27بهمن ماه برابربااول ربیع الاول سالروز هجرت پیامبرعظیم الشأن اسلام ازمکه به مدینه و مبدأ تاریخ مسلمانان است.

"هجرت" در لغت به معنای جدا شدن ودورشدن از چیزی است. به ترک وطن و کاشانه نیز به این جهت "هجرت" گویند که جدا شدن از خانه و سرزمین است. عوامل مختلفی می تواند موجب "هجرت "شود. امّا قرآن کریم از هجرتی به نیکی یاد می کند که برای رضایت خداوند و به سوی سرزمینی باشد که بتوان در آن، دین خویش را حفظ و آموزه های آن را اجرا کرد.

مهم ترین نتیجه هجرت، دست یابی به مکانی است که بتوان در آن، خداوند را بندگی نمود و به وظایف خویش عمل کرد. از دیگر نتایج «هجرت» تحوّل، پیشرفت و باز شدن دروازه های تمدّن و اصلاحات و نیز رشد مادی در جوامع بشری است. هجرت در سرنوشت جوامع چنان جایگاهی دارد که درباره آن گفته اند: «در پسِ چهره هر مدنیّتی، مهاجرتی پنهان است و به سخن هر جامعه بزرگی که گوش می دهیم، به زبان تاریخ یا اساطیرش، از هجرتی حکایت می کند».

باتوجه به اینکه مشرکان مکه روزبه روز عرصه رابر پیامبربزرگواراسلام(ص) وتازه مسلمانان تنگترمی کردندتاجاییکه یا نومسلمانان را می کشتندیا اموال آنان رامصادره می کردندوحتی تصمیم گرفتند خود پیامبر(ص) را بکشند،لذا پیامبراکرم(ص) همراه تعدادی از نومسلمانان عزم مهاجرت ازمکه به مدینه کرد.

هر قوم و ملیّتی، یک مبدأ تاریخ خاص را برای خود انتخاب می کنند. مبدأ تاریخ مسلمانان نیز در زمان حکومت خلیفه دوم، تعیین شد. هرچند در اسلام، حوادث مهمی چون ولادت پیامبر(ص) ، مبعث پیامبر(ص) ، فتح مکّه و رحلت  پیامبر(ص)  وجود داشت، ولی با پیشنهاد حضرت علی علیه السلام و به دلیل اهمیّت فراوان هجرت پیامبر(ص) از مکّه به مدینه، این رویداد، به عنوان مبدأ تاریخ مسلمانان برگزیده شد.