پنجم مردادماه1388برابرباچهارم شعبان سالروز ولادت حضرت اباالفضل العباس(ع) پرچمداروسپهسالارکربلای حسینی است. او درکربلا اوج وفاداری به امام خود حضرت امام حسین (ع) را به نمایش گذاشت .آنجاکه برلب ساحل رود فرات خود لب تشنه بود ولی بخاطر تشنگی فرزندان امام حسین (ع) از نوشیدن آب خودداری کرد ودرراه رساندن مشک آب به خاندان رسالت دو دستش را قطع کردند.سلام براو وبردوستداران اهل بیت پیامبر(ص).این روز درایران بنام روز جانباز نامگذاری شده است.این روز فرخنده بر همه مسلمانان وبویژه جانبازان عزیزایران مبارکباد.

پدرحضرت اباالفضل العباس  حضرت علی(ع) ومادرش «فاطمه»، دختر حزام بن خالد بود نیاکان فاطمه همه از دلیرمردان بودند.او از طرف مادر نیز دارای نجابت خانوادگی و اصالت و عظمت بود. او را فاطمة کلابیّه می گفتند و بعدها به «امّ‏ البنین» شهرت یافت، یعنی مادرِ پسران،  ام البنین چهار پسر به ‏دنیا آورد که عبّاس یکی از آنان بود ثمرة ازدواج حضرت علی(ع) با او، چهار پسر رشید بود به نامهای: عبّاس ، عبدالله، جعفر و عثمان، که هر چهار تن سالها بعد در حادثة کربلا به شهادت رسیدند. عباس ، نخستین ثمرة این ازدواج پر برکت و بزرگترین پسر امّ البنین بود.فاطمة کلابیه (امّ البنین) زنی دارای فضل و کمال و محبّت به خاندان پیامبر بود و برای این دودمانِ پاک، احترام ویژه ‏ای قائل بود. این محبت و مودّت و احترام، عمل به فرمان قرآن بود که اجر رسالت پیامبر را «مودّت اهل بیت» دانسته است. او برای حسن ، حسین، زینب و امّ کلثوم، یادگاران عزیز حضرت زهرا (س) ، مادری می‏کرد و خود را خدمتکار آنان می‏دانست. وفایش نیز به امیرالمؤمنین(ع) شدید بود. پس از شهادت علی(ع) به احترام آن حضرت و برای حفظ حرمت او، شوهر دیگری اختیار نکرد، با آن که مدّتی نسبتاً طولانی (بیش از بیست سال) پس از آن حضرت زنده بود.