شهادت حضرت فاطمه زهرا (س)

بنا به روایتی سوم جمادی الثانی سالروزشهادت حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیهادخت پیامبربزرگ اسلام(ص)وسرورزنان عالم ام ابیها ومادرامام حسن وامام حسین وزینب کبری(س) وهمسر مولای متقیان حضرت علی (ع) وپاره تن رسول الله برهمه مسلمانان بویژه کلیه شیعیان علی ابن ابیطالب تسلیت باد.

  

                                                             انا اعطیناک الکوثر

شعری سروده نویسنده درباره وانشان

                                                                وانشان  

بنازم" وانشــــــان" و سرزمین  "دشت بالا" را   

                                   هم آن  دشت  "پلق" ،  "مرغان"  و هم "پاتیر" زیبا را  

هم آن کوه "محمدحیدر" و"دیگا"وکوه"تیــــــر"           

                                   هم  آن  "سنگـــازر"  و  آب   زلال   و  بـــس  گوارا را 

هوای بس لطیف  وصاف وکوهستان  زیبایـــــش   

                                     که  صیـقل   می دهد   یکســـر  تمام   جان  و  دلها را 

صفای سرزمین "بوالفتــــــوح "  و"سیـد کرار"    

                                     خوشا "دشت امیر"  و " لمبی"  و آن کوه "دیگا" را 

بهــــارش پرگل و دشتش  پرا زاشجـــار گوناگون   

                                      خدایـش    حفظ    فرماید   مراین   دشت   مصفـــا  را  

"اگرآن ترک  شـــــیرازی بدسـت آرد دل ما را "     

                                      " به  خال   هندویــش  بخشـم  سمـــرقند  و بخارارا"  

چه خوش بودآن "صفا"وشوروسرمستی بگذشته   

                                       خدایـــــش   باز گــــــــــردانـاد  آن   د وران   والا را  

 

دزدان مدرن

         دزدهای کلاسیک ومعمولی ازقدیم وهم درحال حاضر معمولا" درشب منزل  یا محلی را که قصدسرقت آنرا دارند زیرنظرمی گیرند ودرفرصتهای مناسبی  که کسی درمحل نیست یا قفل درمحل موردسرقت را می شکنند یا از دیوارمحل  بالا می روندیا شیشه محل موردسرقت رامی شکنندیا کلید درب منزل یا ساختمان را دزدیده یا بهرحال از روزنه ای که صاحب محل فراموش کرده آنرا ببنددواردمحل شده واقدام به سرقت می کنند.و اگرچیزی پیدانکنند اثاثیه محل را بهم میریزند.دزدها

معمولا"انسانهای خلافکار وناسالم هستند.زیرا انسانهای سالم ودرستکارحتی اگر به محلی برسند که درب آن محل بازهم باشدبدون اجازه صاحب محل واردآن نمی شوند. وبرای حریم خانه یا محل کاریاحیاط خانه یا اموال مردم احترام قائلند.ولی دزدان انجام هرکاری ودزدیدن هرچیزی را برای خودمباح می دانندوبه روشهای مذکوراقدام به دزدی یا شکستن حریم شخصی وخصوصی مردم می کنند.اما دزدهای امروزه دونوع هستند یکی همان دزدهای کلاسبک که به همان روش قدیم

اقدام به دزدی مینمایندودیگری دزدهای مدرن که به روش اینترنتی اقدام به شکستن حریم شخصی وخصوصی مردم می کنند.این دزدان که درواقع همان انسانهای خلافکاروناسالم هستندبه کمک مختصراطلاعاتی که درموردبرخی برنامه های رایانه ای که ابزارخلافکاران است دارندازقبیل spywareها یا کرمهای رایانه ای  (worms)یاspamerها یا junkmailهایا ویروسهای رایانه ای وبرنامه های هک رایانه ها یا سایتهای اینترنتی اقدام به دزدی یا حمله به سایتها یا وبلاگهای مردم نموده ودرصورتی که چیزی بتوانندبدست بیاورنداقدام به سرقت آن می کنندوچنانچه چیزی نتوانند پیداکنند اقدام به تخریب سایتها یا وبلاگها یا جابجایی وبهم ریختن یا کم وزیادکردن داده ها یا تعویض آدرسهای داده ها وکارهایی ازاین قبیل می  کنند. هدف این افرادخلافکار ودرواقع دزد یا دزدیدن اطلاعات مردم یا سوء استفاده از اطلاعات است ویا ازسرحقدوکینه وحسادت وعقده گشایی دست به چنین کارهایی می زنند یا افرادی بی مایه هستندکه می خواهند به این وسیله به طرف مقابل بفهمانند که تحفه ای هستند ومثلا" از علوم رایانه ای آگاهی دارند.درصورتی که نمی دانند که امروزه هرکس که مختصردانش رایانه ای داشته باشدبا مطالعه انواع سایتها یا وبلاگهایی که چگونگی هک کردن سایتها را آموزش می دهندیا نوشتن ویروسهای رایانه ای را یاد می دهندچنانچه انسان خلافکاری باشد می تواند پسورد افرادرا بدست آورده وبا داشتن نشانی سایت یا user nameاقدام به هک کردن سایت یا وبلاگ فردموردنظربنمایدولی اینکارمعمولا" کارانسانهای شریف ودرستکارنبوده بلکه کارآدمهای دزدواراذل واوباش وخلافکاراست که حتی اگر بجای مجهز بودن به چراغ علوم رایانه ای مجهز به پیه سوز رایانه ای هم باشند کارخیلی سختی نیست ولی کارکثیفی است که تنهاازانسانهای کثیف برمی آید.بنابراین بایددقت کرد که ازpassword  و user name بشدت

محافظت گرددوحتی تاحدامکان آدرس ایمیل  راهم درمعرض دیدانسانهای ناشایست قرارنداداگرچه معمولا" انسان ازدرج آدرس ایمیل  دربرخی جاها ناگزیراست.وحتی همانطور که ممکن است انسان گاهی  فراموش کند کلیددرب منزل خودرا برداردممکن است ناخودآکاه درجایی اشتباهی بکندوکلیدورود به مدیریت سایت یا وبلاگ را جابگذارد ودزدان منتظرآنرابربایندویا بهرحال ازروشهای مختلفی که غیرممکن نیست کلیدرا بدست آورندوواردپشت صحنه سایت یا وبلاگ یاهمان بخش مدیریت سایت یاوبلاگ شوندواقدام به خرابکاری وکم وزیادکردن یا جابجایی یا حذف بخشی ازسایت یاوبلاگ یا حتی اضافه کردن مطالب نامناسب درسایت یا وبلاگ بنمایندمگرنه این است که صاحب یک سایت یا وبلاگ  مطالب خودرا درمعرض دیدواستفاده عموم قرارمی دهدولی بخش مدیریت آن بخش خصوصی سایت است که تنها مدیرسایت بایدواردآن شود.امیداست که انسانهای خلافکار ودزد دست از این کارهای کثیف بردارنددرغیراینصورت مدیرسایت یا وبلاگ مجبوراست درآخرین گام دست ازآن سایت بشوید وآنرا تعویض کندوازایمیل لورفته هم دست بکشد.واگرمطالب حساسی توسط هکر دزدیده شده باشد می تواندموردپیگردقرارگیرد.

دوقطعه شعرزیبای دیگر

قطعه شعری زیبا از قادر طهماسبی"فرید" برگرفته از سایت حوزه دات نت به نشانی:

http://www.hawzah.net/HAWZAH/Magazines/MagArt.aspx?MagazineNumberID=%205939&id=61059

                                        داغ سبز

بعد از این ترک خواب خواهم کرد     

               صحبت از آفتاب خواهم کرد

کاخ افسانه‌های واهی را

               با حقیقت، خراب  خواهم کرد

آدمکهای چاق و برفی را

              در تب  شرم، آب  خواهم کرد

داغ سبزی به خانه خواهم برد

             مرغ  دل را  کباب خواهم کرد   

من نمی‌ترسم از کباب شدن

            باز  کاری  صواب  خواهم کرد

در شب می به سرمه‌دانی اشک

             کار صد خم شراب خواهم کرد

زخمه از دست داغ خواهم خورد

            شیونی چون  رباب خواهم کرد

برخیِ راه وصل را خواهم

           ترک مشق  و کتاب  خواهم کرد

عقده بسیار و وقت دل‌تنگ است

           گریه  را  با  شتاب   خواهم کرد

مرگ اگر در زند به دیدارم

           این  گدا  را  جواب  خواهم  کرد

آخرین شعله‌های خونم را

            هدیة    انقـــلاب    خواهم   کرد

هر کجا مرده است وجدانی

             زنده  با  صد  عذاب خواهم کرد

قطعه شعری زیبا  از رضا اسماعیلی برگرفته ازسایت حوزه دات نت به نشانی:

http://www.hawzah.net/HAWZAH/Magazines/MagArt.aspx?MagazineNumberID=%205939&id=61059

               به وصف شقایق    

بیا به قله تاریخ خون علم بزنیم

                   بیا  که  تُندر تکبیر   برستم   بزنیم

بیا که لات و منات و هُبَل بسوزانیم

                 بیا که طرح دگر را کنون  رقم بزنیم

ز وصف خال رخ یار خود قلم بگذار

                 بیا به وصف  شقایق  کمی قلم  بزنیم

حدیث عشق مگو مُدعی اگر خواهی

                 بیا به قاب خطر تا ز عشق  دم بزنیم

کنون که شام ستم رفت و فجر صادق شد

                بیا سری  به  سرای  سپیده ‌دم  بزنیم

به کُنج این قفس زندگی چه می‌مانی

                بیا به کوی  شهادت  کمی  قدم بزنیم

دوقطعه شعرزیبا

توضیح واشعارزیرمربوط به آقای مهندس محمدعلی مشایخی

هم ولایتی  وانشانی عزیز ازسایت حوزه به نشانی:

http://www.hawzah.net/HAWZAH/Magazines/MagArt.aspx?MagazineNumberID=%205939&id=61059 

برگرفته شده است وبدلیل اینکه اشعاربسیارزیبایی است حیفم آمد که دراینجا نقل نکنم.لذا به آقای مهندس مشایخی بخاطر دارابودن این قریحه خوش تبریک میگویم وبااجازه ایشان مواردمذکورراذیلا" درج مینمایم.

" اشاره: آقای محمدعلی مشایخی (نافذ)، متولد 1338 در روستای  وانشان  گلپایگان، مهندس برق (الکترونیک) است که ذوق و قریحه لطیف او را به وادی شعر نیز کشانده است و گاهگاهی در این عرصه در قالبهای گوناگون، طبع‌آزمایی می‌کند. دو قطعه شعر از سروده‌های ایشان در پی می‌آید."

                                 مرغ‌های رسته 

ای مرغ‌های رسته از قفس و آب و دانه‌ها

                                    وی  بگسلیده  بند  دل از آشیانه‌ها

ققنوس  را  به  آتش  حسرت   نشانده‌اید

                                    عنقاست  در قفای  شما  نازدانه‌ها

پروازتان    بلند    که   پرچین   آسمان

                                     کوته عروج گاه  شما بی‌نشانه‌ها!

آوازتان    بلند   که    آنک    سروده‌اید

                                     نیکوتر از هَزار، هِزاران ترانه‌ها

گر جلوه کرد حضرت حق بر درخت سبز

                                     آتش به جان سوخته دارد زبانه‌ها

بگشوده  باب فتح و شهادت  به روزتان

                                  ذکر و سجود و خلسه‌ی ناب شبانه‌ها

کرّوبیان  به  فرّ  شما  غبطه  می‌خورند

                                  آوازه‌ای است  رفته کران تا کرانه‌ها

بر   صفحه‌ای   ز  دفتر  معنا  نوشته‌اند

                                   زیبا  عبارتی،  خطی  از جاودانه‌ها

جان    دادگان    وادی    ایثار   زنده‌اند

                                   نزد  خدا  غنوده  زمان  تا زمانه‌ها

«نافذ»  به  زخمة  دگری  نغمه‌ساز  کن

                                  سر ده سرود عشق، میاور بهانه‌ها  

                               تکسوار فجر

؛توصیفی بسیار نارسا از ابرمرد دوران؛ حضرت امام خمینی؛

فجر است و مهر، پرتو زرفام می‌زند

                           از پشت میغ، تیغ  به اظلام می‌زند

این سوی ابرهای سیه دشت شب زده

                           ا ِعلام  انتظار، به   اَعلام  می‌زند

بنشسته بر براق سخن، تکسوار پیر

                           در آسمان  خاطره‌ها   گام   می‌زند

با چشم معرفت همه جا یار دیده است

                          اما  سخن  ز  دیده‌ی   ناکام  می‌زند

با گوش جان شنیده چو تسبیح کائنات

                        گویی که  حرف از سر  الهام  می‌زند

تسخیر قلب‌ها به محبت همی‌کند

                        وانگاه دم  ز مکتب  و اسلام   می‌زند

همچون نسیم صبح دل‌انگیز و جانفزاست

                        گفتار  او، که   با   دل   آرام  می‌زند

همچون خروش بحر و یا رعد سهمگین،

                        فریاد   او  که  بر  سر حکام   می‌زند

چون  از  صفات  متقیان  صحبتی  شود

                         او   ناله‌ها   ز خطبه‌ی  هَمام  می‌زند

بر بام عقل  و قله‌ی اندیشه  آن  سترگ

                         دست  خرد  به  سینه‌ی  اوهام می‌زند

بر بوم عشق، نقش نگارین کشیده است

                        رنگ   خدا  به  پرده‌ی  اَفهام   می‌زند

کی ترک می‌پرستی و خمار کرده است؟

                        رندانه   از  چهارده   خم  جام  می‌زند

«نافذ» از آن یگانه‌ی دوران به یادگار

                        نقشی  است  بر  جریده‌ی  ایام  می‌زند

اشاره به منبع مورداستفاده

بسم الله الرحمن الرحیم

ازخوانندگان محترم وبلاگ یا سایت تقاضامیشود درصورت استفاده از هربخش وبلاگ 

 یاسایت ازقبیل متن ونوشته یا عکس وغیره ودرج درسایت یا وبلاگ خود به نام منبع 

 مورداستفاده اشاره فرمایید.خوداینجانب هرمطلبی را ازهرجا درسایت یا وبلاگ درج 

 مینمایم به نام منبع مورداستفاده ونشانی اینترنتی آن اشاره مینمایم. باتشکرفراوان.

اعوذبالله

بسم الله الرحمن الرحیم

قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ مَلِکِ النَّاسِ

 إِلَهِ النَّاسِ مِنْ شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ

الَّذِی یُوَسْوِسُ فِی صُدُورِ النَّاسِ

مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ

بسم الله الرحمن الرحیم

قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ  مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ

وَمِنْ شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ

وَمِنْ شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِی الْعُقَدِ

وَمِنْ شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ

صدق الله العلی العظیم

نوروز

نوروز که یکی ازجشنهای ملی ایرانیان است روز نوشدن طبیعت وآغازسرزندگی آن است ودربسیاری از کشورها که درمنطقه معتدل زمین ودرمنطقه خاورمیانه قراردارندوازنظرفرهنگی دارای اشتراکاتی میباشند نوروز جشن گرفته میشود. مردم ایران وبرخی ازکشورهای همسایه ایران درلحظه تحویل سال همراه خانواده خود دور سفره هفت سین گردمی آیندودعای :

   یا مقلب القلوب والابصار     یا   مدبر   اللیل    و النهار

  یا محول  الحول والاحوال     حول حالنا الی احسن الحال

را می خوانندودرشهرهایی که مرقد امامزاده ای وجوددارد مردم به زیارت آن امامزاده یابه مسجدمی روندو دعای مزبوررا می خوانند. درمورد نوروز مطالب زیادی نویسندگان ومحققان نوشته اندکه اطلاعات بیشتردراین مورد را از پیوندهای زیرمی توان بدست آورد.

١-نوروز درویکیپدیا

٢-نوروزدرگستره جغرافیا

٣-نوروزدرفرهنگ شیعه

۴-نوروز دراشعاربزرگان

۵-نوروزازنگاه بزرگان دیگر  

آغازسال ۱۳۸۸

سال نومبارک 

بسم الله الرحمن الرحیم

یا مقلب القلوب  والابصار    یا   مدبــــر   اللیل   و  النهار

یا  محول الحول والاحوال    حول  حالنا  الی  احسن الحال

فرارسیدن سال نوبرهمه ایرانیان مبارکباد.امیداست سال نوسالی پربرکت همراه با 

 سلامتی وشادکامی برای همه باشد.انشاء الله.

نفس  باد  صبا  مشک  فشان   خواهد شد           عالم    پیر    دگر  باره    جوان   خواهد شد

ارغوان  جام عقیقی  به سمن   خواهد داد         چشم نرگس  به  شقایق  نگران خواهدشد

این  تطاول  که کشید  از غم   هجران  بلبل          تا   سرا  پرده   گل   نعره  زنان   خواهد شد

گر ز مسجد  به خرابات  شدم   خرده  مگیر          مجلس وعظ  دراز  است و زمان خواهدشد

ای  دل   ار  عشرت   ا مروز    بفردا    فکنی          مایه  نقــد   بقا را   که  ضمان   خواهد شد

ماه شعبان منه ازدست قدح کاین خورشید          از  نظر  تا   شب    عید  رمضان  خواهدشد

گل عزیز ا ست غنیمت  شمریدش   صحبت         که   بباغ آمد  از   اینراه   و  از آن  خواهدشد

مطربامجلس انس است غزل خوان وسرود        چند گویی که چنین رفت و چنان خواهدشد

حافظ   از  بهر  تو   آمد  سوی  اقلیم   وجود         قدمی   نه  بوداعش  که  روان   خواهدشد                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                             

 

روزطبیعت

 سیزده فروردین(سیزده بدر) 

  سیزده فروردین که درایران بنام روز طبیعت نامگذاری شده ومردم دراین روز 

مردم باخانواده به دامن طبیعت ودشت وکوه وصحرا پناه می برندواین روز را با  

شادمانی سپری میکنند وبه اصطلاح سیزده را بدر میکنند برهمه هم میهنان مبارکباد

اطلاعات بیشتردرمورداین روزرا ازپیوند سیزده بدر ملاحظه فرمایید.