میلادحضرت رسول اکرم(ص)وهفته وحدت

 

جهان  سرسبز و خرم  گشت  از میلاد  پیغمبر             منور قلب عالم گشت  از میلاد پیغمبر

بده ساقى مى باقى که غرق عشرت و شادى            دل  اولاد  آدم گشت از  میلاد  پیغمبر

تعالى الله از  این نعمت کز  او  اسباب  آسایش             براى ما فراهم گشت از میلاد پیغمبر

۲۷بهمن ماه برابربا ۱۲ ربیع‌الاول بنابرنظراهل تسنن سالروز میلادپیامبربزرگ اسلام حضرت محمد(ص)وآغازهفته وحدت است. براساس نظربزرگان شیعه میلادآن حضرت ۱۷ ربیع‌الاول است .لذابرای حفظ وحدت مسلمانان ازدوازدهم تاهفدهم ربیع الاول هفته وحدت نامیده شده وجشن گرفته می شود. این میلادخجسته وهفته وحدت برهمه مسلمانان مبارکباد. 

ابوالقاسم محمد بن عبدالله بن عبدالمطلب بن هاشم بنیانگذار و پیامبردین اسلام آخرین و بزرگترین پیامبر در سلسله پیامبران خدا می‌باشد. حضرت محمد(ص) آورنده کتاب آسمانی قرآن و بازگرداننده آیین اصلی و تحریف نشده یکتاپرستی (یا همان دین آدم، ابراهیم، موسی، نوح، عیسی علیهم السلام) است. به تصریح قرآن کریم ، حضرت محمد(ص) قبل از دریافت وحی یا بعثت همچون پدرانش به دین حنیف یعنی آیین حضرت ابراهیم(ع) - یکتاپرستی - بوده‌است. 

حضرت محمد(ص) در سال ۵۲ قبل از هجرت در مکه در عربستان به دنیا آمد. همانطورکه اشاره شددرموردتاریخ دقیق تولد آن حضرت بین سنیان و شیعیان اختلاف نظر وجود دارد، اهل تسنن تولد او را ۱۲ ربیع‌الاول و شیعیان تولد وی را ۱۷ ربیع‌الاول می‌دانند. پدر او «عبدالله» و همچنین مادرش آمنه از خاندان بنی‌هاشم از قبیله قریش بودند. بنی ها شم یکی از خاندان‌های برجسته مکه بشمار می‌آمد.آن بزرگوارهنگام کودکی یتیم شد و تحت سرپرستی عمویش ابوطالب به سن رشد رسید. در دوران جوانی به شغل بازرگانی مشغول بود، و نخستین بار در سن ۲۵ سالگی ازدواج کرد. ناخشنود از روش زندگی مردم مکه، حضرت محمد(ص) هر از گاهی مدتی را درغارحراء در یکی از کوه‌های اطراف مکه بنام جبل النور به تعمق، اندیشه و عبادت سپری می‌کرد. آن حضرت در همین مکان و در سن ۴۰ سالگی از طرف خداوند به پیامبری برگزیده شد و شروع به دریافت وحی یا آیات الهی نمود.

نام عربی «محمد» به معنای «ستوده شده»، که چهار بار در قرآن کریم تکرار شده‌است، رایج‌ترین نام پیامبرعظیم الشأن اسلام ‌است. حضرت محمد(ص) اسامی بسیار دیگری دارد. از بین این نام‌ها، «احمد» (ستوده تر) به عنوان نام آسمانی و باطنی پیامبر(ص)، بیشتر مورد توجه بوده و باور دانشمندان اسلامی طی قرون متمادی بر این بوده‌ است که وقتی حضرت عیسی(ع) از فرمانروایی فارقلیط (پاراکلتوس) در آینده سخن میراند، به احمد اشاره دارد. همچنین قران برای خطاب قرار دادن پیامبر(ص) ، از برخی دیگر از اسامی چون: نبی (پیامبر)، رسول (فرستاده)، طاها (تطهیرکننده پاک و راهنما)، یاسین (مرد کمال)، مصطفی (برگزیده)، عبدالله (بنده عالی خدا)، حبیب‌الله (محبوب خدا)، ذکرالله (یادآور خدا)، امین (مورد اعتماد)، سراج (روشنگر راه راست)، منیر (روشنگر جهان)، هدی (رهنمای حقیقت)، غیاث (یاری کننده)، بشیر (هشدار دهنده)، نذیر (یادآور)، مذکّر (تذکردهنده)، شهید (گواه) و مبشر (حامل خبر خوش)، بهره می‌جوید. آن حضرت در قرآن «خاتم النبیین» یعنی آخرین پیامبران ‌خوانده شده است.

۲۲بهمن سالگردپیروزی انقلاب اسلامی ایران

 ۲۲بهمن سالگردپیروزی انقلاب اسلامی ایران است. ملت ایران دراین روزباشرکت درراهپیمایی یادوخاطره این روزبزرگ را گرامی می دارند.این سالگرد برملت ایران مبارکباد.  

 بدنبال اعتراضات مردم ،روحانیت و دانشجویان برضداستبدادوفسادحکومت پادشاهی که از زمان پس ازمشروطیت ادامه پیداکردقیام واعتراض طیفهای یادشده درزمانهای مختلف شکلهای گوناگونی بخودگرفت. ازآن جمله قیام 15خردادسال42 امام خمینی ومردم که منجربه تبعید امام توسط رژیم شاه به ترکیه وبعد نجف شد،اعتراض مردم تهران وقم علیه مقاله توهین آمیزروزنامه اطلاعات به امام خمینی در19دی 1356،سرکوب وکشتارمردم توسط رژیم شاه وبرگزاری هفتم وچهلم برای شهدا بطور روز افزون اعتراض ملت علیه نظام شاهی گسترش پیداکردتامنجربه خروج شاه ازایران در26دیماه1357گردید. 

 باادامه تظاهرات واوج گرفتن اعتصابات ملت در12بهمن 1357 امام خمینی ازپاریس به وطن بازگشت وبا ادامه مبارزات ونادیده گرفتن حکومت نظامی بدستورامام سرانجام در22بهمن 57نظام شاهنشاهی سقوط کردو انقلاب اسلامی مردم به رهبری امام خمینی به پیروزی رسید که این فاصله ده روز از ورود امام به ایران وپیروزی انقلاب اسلامی به دهه فجر مشهورگردید.  

مطالب بیشتردرموردمقدمات شروع وپیروزی انقلاب اسلامی از اینجا  قابل مطالعه است.  

  دهه فجر وسالگردپیروزی انقلاب اسلامی برملت ایران مبارکباد. 

هجرت پیامبراکرم(ص)

16بهمن ماه 89برابربااول ربیع الاول سالروز هجرت پیامبرعظیم الشأن اسلام(ص) ازمکه به مدینه و سالی که هجرت آنحضرت درآن سال صورت گرفت یعنی اول محرم سال هجرت مبدأ تاریخ مسلمانان است.

"هجرت" در لغت به معنای جدا شدن ودورشدن از چیزی است. به ترک وطن و کاشانه نیز به این جهت "هجرت" گویند که جدا شدن از خانه و سرزمین است. عوامل مختلفی می تواند موجب "هجرت "شود. امّا قرآن کریم از هجرتی به نیکی یاد می کند که برای رضایت خداوند و به سوی سرزمینی باشد که بتوان در آن، دین خویش را حفظ و آموزه های آن را اجرا کرد.

مهم ترین نتیجه هجرت، دست یابی به مکانی است که بتوان در آن، خداوند را بندگی نمود و به وظایف خویش عمل کرد. از دیگر نتایج «هجرت» تحوّل، پیشرفت و باز شدن دروازه های تمدّن و اصلاحات و نیز رشد مادی در جوامع بشری است. هجرت در سرنوشت جوامع چنان جایگاهی دارد که درباره آن گفته اند: «در پسِ چهره هر مدنیّتی، مهاجرتی پنهان است و به سخن هر جامعه بزرگی که گوش می دهیم، به زبان تاریخ یا اساطیرش، از هجرتی حکایت می کند».

با پیشرفت ‏سریع اسلام در شهر یثرب، مقدمات هجرت رسول خدا(ص)و مسلمانان مکه بدان شهر فراهم شد. زیرا مشرکین مکه روز به روز دایره فشار و شکنجه را به مسلمانان تنگتر کرده و آنها را بیشتر مى‏آزردند تا جایى که به گفته مورخین بعضى را از دین خارج کردند.

رسول خدا(ص) نیز در مشکل عجیبى گرفتار شده بود از طرفى ابیطالب و خدیجه(س) دو پشتیبان و حامى داخلى و خارجى خود را از دست داده و این دو حادثه دشمنان را نسبت‏بدان حضرت بى باک‏تر و جسورتر ساخته بود و از طرف دیگر دیدن و شنیدن این مناظر رقت بارى را که مشرکین نسبت‏به پیروانش انجام مى‏دادند طاقتش را کم کرده و از جانب خداى تعالى نیز مأمور به تحمل و صبر مى‏بود.

نفوذ اسلام در شهر یثرب فرج و گشایش بزرگى براى رسول خدا(ص) و مسلمانان بود و پیغمبرخدا(ص) به مسلمانان دستور داد که هر کدام ازآنهاکه تحمل آزار مشرکان را ندارد به نزد برادران خود که در شهر یثرب هستند، برود.

سپس رسول خدا(ص) وقتی دشمنان قصدکشتن اورا کردندازحضرت علی(ع) خواست شب رادربستربجای ایشان بخوابدوخودشبانه باهمراهان به سوی یثرب رهسپارشدنددرسرراه چون دشمنان ازخروج ایشان ازمکه آگاه شدندودرپی اوبه جستجوپرداختندرسول خدا(ص) همراه ابوبکردرکوهی نزدیک مکه واردغاری بنام غارثورشدندوپس ازاینکه دشمنان دور شدندبسوی یثرب حرکت کردند.درمسیرحرکت ازمکه به یثرب به محلی بنام قباءرسیدندودرآنجاتوقف نمودند. روزی که حضرت از غار ثور حرکت کردند بر طبق گفتار بسیاری از مورخین روز اول ماه ربیع الاول بود. و روز ورود به‏«قباء»روز دوازدهم همان ماه بود - که فاصله مکه تا قباء را دوازده روز طی کرده بودند - و در اینکه چند روز در قباء توقف کردند اختلافی در روایات هست و بسیاری گفته‏اند سه روز در قباء بودند تا علی(ع) و زنهایی که همراهش بودند به آن حضرت ملحق شده و روز چهارم به سوی خود شهر یثرب حرکت کردند و در پاره‏ای از روایات دوازده روز و پانزده روز توقف درقباءرانوشته‏اند. 

یثرب نام شهری بود که پس از هجرت رسول خدا به آن شهر به مدینة النبی یعنی شهر پیامبر مشهورشدوبعدها بطورخلاصه مدینه یا مدینه منوره نام گرفت.

مردم یثرب با خواندن سرود :طَلَعَ البَدرُ عَلَینا وَجَبَ الشُّکرُ عَلَینا     مِن ثَنیاتِ الوِداع ما دعا لِّله داع

ازآنحضرت وهمراهانش استقبال نمودند.

با هجرت پیامبر(ص) از مکّه به یثرب(مدینه)، فصل نوی از تاریخ اسلام آغاز شد. قبل از هجرت پیامبر(ص) مسلمانان فاقد قدرت اجتماعی و سیاسی بودند، امّا پس از هجرت پیامبر(ص) بلافاصله دولت اسلامی تشکیل شد و با سرعت فراوانی در تمام بخش ها پیش رفت کرد. هجرت پیامبر(ص) و دیگر مسلمانان به مدینه، موجب شد که اسلام از خطرِ نابودی در محیط خفقان آور مکّه نجات یابد.

از جمله دلایلی که موجب شد تا پیامبر(ص) یثرب(مدینه) را بعنوان هجرتگاه خویش برگزیند به این موارد می توان اشاره کرد:

الف. پیوند خانوادگی پیامبر(ص) با برخی از قبیله های مدینه (زیرا مادرعبدالمطلّب (جدّ پیامبر) اهل مدینه بود).

ب. موقعیّت جغرافیایی مدینه (؛ زیرا راه مکّه از مدینه می گذشت).

ج. آبادانی و ثروت مدینه (؛ زیرا مدینه، شهری با زراعت و رونقدار بود).

د. آمادگی ذهنی مردم مدینه برای پذیرش رسالت ایشان .( زیرا یهودیان مدینه به آمدن پیامبر اسلام بشارت داده بودند).

ه. نیاز مردم آن روز مدینه به آرامش و مردی صلح جو (زیرا آنان از جنگ های پی درپی دو قبیله اوس و خزرج خسته شده بودند).

و. متمدّن و با فرهنگ بودن مردم مدینه (زیرا آنان ریشه یمنی داشتند).

هر قوم و ملیّتی، یک مبدأ تاریخ خاص را برای خود انتخاب می کنند. مبدأ تاریخ مسلمانان نیز در زمان حکومت خلیفه دوم، تعیین شد. هرچند در اسلام، حوادث مهمی چون ولادت پیامبر(ص) ، مبعث پیامبر(ص) ، فتح مکّه و رحلت پیامبر(ص)  وجود داشت، ولی با پیشنهاد حضرت علی(ع) به دلیل اهمیّت فراوان هجرت پیامبر(ص) از مکّه به مدینه، سالی که این رویدادمهم درآن اتفاق افتاد، یعنی اول محرم سال هجرت به عنوان مبدأ تاریخ یا گاهشماری مسلمانان برگزیده شد.

            البته سال هجری قمری ازاول محرّم آغازمی شودولی مبدأتاریخ هجری اعم ازقمری یاخورشیدی همان سالی است که هجرت رسول خدا(ص) درآن واقع شد.   

رحلت پیامبربزرگ اسلام وشهادت امام حسن مجتبی(ع)

13بهمن ماه برابربا۲۸صفرسالروز رحلت پیامبربزرگ اسلام حضرت محمدابن عبدالله (ص) وشهادت نوه عزیزش حضرت امام حسن مجتبی(ع) است. رحلت وشهادت آن دو بزرگوار برهمه مسلمانان تسلیت باد. مورخین نوشته‌اند ولادت آن حضرت 6163 سال بعد از هبوط حضرت آدم(ع) ودر سال 570 بعد از میلاد مسیح در 17 ربیع الاول سال عام الفیل (یعنی سالی که ابرهه پادشاه حبشه همراه باسپاهیان فیل سوارش برای خراب کردن کعبه به مکه حمله کرد)بوده است.پیامبر اکرم(ص) ،در چهل سالگی، به مقام نبوت مبعوث گشت. آن حضرت، سیزده سال در مکه مردم را به اسلام دعوت نمود ودر این مدت، سختی های بسیاری در راه دین خدا به جان خود و نزدیکانش خرید. پس از آن، به مدینه هجرت نمود و در آن جا، حکومت اسلامی راتأسیس کرد ومدت ده سال ازعمرشریف آن حضرت در شهر مدینه گذشت .پیامبربزرگ اسلام(ص) باآوردن دین اسلام  مردم شبه جزیره عربستان را از ظلمت وجهل وخونریزی وزنده به گورکردن دختران بیگناه رهایی بخشیدوبتدریج درهرجا که اسلام پیشرفت کردجامعه اسلامی رابصورت یک جامعه نمونه انسانی ومتعالی درآورد.آن بزرگواربنابر آیه مبارکه 107سوره انبیاء رَحْمَةً لِّلْعَالَمِینَ بود."وَمَا أَرْسَلْنَاکَ إِلَّا رَحْمَةً لِّلْعَالَمِینَ ". طبق سیره ابن هشام (تاریخ‌نگاری سنتی) تاریخ رحلت حضرت محمد(ص) را روز دوشنبه بیست و هشتم صفر  برابر با هشتم ماه ژوئن سال ۶۳۲ میلادی (درخردادماه سال 11هجری قمری )دانسته‌اند. آن بزرگواردرزمان رحلت63سال ازعمرمبارکشان می گذشت.حرم مبارک آنحضرت درمدینه منوره زیارتگاه حاجیان جهان می باشد.  

 

امام حسن مجتبی(ع) امام دوم شیعیان جهان نیزدر۲۸ صفر سال ۵۰ هجری قمری (به روایت شیعه) یا۷ صفر سال ۵۰ هجری قمری (به روایتی دیگر) .براثر مسموم شدن به دست همسرش جعده ، دختر اشعث بن قیس به تحریک معاویه به شهادت رسید.سلام خدا برآن دو بزرگوارباد.  

اربعین حسینی

 

 5 بهمن ماه 89برابربا بیستم ماه صفر است. بیستم ماه صفر در تاریخ، به عنوان اربعین حسینی مشهور شده است. اربعین درلغت بمعنای چهلم است. منظور از چهلم ، گذشت چهل روز از شهادت حضرت امام حسین (ع) هفتاد و دونفرازیاران باوفای ایشان است.

در برخی از روایات به بزرگداشت این روز اشاره شده است. در حدیثی از امام حسن عسکری زیارت اربعین به عنوان یکی از نشانه‌های مؤمن شمرده شده است. اربعین در منابع اسلامی، بیشتر به دو رویداد اشاره دارد:

1-   روز مراجعت اسرای کربلا از شام به مدینه؛

2-   روزی که جابر بن عبدالله انصاری به زیارت قبر امام حسین(ع) مشرف شد.

  اما در اینکه در این روز اسرای کربلا به کربلا رسیده باشند، تردیدی جدی وجود دارد.

  شیخ مفید در «مسار الشیعه» آورده است:

"روز اربعین ، روزی است که اهل بیت امام حسین(ع) ، از شام به سوی مدینه مراجعت کردند و نیز روزی است که جابر بن عبدالله برای زیارت امام حسین(ع) وارد کربلا شد".

اربعین و زیارت امام حسین (ع) با نام دو تن عجین است. یکی از این دو تن «عطیة بن عوف کوفی» است که در نخستین اربعین سیدالشهداء ، به کربلا رفت و مرقد پاک آن حضرت را زیارت نمود. عطیه، اهل کوفه بود و در زمان خلافت امیرمؤمنان علی(ع) دیده به جهان گشود.ودیگری جابرابن عبدالله انصاری صحابی رسول خدا(ص) .

جابرابن عبدالله انصاری صحابی رسول خدا(ص) بیستم ماه صفر، درست چهل روز بعد از شهادت امام حسین(ع) وارد کربلا شد و سنت زیارت اربعین امام به دست او جاری گردید.

"به نظر می‌رسد روز اربعین روزی است که اهل بیت امام حسین(ع) از شام به قصد مدینه حرکت کرده‌اند. به جز سیدابن طاووس در"لهوف" که جریان ورود اهل بیت امام حسین(ع) را در این روز به کربلا نقل کرده، و البته در کتاب‌های دیگرش هم آن را تائید نکرده است، در منابع دست اول مطلبی در خصوص ورود اسرای کربلا در روز اربعین به کربلا وجود ندارد". 

  

گرامی داشت اربعین ، تعظیم شعایر دینی و رمز پویایی همیشگی نهضت پربار حسینی و اعلام پای‏بندی به مکتب سرخ عاشورا ست. اگر پیشوایان معصوم ما به برگزاری مراسم عزاداری، نوحه خوانی و مرثیه‏سرایی تأکید بسیار داشته‏اند و اگر برای گریاندن و گریستن، زیارت کردن و نماز خواندن بر تربت امام حسین (ع) ثواب و فضیلت‏های فراوانی بیان کرده‏اند، به دلیل همین آثار بالنده معنوی و عاطفی است که در روح مسلمانان آزاده بر جای می‏گذارد