۱۲بهمن سالروزبازگشت امام خمینی به وطن و شروع دهه فجر

«وَ الْفَجْرِ وَ لَیالٍ عَشْرٍ»

12بهمن ماه سالروز بازگشت امام خمینی ازپاریس به میهن اسلامی وآغاز دهه فجر انقلاب اسلامی ایران است. ده روز پس از ورود امام خمینی  به وطن انقلاب اسلامی ایران به پیروزی رسید.بدین مناسبت این روز و دهه فجر برملت ایران مبارکباد. 

اوایل بهمن ماه سال 1357(خورشیدی پس از چندماه حضور امام خمینی درپاریس) خبری مبنی بر قصد ایشان در بازگشت به وطن منتشر شد. با شنیدن این خبر اشک شوق از دیدگان جاری شد؛ چرا که چهارده سال انتظار به پایان می رسید. از طرفی مردم، نگران جان ایشان بودند. اما امام خمینی ، تصمیم خود را گرفته بود. او می خواست در این روزهای سرنوشت ساز و خطیر در کنار مردم باشد. و سرانجام بامداد دوازده بهمن 1357 پس از چهارده سال دوری از وطن وارد ایران شد. استقبال بی سابقه مردم ایران چنان انکارناپذیر بود که خبرگزاری های غربی نیز ناگزیر از اعتراف شدند و استقبال کنندگان را چهار تا شش میلیون نفر برآورد کردند. سیل جمعیت از فرودگاه مهرآبادبه سوی بهشت زهرا، مزار شهیدان انقلاب اسلامی روانه شدند تا سخنان تاریخی امام را بشنوند. آری، در همین نطق بود که امام، این سرسلسله بیداردلان، با صدای بلند فرمود: «من به پشتیبانی این ملت دولت تعیین می کنم». به راستی که آن خنیاگر سرودهای سبز، چنین کرد و حکومتی پدید آورد )جمهوری اسلامی برپایه ولایت فقیه ) که در سایه آن، بسیاری از دشمنان خدا و خلق او، بر خاک افتادند و مسلمانان و مستضعفان در سایه نامش روحیه گرفتند و درس رستگاری آموختند.

دیدی که سحر از پی شب در راه است	دیدی که دوام شب بسی کوتاه است
آن  عیسی  ما  که  زنده  کرد  ایران را	حقّا  که مسیحا  دم  و  روح اللّه است

******

جان هاى جهانیان به لب آمده است	جان  در پــــــى  حق ، داوطلب آمده است
جمهــــــورى اسلامى ما در این قرن	فجرى است که در ظلمت شب آمده است
وقتی تو آمدی، فَلَقِ آسمان شکفت	******        بر تارک سحر، گل سرخ زمان شکفت
خندید  آفتاب  و  تبسّم  نمود   آب	بغض سپیدِ ابر به سرو چمان شکفت
از اشتیاق دیدن  رویت به کوچه ها	لبخندها به  چهره  پیر و جوان شکفت
زنجیرها ز پای  اسیران گشوده شد	نور حیات در  دل  مستضعفان شکفت
بر شاخسار اسلحه، میخک جوانه زد	بر سنگ فرش خانه ما ارغوان شکفت

******

مژده ای دل که مِهین  آیت  یزدان  آمد	سوی یعقوب وطن ، یوسف کنعان  آمد
دیده بینا شد از آن پیرهن یوسفی اش	شکر للّه که به پایان، شب هجران آمد
از  نسیمِ  نَفَسِ  گرمِ   مسیحایی  او	تن  بی  روح  و  روان  را  خبر  جان آمد
همچو موسی پیِ نابودیِ فرعونِ زمان	مُرْسَلی  بود ، که  از  جانب رحمان آمد
عُود و اسپند به  مَجْمَر فکنید ای یاران	چون که آن یار سفر کرده به سامان آمد

******

از  اوْج  بُرُوج  حق ، سردار  قیــــام  آمد	بر  شوق  سَمــاع  جان ، انوار  امام آمد
طاغوت نگون سر شد، با خاک برابر شد	شمشیر انا الحق چون، بیرون ز نیام آمد
آن پیر  پیام آور ، بت  برکن و «لا»گستر	بر گستره ای لبــــــریز از خون و پیام آمد
دل  ساحل معنا شد ، جولانگه دریا شد	بر  بام  شب  جان ها ، آن  ماه تمام آمد
بفکند  نقاب  از  رو  با  نغمه  «الاهــــو»	بر مهــــــــر سکوت لب، مفتاح  کلام آمد
گفتا که: «من آن بحرم، کارام نمی گیرم»	در  مسلک  بیـــــــداران آرام حـــــرام آمد
عنبر چکد از نامش، گل می دمد از گامش	بر  لحظــه  سرمستان ، اکسیر  دوام آمد
پیکِ خبـــــر بهمن ، سر داد به  هر  برزن	کای  منتظـــران  خیزید ، خیزید  امام آمد

برگرفته ازسایت حوزه به نشانی: http://www.hawzah.net/hawzah/Magazines/MagArt.aspx?MagazineNumberID=5113&id=46145