Atyabi Weblog/وب نگاری اطیابی

این وب نگاری درمورد موضوعات گوناگون می باشد.

Atyabi Weblog/وب نگاری اطیابی

این وب نگاری درمورد موضوعات گوناگون می باشد.

مذهب حنبلی

مذهب حنبلی

مجموعه مقاله‌های اسلام

اصول

توحید
نبوت
معاد

اصول خاص تشیع

امامتعدل

فروع

نمازروزهزکات
حججهاد

فروع خاص تشیع

خمس
امر به معروف
نهی از منکر
تولیتبری

منابع اسلامی

قرآنعقل
سنت(حدیث)

شخصیّت‌ها

محمد
علیفاطمه
اهل بیت
خلفای راشدین
امامان شیعه
صحابهٔ محمد

مذهب‌ها

تسننتشیعتصوف

مذاهب فقهی

جعفریشافعی
حنفیمالکی
حنبلیمذاهب دیگر

مذاهب کلامی

امامیه
اسماعیلیهخوارج
مرجئهاشاعره
معتزلهمذاهب دیگر

علوم اسلامی

حدیثتفسیر
فقهکلام
فلسفهعرفان

تاریخ اسلام

امویانعباسیان
فاطمیانمملوکان
عثمانیانصفویان
آخرالزمان

جغرافیای اسلام

مکهمدینه
بیت‌المقدس
کوفهنجف
کربلاسامرا
کاظمینمشهد
بغداددمشق
عربستانیمن
عراقشام
ایرانمصر
اندلسشمال آفریقا
آسیای میانههندوستان

حنبلی نام یکی از شاخه‌های کیش سنی از دین اسلام است. واز مذاهب فقهی و از پیرو ابو عبدالرحمان احمد ابن حنبل از ائمه چهار گانه سنت وجماعت است. او به ترتیب زیر، چهارمین امام از أئمة اهل سنت است.

وی در سال ۱۶۴ هجری قمری در بغداد زاده شد و در سال ۲۴۱ درگذشت. ابن حنبل اهل حدیث بود و توجهی به رای نداشت. استناد او صرفاً به قرآن و حدیث پیامبر اسلام بود. محمد پسر عبدالوهاب، موسس وهابیت نیز مذهب حنبلی داشته‌است.

اصول

مذهب حنبلی بر پنج اصل استوار است:

  • کتاب الله
  • سنت رسول‌الله
  • فتوای صحابه پیامبر
  • قول برخی از صحابه که موافق با کتاب باشد
  • تمام احادیث مرسل و ضعیف

فقه و اصول حنبل

·        

    • فقه او از ویژگیهای ذیل برخوردار است:

الف - فتواهای احمدبن حنبل به احادیث و اخبار و آثار سلف صالح مستند بود. او براساس قول پیامبر و داوری‌های آن حضرت و همچنین فتواهای صحابه - در مواردی که از نظرمخالفی اطلاع نیابد - فتوا می‌داد و آن چه را هم در آن اختلاف کرده بودند می‌آورد.

او گفته‌های تابعین یا دیگران را که به آگاهی داشتن از روایات وآثار مشهور بودند بر فتوای خویش ارجحیت می‌داد.


ب - او از فرضها دوری می‌گزید و تنها درباره آن چه عملا رخ داده‌است فتوا می‌داد. چرا که از نظر او فتوا و رای چیزی است که تنها در صورت ضرورت باید به سراغ آن رفت.


ج - این که او در درجه نخست به اخبار و روایات استناد داشت سبب نشد فقه او محدود یا اززندگی عملی مردم دور شود، چون مذهب او بیش از هر مذهب دیگری در امر تعاقد ومعاملات و تعهداتی که هر یک از طرفین برعهده دارند آزادی و سعه قائل است.

او در مذهب خود دو اصل را مبنا گرفته و پذیرفته‌است: **

  1. اصل اولیه در عبادات بطلان است مگر آن که دلیلی بر صحت آمده باشد.
  1. اصل اولیه در معاملات و عقود صحت است مگر آن که دلیلی بر تحریم و بطلان رسیده باشد.

بنابراین اساس شیوه احمد ابن حنبل احترام نهادن و ملتزم شدن به هر شرطی است که طرفهای معامله بنهند مگر آن که از سوی شارع دلیلی بر حرمت آن شرط برسد.


د - او در جایی که به نصی یا اثری پذیرفته شده دست نمی‌یافت براساس مصلحت فتوا می‌داد. او هر حکمی را که برای هدف هست به وسیله‌های آن، و هر حکمی را که برای نتیجه هست به مقدمه‌های آن می‌داد و به این مساله آن اندازه دامنه و گسترش داد که در فقه پیش از او سابقه نداشت. او برخلاف شافعی که در باب معاملات و عقود دیدگاهی ظاهری دارد و آنها را تنها به همان عبارتهایی که حاکی از آنهاست تفسیر می‌کند و به انگیزه‌ها و اهداف آنها نمی‌نگرد، تنها به ظواهر و صورت مادی این پدیدارها نمی‌نگریست و براساس انگیزه‌ها و اهداف و نتایجی که برای این عقود و معاملات هست درباره آنها حکم می‌کرد.

احمد ابن حنبل، علی ابن ابی طالب(ع) را به‌عنوان امام محسوب می‌کرده وهر کس را که مقام امامت را برای علی انکار می‌کرد مورد ملامت وسرزنش قرار می‌داد.

منبع

  • دکتر: الشکعة، مصطفی. (الأئمة الأربعة) ، دار الکتاب اللبنانی، چاپ بیروت، سال انتشار ۱۹۸۵ میلادی به (عرب).

منبع :سایت ویکیپدیا دانشنامه آزاد به نشانی : http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AD%D9%86%D8%A8%D9%84%DB%8C

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد