پنجم شهریورماه روز بزرگداشت محمد ابن زکریای رازی (251 ه.ق-313 ه.ق) پزشک،فیلسوف وشیمیدان بزرگ ایرانی است که آثار ماندگاری در زمینه پزشکی،شیمی و فلسفه نوشته است وبه عنوان کاشف الکل وجوهرگوگرد(اسیدسولفوریک)مشهوراست. به گفته جورج سارتن ،پدرتاریخ علم، رازی "بزرگترین پزشک اسلام وقرون وسطی بود." این دانشمند ایرانی بدلیل اینکه کتابهای خود را به زبان عربی(زبان اسلامی) می نوشت،نزد غربیان به جالینوس عرب نیز مشهور بوده است.

نام وی محمد و نام پدرش زکریا و کنیه‌اش ابوبکر است. مورخان شرقی در کتاب‌هایشان او را محمد بن زکریای رازی خوانده‌اند، اما اروپائیان و مورخان غربی از او به نام‌های رازس Rhazes=razes)) و ( الرازی Al-Razi  (در کتاب‌های خود یاد کرده‌اند. به گفته ابوریحان بیرونی وی در شعبان سال ۲۵۱ هجری (۸۶۵ میلادی) در ری (شهر ری  جنوب تهران) متولد شده و دوران کودکی و نوجوانی‌ و جوانی‌اش دراین شهر گذشت. چنین شهرت دارد که در جوانی عود می‌نواخته و گاهی شعر می‌سروده‌است. بعدها به کار زرگری مشغول شد و پس از آن به کیمیاگری روی آورد، وی در سنین بالا علم طب را آموخت. بیرونی معتقد است او در ابتدا به کیمیا اشتغال داشته و پس از آن‌که در این راه چشمش در اثر کار زیاد با مواد تند و تیزبو آسیب دید، برای درمان چشم به پزشکی روی آورد. . در کتاب‌های مورخان اسلامی آمده‌است که رازی طب را در بیمارستان بغداد آموخته‌است.

درایران به پاس خدمات این پزشک و داروساز بزرگ روز پنجم شهریور بنام  روز داروسازی نامگذاری شده است.یاد این دانشمند بزرگ گرامی باد.