Atyabi Weblog/وب نگاری اطیابی

این وب نگاری درمورد موضوعات گوناگون می باشد.

Atyabi Weblog/وب نگاری اطیابی

این وب نگاری درمورد موضوعات گوناگون می باشد.

صحیفه سجادیه بخش اول

دعاهای صحیفهء سجّادیّه  

دعاهای شماره۱تا۲۰

(1)

وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ إِذَا ابْتَدَأَ بِالدُّعَاءِ بَدَأَ بِالتَّحْمِیدِ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ الثَّنَاءِ عَلَیْهِ، فَقَالَ

الْحَمْدُ لِلَّهِ الْأَوَّلِ بِلَا أَوَّلٍ کَانَ قَبْلَهُ، وَ الْآخِرِ بِلَا آخِرٍ یَکُونُ بَعْدَهُ الَّذِی قَصُرَتْ عَنْ رُؤْیَتِهِ أَبْصَارُ النَّاظِرِینَ، وَ عَجَزَتْ عَنْ نَعْتِهِ أَوْهَامُ الْوَاصِفِینَ. ابْتَدَعَ بِقُدْرَتِهِ الْخَلْقَ ابْتِدَاعاً، وَ اخْتَرَعَهُمْ عَلَى مَشِیَّتِهِ اخْتِرَاعاً. ثُمَّ سَلَکَ بِهِمْ طَرِیقَ إِرَادَتِهِ، وَ بَعَثَهُمْ فِی سَبِیلِ مَحَبَّتِهِ، لَا یَمْلِکُونَ تَأْخِیراً عَمَّا قَدَّمَهُمْ إِلَیْهِ، وَ لَا یَسْتَطِیعُونَ تَقَدُّماً إِلَى مَا أَخَّرَهُمْ عَنْهُ. وَ جَعَلَ لِکُلِّ رُوحٍ مِنْهُمْ قُوتاً مَعْلُوماً مَقْسُوماً مِنْ رِزْقِهِ، لَا یَنْقُصُ مَنْ زَادَهُ نَاقِصٌ، وَ لَا یَزِیدُ مَنْ نَقَصَ مِنْهُمْ زَائِدٌ. ثُمَّ ضَرَبَ لَهُ فِی الْحَیَاةِ أَجَلًا مَوْقُوتاً، وَ نَصَبَ لَهُ أَمَداً مَحْدُوداً، یَتَخَطَّى إِلَیْهِ بِأَیَّامِ عُمُرِهِ، وَ یَرْهَقُهُ بِأَعْوَامِ دَهْرِهِ، حَتَّى إِذَا بَلَغَ أَقْصَى أَثَرِهِ، وَ اسْتَوْعَبَ حِسَابَ عُمُرِهِ، قَبَضَهُ إِلَى مَا نَدَبَهُ إِلَیْهِ مِنْ مَوْفُورِ ثَوَابِهِ، أَوْ مَحْذُورِ عِقَابِهِ، لِیَجْزِیَ الَّذِینَ أَسَاءُوا بِمَا عَمِلُوا وَ یَجْزِیَ الَّذِینَ أَحْسَنُوا بِالْحُسْنَى. عَدْلًا مِنْهُ، تَقَدَّسَتْ أَسْمَاؤُهُ، وَ تَظاَهَرَتْ آلَاؤُهُ، لَا یُسْأَلُ عَمَّا یَفْعَلُ وَ هُمْ یُسْأَلُونَ. وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَوْ حَبَسَ عَنْ عِبَادِهِ مَعْرِفَةَ حَمْدِهِ عَلَى مَا أَبْلَاهُمْ مِنْ مِنَنِهِ الْمُتَتَابِعَةِ، وَ أَسْبَغَ عَلَیْهِمْ مِنْ نِعَمِهِ الْمُتَظَاهِرَةِ، لَتَصَرَّفُوا فِی مِنَنِهِ فَلَمْ یَحْمَدُوهُ، وَ تَوَسَّعُوا فِی رِزْقِهِ فَلَمْ یَشْکُرُوهُ. وَ لَوْ کَانُوا کَذَلِکَ لَخَرَجُوا مِنْ حُدُودِ الْإِنْسَانِیَّةِ إِلَى حَدِّ الْبَهِیمِیَّةِ فَکَانُوا کَمَا وَصَفَ فِی مُحْکَمِ کِتَابِهِ «إِنْ هُمْ إِلَّا کَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ سَبِیلًا.» وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى مَا عَرَّفَنَا مِنْ نَفْسِهِ، وَ أَلْهَمَنَا مِنْ شُکْرِهِ، وَ فَتَحَ لَنَا مِنْ أَبْوَابِ الْعِلْمِ بِرُبُوبِیَّتِهِ، وَ دَلَّنَا عَلَیْهِ مِنَ الْإِخْلَاصِ لَهُ فِی تَوْحِیدِهِ، وَ جَنَّبَنَا مِنَ الْإِلْحَادِ وَ الشَّکِّ فِی أَمْرِهِ. حَمْداً نُعَمَّرُ بِهِ فِیمَنْ حَمِدَهُ مِنْ خَلْقِهِ، وَ نَسْبِقُ بِهِ مَنْ سَبَقَ إِلَى رِضَاهُ وَ عَفْوِهِ. حَمْداً یُضِی‏ءُ لَنَا بِهِ ظُلُمَاتِ الْبَرْزَخِ، وَ یُسَهِّلُ عَلَیْنَا بِهِ سَبِیلَ الْمَبْعَثِ، وَ یُشَرِّفُ بِهِ مَنَازِلَنَا عِنْدَ مَوَاقِفِ الْأَشْهَادِ، یَوْمَ تُجْزَى کُلُّ نَفْسٍ بِمَا کَسَبَتْ وَ هُمْ لَا یُظْلَمُونَ، یَوْمَ لَا یُغْنِی مَوْلًى عَنْ مَوْلًى شَیْئاً وَ لَا هُمْ یُنْصَرُونَ. حَمْداً یَرْتَفِعُ مِنَّا إِلَى أَعْلَى عِلِّیِّینَ فِی کِتَابٍ مَرْقُومٍ یَشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ. حَمْداً تَقَرُّ بِهِ عُیُونُنَا إِذَا بَرِقَتِ الْأَبْصَارُ، وَ تَبْیَضُّ بِهِ وُجُوهُنَا إِذَا اسْوَدَّتِ الْأَبْشَارُ. حَمْداً نُعْتَقُ بِهِ مِنْ أَلِیمِ نَارِ اللَّهِ إِلَى کَرِیمِ جِوَارِ اللَّهِ. حَمْداً نُزَاحِمُ بِهِ مَلَائِکَتَهُ الْمُقَرَّبِینَ، وَ نُضَامُّ بِهِ أَنْبِیَاءَهُ الْمُرْسَلِینَ فِی دَارِ الْمُقَامَةِ الَّتِی لَا تَزُولُ، وَ مَحَلِّ کَرَامَتِهِ الَّتِی لَا تَحُولُ. وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی اخْتَارَ لَنَا مَحَاسِنَ الْخَلْقِ، وَ أَجْرَى عَلَیْنَا طَیِّبَاتِ الرِّزْقِ. وَ جَعَلَ لَنَا الْفَضِیلَةَ بِالْمَلَکَةِ عَلَى جَمِیعِ الْخَلْقِ، فَکُلُّ خَلِیقَتِهِ مُنْقَادَةٌ لَنَا بِقُدْرَتِهِ، وَ صَائِرَةٌ إِلَى طَاعَتِنَا بِعِزَّتِهِ. وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَغْلَقَ عَنَّا بَابَ الْحَاجَةِ إِلَّا إِلَیْهِ، فَکَیْفَ نُطِیقُ حَمْدَهُ أَمْ مَتَى نُؤَدِّی شُکْرَهُ لَا، مَتَى. وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی رَکَّبَ فِینَا آلَاتِ الْبَسْطِ، وَ جَعَلَ لَنَا أَدَوَاتِ الْقَبْضِ، وَ مَتَّعَنَا بِأَرْوَاحِ الْحَیَاةِ، وَ أَثْبَتَ فِینَا جَوَارِحَ الْأَعْمَالِ، وَ غَذَّانَا بِطَیِّبَاتِ الرِّزْقِ، وَ أَغْنَانَا بِفَضْلِهِ، وَ أَقْنَانَا بِمَنِّهِ. ثُمَّ أَمَرَنَا لِیَخْتَبِرَ طَاعَتَنَا، وَ نَهَانَا لِیَبْتَلِیَ شُکْرَنَا، فَخَالَفْنَا عَنْ طَرِیقِ أَمْرِهِ، وَ رَکِبْنَا مُتُونَ زَجْرِهِ، فَلَمْ یَبْتَدِرْنَا بِعُقُوبَتِهِ، وَ لَمْ یُعَاجِلْنَا بِنِقْمَتِهِ، بَلْ تَأَنَّانَا بِرَحْمَتِهِ تَکَرُّماً، وَ انْتَظَرَ مُرَاجَعَتَنَا بِرَأْفَتِهِ حِلْماً. وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی دَلَّنَا عَلَى التَّوْبَةِ الَّتِی لَمْ نُفِدْهَا إِلَّا مِنْ فَضْلِهِ، فَلَوْ لَمْ نَعْتَدِدْ مِنْ فَضْلِهِ إِلَّا بِهَا لَقَدْ حَسُنَ بَلَاؤُهُ عِنْدَنَا، وَ جَلَّ إِحْسَانُهُ إِلَیْنَا وَ جَسُمَ فَضْلُهُ عَلَیْنَا فَمَا هَکَذَا کَانَتْ سُنَّتُهُ فِی التَّوْبَةِ لِمَنْ کَانَ قَبْلَنَا، لَقَدْ وَضَعَ عَنَّا مَا لَا طَاقَةَ لَنَا بِهِ، وَ لَمْ یُکَلِّفْنَا إِلَّا وُسْعاً، وَ لَمْ یُجَشِّمْنَا إِلَّا یُسْراً، وَ لَمْ یَدَعْ لِأَحَدٍ مِنَّا حُجَّةً وَ لَا عُذْراً. فَالْهَالِکُ مِنَّا مَنْ هَلَکَ عَلَیْهِ، وَ السَّعِیدُ مِنَّا مَنْ رَغِبَ إِلَیْهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ بِکُلِّ مَا حَمِدَهُ بِهِ أَدْنَى مَلَائِکَتِهِ إِلَیْهِ وَ أَکْرَمُ خَلِیقَتِهِ عَلَیْهِ وَ أَرْضَى حَامِدِیهِ لَدَیْهِ حَمْداً یَفْضُلُ سَائِرَ الْحَمْدِ کَفَضْلِ رَبِّنَا عَلَى جَمِیعِ خَلْقِهِ. ثُمَّ لَهُ الْحَمْدُ مَکَانَ کُلِّ نِعْمَةٍ لَهُ عَلَیْنَا وَ عَلَى جَمِیعِ عِبَادِهِ الْمَاضِینَ وَ الْبَاقِینَ عَدَدَ مَا أَحَاطَ بِهِ عِلْمُهُ مِنْ جَمِیعِ الْأَشْیَاءِ، وَ مَکَانَ کُلِّ وَاحِدَةٍ مِنْهَا عَدَدُهَا أَضْعَافاً مُضَاعَفَةً أَبَداً سَرْمَداً إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ. حَمْداً لَا مُنْتَهَى لِحَدِّهِ، وَ لَا حِسَابَ لِعَدَدِهِ، وَ لَا مَبْلَغَ لِغَایَتِهِ، وَ لَا انْقِطَاعَ لِأَمَدِهِ حَمْداً یَکُونُ وُصْلَةً إِلَى طَاعَتِهِ وَ عَفْوِهِ، وَ سَبَباً إِلَى رِضْوَانِهِ، وَ ذَرِیعَةً إِلَى مَغْفِرَتِهِ، وَ طَرِیقاً إِلَى جَنَّتِهِ، وَ خَفِیراً مِنْ نَقِمَتِهِ، وَ أَمْناً مِنْ غَضَبِهِ، وَ ظَهِیراً عَلَى طَاعَتِهِ، وَ حَاجِزاً عَنْ مَعْصِیَتِهِ، وَ عَوْناً عَلَى تَأْدِیَةِ حَقِّهِ وَ وَظَائِفِهِ. حَمْداً نَسْعَدُ بِهِ فِی السُّعَدَاءِ مِنْ أَوْلِیَائِهِ، وَ نَصِیرُ بِهِ فِی نَظْمِ الشُّهَدَاءِ بِسُیُوفِ أَعْدَائِهِ، إِنَّهُ وَلِیٌّ حَمِیدٌ

نیایش یکم

.چون به دعا آغاز مى‏کرد نخست خداى عز و جل را با چنین عبارتهاى حمد و ثنا مى‏گفت

حمد و سپاس خداى را،آن نخستین بى پیشین را و آن آخرین‏ بى پسین را،خداوندى را که دیده بینایان از دیدارش قاصر آید و اندیشه‏ واصفان از نعت او فروماند.آفریدگان را به قدرت خود ابداع کرد و به‏ مقتضاى مشیت خویش جامه هستى پوشید و به همان راه که ارادت او بود روان داشت و رهسپار طریق محبت خویش گردانید.

چون ایشان را به پیش راند،کس را یاراى واپس گراییدن نبود،و چون واپس دارد،کس را یاراى پیش تاختن نباشد.

هر زنده جانى را از رزق مقسوم خویش توشه‏اى معلوم نهاد؛آن‏ سان که کس نتواند از آن که افزونش داده،اندکى بکاهد و بر آن که‏ اندکش عنایت کرده،چیزى بیفزاید.

سپس هر یک از آدمیان را عمرى معین مقرر کرد و مدتى محدود که با گامهاى روزها و سالهایش مى‏پیماید،تا آنگاه که به سر آردش؛آن سان‏ که چون آخرین گامها را بر دارد و پیمانه عمرش لبریز شود،او را فرو گیرد:یا به ثواب فراوانش بنوازد،یا به ورطه عقابى خوفناکش‏ اندازد،تا بدکاران را به کیفر عمل خویش برساند و نیکوکاران را به‏ پاداش کردار نیک خویش و این خود عین عدالت اوست.

منزه و پاک است نامهاى او و ناگسستنى است نعمتهاى او.کس را نرسد که او را در برابر اعمالش باز خواست کند و اوست که همگان را به‏ باز خواست کشد.#(1) حمد و سپاس خداوندى را که اگر معرفت حمد خویش را از بندگان‏ خود دریغ مى‏داشت،در برابر آن همه نعمتها که از پس یکدیگر بر آنان‏ فرو مى‏فرستاد،آن نعمتها به کار مى‏داشتند و لب به سپاسش‏ نمى‏گشادند،به رزق او فراخ روزى مى‏جستند و شکرش نمى‏گفتند.و اگر چنین مى‏بودند از دایره انسانیت برون مى‏افتادند و در زمره‏ چارپایان در مى‏آمدند.چنان مى‏شدند که خداى تعالى در محکم تنزیل‏ خود گفته است:«چون چارپایانند،بل از چارپایان هم گمراه‏تر.»#(2)

حمد و سپاس خداوندى را که خود را به ما شناسانید و شیوه‏ سپاسگزارى‏اش را به ما الهام کرد و ابواب علم ربوبیت خویش را به‏ روى ما بگشاد و ما را به اخلاص در توحید او راه نمود و از الحاد و تردید در امر وى به دور داشت.او را سپاس گوییم،چنان سپاسى که چون در میان سپاسگزارانش زیستن گیریم،همواره با ما باشد و به یارى آن از همه آنان که خواستار خشنودى و بخشایش او هستند گوى سبقت‏ بربایم.آن چنان سپاسى که تابشش تاریکى وحشت افزاى گور بر ما روشن گرداند و راه رستاخیر براى ما هموار سازد و در آن روز که هر کس‏ به جزاى عمل خویش رسد و بر کس ستم نرود و هیچ دوستى از دوست‏ خویش دفع مضرت نتواند و کس به کس یارى نرساند،چون در موقف‏ بازخواست ایستیم،منزلت ما برافرازد و بر مرتبت ما بیفزاید .

حمد و سپاسى آنچنان که نوشته در نامه عمل ما به اعلى علیین فرا رود و فرشتگان مقرب بر آن گواهى دهند.

حمد و سپاسى آنچنان که در آن روز که دیدگان را پرده حیرت‏ فرو گیرد،دیدگان ما بدان روشنى گیرد و در آن روز که گروهى سیه‏روى‏ شوند،ما سپیدروى گردیم.

حمد و سپاسى آنچنان که ما را از آتش دردناک خداوندى برهاند و در جوار کرمش بنشاند.

حمد و سپاسى آنچنان که ما را با فرشتگان مقرب او همنشین سازد و در آن سراى جاوید که جایگاه کرامت همیشگى اوست با پیامبران‏ مرسل همدوش گرداند.

حمد خداوندى را که سیرتها و صورتهاى پسندیده را براى ما برگزید و روزیهاى خوش و نیکو را به ما ارزانى داشت.خداوندى که ما را آن گونه برترى داد که بر همه آفریدگان سلطه یابیم،چندان که به‏ قدرت او هر آفریده فرمانبردار ماست و به عزت او در ربقه طاعت ما.

سپاس خداوندى را که جز به خود،در نیاز را به روى ما فرو بست.

چگونه از حمد او بر آییم؟کى سپاسش توانیم گفت؟نمى‏توانیم،کى‏ توانیم؟

حمد خداوندى را که در پیکر ما ابزارهایى نهاد که توان بست و گشادمان باشد و به نعمت روح،زندگیمان عنایت فرمود و اندامهایى داد که به نیروى آنها کارها توانیم ساخت و ما را از هر چه خوش و گوارنده‏ است روزى داد و به فضل خویش بى‏نیاز گردانید و به من و کرم خود سرمایه بخشید.و تا فرمانبردارى و سپاسگزاریمان بیازماید،به کارهایى‏ فرمان داد و از کارهایى نهى فرمود.چون از فرمانش سر برتافتیم و بر مرکب عصیان برنشستیم،به عقوبت ما نشتافت و در انتقام از ما تعجیل‏ روا نداشت،بلکه به رحمت و کرامت خویش ما را زمان داد و به رأفت و حلم خود مهلت عطا فرمود،باشد که بازگردیم.

حمد و سپاس خداوندى را که ما را به توبه راه نمود.و اگر پرتو فضل‏ او نبود،هرگز بدان راه نمى‏یافتیم.و اگر از فضل او تنها به همین یک‏ نعمت بسنده مى‏کردیم،بازهم دهش او به ما نیکو و احسان او در حق ما جلیل و فضل و کرمش بس کرامند مى‏بود،که روش او در قبول توبه پیشینیان نه چنین بود.ما را از هر چه فراتر از تاب و توانمان بود معاف‏ داشت و جز به اندازه توانمان تکلیف نفرمود و جز به اعمال سهل و آسانمان وا نداشت،تا هیچ یک از ما را عذرى و حجتى نماند.

هر که از ما سر از فرمانش برتابد،کارش به شقاوت کشد و آن که به‏ درگاه او روى کند،تاج سعادت بر سر نهد.

حمد و سپاس خداى را،بدان سان که مقرب‏ترین فرشتگانش و گرامى‏ترین آفریدگانش و ستوده‏ترین ستایندگانش مى‏ستایند.

حمدى برتر از هر حمد دیگر،آن سان که پروردگار ما از همه آفریدگان‏ خود برتر است.

حمد باد او را به جاى هر نعمتى که بر ما و بر دیگر بندگان در گذشته و زنده خود دارد،به شمار همه چیزها که در علم بى‏انتهاى او گنجد و چند برابر نعمتهایش،حمدى بى‏آغاز و بى‏انجام و تا روز رستاخیز،حمدى‏ که حدى و مرزى نشناسد و حسابش به شمار در نیاید و پایانش نبود و زمانش در نگسلد.حمدى که ما را به فرمانبردارى و بخشایش او رساند و خشنودى‏اش را سبب گردد و آمرزش او را وسیله باشد و راهى بود به‏ بهشت او پناهگاهى بود از عذاب او و آسایشى بود از خشم او و یاورى بود بر طاعت او و مانعى بود از معصیت او و مددى بود بر اداى حق و تکالیف‏ او.حمدى که ما را در میان دوستان سعادتمندش کامروا کند و به زمره‏ آنان که به شمشیر دشمنانش به فوز شهادت رسیده‏اند درآورد.انه ولى‏ حمید.

پى‏نوشتها

1.اشاره است به این آیه: «لا یسئل عما یفعل و هم یسئلون (سوره 21/آیه 23)

.2 ان هم الا کالانعام بل هم اضل سبیلا (سوره 25/آیه 44)

(2)

(وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ بَعْدَ هَذَا التَّحْمِیدِ فِی الصَّلَاةِ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ)

وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی مَنَّ عَلیْنَا بِمُحَمَّدٍ نَبِیِّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ دُونَ الْأُمَمِ الْمَاضِیَةِ وَ الْقُرُونِ السَّالِفَةِ، بِقُدْرَتِهِ الَّتِی لَا تَعْجِزُ عَنْ شَیْ‏ءٍ وَ إِنْ عَظُمَ، وَ لَا یَفُوتُهَا شَیْ‏ءٌ وَ إِنْ لَطُفَ. فَخَتَمَ بِنَا عَلَى جَمِیعِ مَنْ ذَرَأَ، وَ جَعَلَنَا شُهَدَاءَ عَلَى مَنْ جَحَدَ، وَ کَثَّرَنَا بِمَنِّهِ عَلَى مَنْ قَلَّ. اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ أَمِینِکَ عَلَى وَحْیِکَ، وَ نَجِیبِکَ مِنْ خَلْقِکَ، وَ صَفِیِّکَ مِنْ عِبَادِکَ، إِمَامِ الرَّحْمَةِ، وَ قَائِدِ الْخَیْرِ، وَ مِفْتَاحِ الْبَرَکَةِ. کَمَا نَصَبَ لِأَمْرِکَ نَفْسَهُ وَ عَرَّضَ فِیکَ لِلْمَکْرُوهِ بَدَنَهُ وَ کَاشَفَ فِی الدُّعَاءِ إِلَیْکَ حَامَّتَهُ وَ حَارَبَ فِی رِضَاکَ أُسْرَتَهُ وَ قَطَعَ فِی إِحْیَاءِ دِینِکَ رَحِمَهُ. وَ أَقْصَى الْأَدْنَیْنَ عَلَى جُحُودِهِمْ وَ قَرَّبَ الْأَقْصَیْنَ عَلَى اسْتِجَابَتِهِمْ لَکَ. وَ وَالَى فِیکَ الْأَبْعَدِینَ وَ عَادَى فِیکَ الْأَقْرَبِینَ و أَدْأَبَ نَفْسَهُ فِی تَبْلِیغِ رِسَالَتِکَ وَ أَتْعَبَهَا بِالدُّعَاءِ إِلَى مِلَّتِکَ. وَ شَغَلَهَا بِالنُّصْحِ لِأَهْلِ دَعْوَتِکَ وَ هَاجَرَ إِلَى بِلَادِ الْغُربَةِ، وَ مَحَلِّ النَّأْیِ عَنْ مَوْطِنِ رَحْلِهِ، وَ مَوْضِعِ رِجْلِهِ، وَ مَسْقَطِ رَأْسِهِ، وَ مَأْنَسِ نَفْسِهِ، إِرَادَةً مِنْهُ لِإِعْزَازِ دِینِکَ، وَ اسْتِنْصَاراً عَلَى أَهْلِ الْکُفْرِ بِکَ. حَتَّى اسْتَتَبَّ لَهُ مَا حَاوَلَ فِی أَعْدَائِکَ وَ اسْتَتَمَّ لَهُ مَا دَبَّرَ فِی أَوْلِیَائِکَ. فَنَهَدَ إِلَیْهِمْ مُسْتَفْتِحاً بِعَوْنِکَ، وَ مُتَقَوِّیاً عَلَى ضَعْفِهِ بِنَصْرِکَ فَغَزَاهُمْ فِی عُقْرِ دِیَارِهِمْ. وَ هَجَمَ عَلَیْهِمْ فِی بُحْبُوحَةِ قَرَارِهِمْ حَتَّى ظَهَرَ أَمْرُکَ، وَ عَلَتْ کَلِمَتُکَ، وَ لَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ. اللَّهُمَّ فَارْفَعْهُ بِمَا کَدَحَ فِیکَ إِلَى الدَّرَجَةِ الْعُلْیَا مِنْ جَنَّتِکَ حَتَّى لَا یُسَاوَى فِی مَنْزِلَةٍ، وَ لَا یُکَافَأَ فِی مَرْتَبَةٍ، وَ لَا یُوَازِیَهُ لَدَیْکَ مَلَکٌ مُقَرَّبٌ، وَ لَا نَبِیٌّ مُرْسَلٌ. وَ عَرِّفْهُ فِی أَهْلِهِ الطَّاهِرِینَ وَ أُمَّتِهِ الْمُؤْمِنِینَ مِنْ حُسْنِ الشَّفَاعَةِ أَجَلَّ مَا وَعَدْتَهُ یَا نَافِذَ الْعِدَةِ، یَا وَافِیَ الْقَوْلِ، یَا مُبَدِّلَ السَّیِّئَاتِ بِأَضْعَافِهَا مِنَ الْحَسَنَاتِ إِنَّکَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ.

نیایش دوم

.دعاى آن حضرت است.پس از حمد و سپاس خداوندى،بر محمد رسول الله(ص) درود مى‏فرستد

حمد و سپاس خداوندى را که بر ما منت نهاد و پیامبر خود محمدصلى الله علیه و آله را به رسالت بر ما فرستاد.این نعمت ویژه ما بود وامتهاى گذشته که در قرنهاى پیشین مى‏زیستند بى‏بهره از آن بودند.

این همه برآمده از قدرت اوست که ناتوان نبود در هر کار هر چند سترگ‏بود و فرو نگذارد هیچ کارى را هر چند خرد بود.

پس ما را خاتم همه آفریدگان قرار داد و گواهان بر منکران.و به‏کرم خود شمار ما را از آنان که شمارشان فرو کاست فزونى بخشید.

بار خدایا،بر محمد که امین وحى توست،برگزیده از میان‏آفریدگان توست،دوست مخلص از میان همه بندگان توست،آن امام‏رحمت و پیشواى خیر و کلید برکات،درود بفرست،آن‏سان که او جان‏خویش در فرمان تو نهاد و جسم خویش به راه تو هدف تیر بلا گردانید ودر دعوت به دین تو با خویشاوندان خود آشکارا خصومت ورزیدو براى خشنودى تو با خاندان خویش به پیکار برخاست و تا دین تو رازنده دارد،پیوند از خویش و پیوند ببرید.نزدیکان انکارپیشه را از خوددور داشت و دوران دعوت‏پذیر را به خود نزدیک ساخت.در راه تو بابیگانگان دوستى ورزید و با نزدیکان دشمنى .و تا حق رسالت تو بگزارد،خویشتن را به رنج افکند.جان خویش در بوته تعب نهاد تا به کیش تودعوت کند.خویشتن به کار داشت تا امت را اندرز دهد.به دیار غربت‏رخت کشید و موطن مألوف و زادبوم و سراى انس خود رها کرد،تا دین‏تو را نصرت دهد و بر آنان که بر تو کفر مى‏ورزیدند غلبه جوید،تا به‏هر چه در حق دشمنان تو خواسته بود به تمام دست یافت و هر چه در باره‏دوستان تو اندیشیده بود،به کمال حاصل آمد.پس بدان هنگام که به‏یارى تو پیروزى مى‏طلبید و به نیروى نصرت تو بر ناتوانى خویش‏چیره مى‏گشت،آهنگ جنگ ایشان کرد.با آنان در دل خانه‏هایشان غزاکرد و به ناگاه در میان منازلشان بر سرشان تاخت،تا دین تو آشکارگردید و کلمه تو برتر شد،اگر چه مشرکان را ناخوش افتاد.

بار خدایا محمد را به پاداش رنجى که در راه تو کشید به عالى‏ترین‏درجات بهشت خود فرابر،آن سان که هیچ کس را نرسد تا به منزلت بااو برابرى جوید و به مرتبت با او همبرى کند و هیچ ملک مقرب و پیامبرمرسلى در نزد تو با او برابرى نتواند.

بار خدایا،افزون از آنچه او را وعده داده‏اى که شفاعتش را در حق‏اهل بیت پاک و امت با ایمانش بپذیرى،عطا فرماى.

اى خداوندى که هیچ وعده‏اى خلاف نکنى و به هر چه گویى وفاکنى.

اى دگرگون کننده بدیها به چند برابر نیکیها انک ذو الفضل العظیم‏و الجواد الکریم.

(3)

(وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ فِی الصَّلَاةِ عَلَى حَمَلَةِ الْعَرْشِ وَ کُلِّ مَلَکٍ مُقَرَّبٍ)

اللَّهُمَّ وَ حَمَلَةُ عَرْشِکَ الَّذِینَ لَا یَفْتُرُونَ مِنْ تَسْبِیحِکَ، وَ لَا یَسْأَمُونَ مِنْ تَقْدِیسِکَ، وَ لَا یَسْتَحْسِرُونَ مِنْ عِبَادَتِکَ، وَ لَا یُؤْثِرُونَ التَّقْصِیرَ عَلَى الْجِدِّ فِی أَمْرِکَ، وَ لَا یَغْفُلُونَ عَنِ الْوَلَهِ إِلَیْکَ وَ إِسْرَافِیلُ صَاحِبُ الصُّورِ، الشَّاخِصُ الَّذِی یَنْتَظِرُ مِنْکَ الْإِذْنَ، وَ حُلُولَ الْأَمْرِ، فَیُنَبِّهُ بِالنَّفْخَةِ صَرْعَى رَهَائِنِ الْقُبُورِ. وَ مِیکَائِیلُ ذُو الْجَاهِ عِنْدَکَ، وَ الْمَکَانِ الرَّفِیعِ مِنْ طَاعَتِکَ. وَ جِبْرِیلُ الْأَمِینُ عَلَى وَحْیِکَ، الْمُطَاعُ فِی أَهْلِ سَمَاوَاتِکَ، الْمَکِینُ لَدَیْکَ، الْمُقَرَّبُ عِنْدَکَ وَ الرُّوحُ الَّذِی هُوَ عَلَى مَلَائِکَةِ الْحُجُبِ. وَ الرُّوحُ الَّذِی هُوَ مِنْ أَمْرِکَ، فَصَلِّ عَلَیْهِمْ، وَ عَلَى الْمَلَائِکَةِ الَّذِینَ مِنْ دُونِهِمْ مِنْ سُکَّانِ سَمَاوَاتِکَ، وَ أَهْلِ الْأَمَانَةِ عَلَى رِسَالَاتِکَ وَ الَّذِینَ لَا تَدْخُلُهُمْ سَأْمَةٌ مِنْ دُءُوبٍ، وَ لَا إِعْیَاءٌ مِنْ لُغُوبٍ وَ لَا فُتُورٌ، وَ لَا تَشْغَلُهُمْ عَنْ تَسْبِیحِکَ الشَّهَوَاتُ، وَ لَا یَقْطَعُهُمْ عَنْ تَعْظِیمِکَ سَهْوُ الْغَفَلَاتِ. الْخُشَّعُ الْأَبْصَارِ فَلَا یَرُومُونَ النَّظَرَ إِلَیْکَ، النَّوَاکِسُ الْأَذْقَانِ، الَّذِینَ قَدْ طَالَتْ رَغْبَتُهُمْ فِیمَا لَدَیْکَ، الْمُسْتَهْتَرُونَ بِذِکْرِ آلَائِکَ، وَ الْمُتَوَاضِعُونَ دُونَ عَظَمَتِکَ وَ جَلَالِ کِبْرِیَائِکَ وَ الَّذِینَ یَقُولُونَ إِذَا نَظَرُوا إِلَى جَهَنَّمَ تَزْفِرُ عَلَى أَهْلِ مَعْصِیَتِکَ سُبْحَانَکَ مَا عَبَدْنَاکَ حَقَّ عِبَادَتِکَ. فَصَلِّ عَلَیْهِمْ وَ عَلَى الرَّوْحَانِیِّینَ مِنْ مَلَائِکَتِکَ، وَ أَهْلِ الزُّلْفَةِ عِنْدَکَ، وَ حُمَّالِ الْغَیْبِ إِلَى رُسُلِکَ، وَ الْمُؤْتَمَنِینَ عَلَى وَحْیِکَ وَ قَبَائِلِ الْمَلَائِکَةِ الَّذِینَ اخْتَصَصْتَهُمْ لِنَفْسِکَ، وَ أَغْنَیْتَهُمْ عَنِ الطَّعَامِ وَ الشَّرَابِ بِتَقْدِیسِکَ، وَ أَسْکَنْتَهُمْ بُطُونَ أَطْبَاقِ سَمَاوَاتِکَ. وَ الَّذِینَ عَلَى أَرْجَائِهَا إِذَا نَزَلَ الْأَمْرُ بِتَمَامِ وَعْدِکَ وَ خُزَّانِ الْمَطَرِ وَ زَوَاجِرِ السَّحَابِ وَ الَّذِی بِصَوْتِ زَجْرِهِ یُسْمَعُ زَجَلُ الرُّعُودِ، وَ إِذَا سَبَحَتْ بِهِ حَفِیفَةُ السَّحَابِ الْتَمَعَتْ صَوَاعِقُ الْبُرُوقِ. وَ مُشَیِّعِی الثَّلْجِ وَ الْبَرَدِ، وَ الْهَابِطِینَ مَعَ قَطْرِ الْمَطَرِ إِذَا نَزَلَ، وَ الْقُوَّامِ عَلَى خَزَائِنِ الرِّیَاحِ، وَ الْمُوَکَّلِینَ بِالْجِبَالِ فَلَا تَزُولُ وَ الَّذِینَ عَرَّفْتَهُمْ مَثَاقِیلَ الْمِیَاهِ، وَ کَیْلَ مَا تَحْوِیهِ لَوَاعِجُ الْأَمْطَارِ وَ عَوَالِجُهَا وَ رُسُلِکَ مِنَ الْمَلَائِکَةِ إِلَى أَهْلِ الْأَرْضِ بِمَکْرُوهِ مَا یَنْزِلُ مِنَ الْبَلَاءِ وَ مَحْبُوبِ الرَّخَاءِ وَ السَّفَرَةِ الْکِرَامِ الْبَرَرَةِ، وَ الْحَفَظَةِ الْکِرَامِ الْکَاتِبِینَ، وَ مَلَکِ الْمَوْتِ وَ أَعْوَانِهِ، وَ مُنْکَرٍ وَ نَکِیرٍ، وَ رُومَانَ فَتَّانِ الْقُبُورِ، وَ الطَّائِفِینَ بِالْبَیْتِ الْمَعْمُورِ، وَ مَالِکٍ، وَ الْخَزَنَةِ، وَ رِضْوَانَ، وَ سَدَنَةِ الْجِنَانِ. وَ الَّذِینَ لَا یَعْصُونَ اللَّهَ مَا أَمَرَهُمْ، وَ یَفْعَلُونَ مَا یُؤْمَرُونَ وَ الَّذِینَ یَقُولُونَ سَلَامٌ عَلَیْکُمْ بِمَا صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ وَ الزَّبَانِیَةِ الَّذِینَ إِذَا قِیلَ لَهُمْ خُذُوهُ فَغُلُّوهُ ثُمَّ الْجَحِیمَ صَلُّوهُ ابْتَدَرُوهُ سِرَاعاً، وَ لَمْ یُنْظِرُوهُ. وَ مَنْ أَوْهَمْنَا ذِکْرَهُ، وَ لَمْ نَعْلَمْ مَکَانَهُ مِنْکَ، و بِأَیِّ أَمْرٍ وَکَّلْتَهُ. وَ سُکَّانِ الْهَوَاءِ وَ الْأَرْضِ وَ الْمَاءِ وَ مَنْ مِنْهُمْ عَلَى الْخَلْقِ فَصَلِّ عَلَیْهِمْ یَومَ یَأْتِی کُلُّ نَفْسٍ مَعَهَا سَائِقٌ وَ شَهِیدٌ وَ صَلِّ عَلَیْهِمْ صَلَاةً تَزِیدُهُمْ کَرَامَةً عَلَى کَرَامَتِهِمْ وَ طَهَارَةً عَلَى طَهَارَتِهِمْ اللَّهُمَّ وَ إِذَا صَلَّیْتَ عَلَى مَلَائِکَتِکَ وَ رُسُلِکَ وَ بَلَّغْتَهُمْ صَلَاتَنَا عَلَیْهِمْ فَصَلِّ عَلَیْنَا بِمَا فَتَحْتَ لَنَا مِنْ حُسْنِ الْقَوْلِ فِیهِمْ، إِنَّکَ جَوَادٌ کَرِیمٌ.

نیایش سوم

.از دعاهاى آن حضرت است در درود بر حاملان عرش و هر ملک مقرب دیگر

بار خدایا،درود بفرست بر حاملان عرش خود،فرشتگانى که‏در تسبیح تو سسستى نپذیرند و از تقدیس تو ملال نگیرند و از پرستش تودر نمانند و فرمانبردارى تو را آن گونه به جد در ایستند که چشم بر هم‏زدنى کوتاهى نورزند و از عشق و شیفتگى تو ذره‏اى غفلت نکنند.

بار خدایا،درود بفرست بر اسرافیل،آن فرشته صاحب صور که‏چشم گشوده منتظر فرمان توست،تا در صور خود بدمد و خفتگان گور رابرانگیزاند.

بار خدایا،درود بفرست بر میکائیل،آن فرشته‏اى که در نزد تواش‏مقامى ارجمند است و در فرمانبردارى تواش مکانتى رفیع.

بار خدایا،درود بفرست بر جبرئیل،آن فرشته‏اى که امین وحى‏توست و ساکنان آسمانهایت را مطاع است و در آستان تواش مرتبتى‏عظیم است و خود مقرب درگاه توست.

و درود بفرست،بر روح،آن فرشته‏اى که فرمانرواى فرشتگان‏مأمور بر حجابهاست،و بر روح که از عالم امر توست.

بر آنها درود بفرست و برفرشتگانى که فروتر از آنهایند:آنان که‏ساکنان آسمانهاى تواند و امینان رسالتهاى تو.هر چه کوشش کنند،خستگى بر خود نبینند و هر چه تحمل رنج کنند،درماندگى و سستى‏نپذیرند.خواهشهاى دل از تسبیح تو بازشان ندارد و سهوها و غفلتها ازتعظیم تو رویگردانشان نسازد.از خشوع دیده بر هم نهاده‏اند و یاراى‏نگریستن در تو را ندارند.

سر فرو داشته‏اند و رغبتشان به چیزهایى که درنزد توست بسیار است.

همه آزمندیشان یاد نعیم توست و در برابرعظمت تو و جلال کبریاى تو به تواضع سر به زیر افکنده‏اند.و چون به‏لهیب دوزخ تو بنگرند و نهیبش را بر گنهکاران بشنوند،گویند که‏پروردگارا منزهى تو،تو را آنچنان که سزاوار پرستش توست‏نپرستیده‏ایم.

خداوندا،بر ایشان درود بفرست و بر ملائکه رحمت خویش،و آنان‏که مقرب درگاه تواند،و آنها که حاملان غیب به پیامبران تواند،و آنان‏که امینان وحى تواند،و بر فرشتگانى که خاص خود گردانیده‏اى و به‏تقدیس خود از خوردن و آشامیدنشان بى‏نیاز ساخته‏اى و در درون‏طبقات آسمانهایت جاى داده‏اى.و درود بفرست بر آن گروه ازفرشتگان که در اطراف آسمانها ایستاده‏اند،آن هنگام که فرمان اتمام‏وعده خداوندى فرا رسد.

درود بفرست بر خازنان باران و روان کنندگان ابرها که چون برابرها بانگ زنند،آواز تندرها به گوش رسد و چون ابرها از آن نهیب به‏راه افتند،آذرخشها از درونشان بدرخشد.و بر آن فرشتگان که دانه‏هاى‏برف و تگرگ را از پى مى‏آیند و با هر قطره باران که فرو مى‏شود،فرودمى‏آیند .و بر آن فرشتگان که نگهبانان خزاین بادهایند و آنان که‏موکلان بر کوههایند تا فرو نریزند و آن فرشتگان که میزان و مقدار آبها وپیمانه بارانها را به ایشان آموخته‏اى.

درود بفرست بر آن فرشتگان که رسولان تو به ساکنان زمینند:یا بلایى ناخوش فرو مى‏آورند یا آسایشى خوش.و آن سفیران گرانقدرنیکوکار و آن بزرگواران که نویسنده و نگهدارنده اعمال ما هستند.ودرود بفرست بر فرشته مرگ و یارانش و نکیر و منکر و رومان‏#(1) که‏آزماینده ساکنان گورهاست.و آن فرشتگان که بر گرد بیت المعمور#(2) طواف مى‏کنند.و بر مالک و خازنان دوزخ و بر رضوان و خادمان بهشت.

و بر فرشتگانى که از فرمان خداى سر بر نمى‏تابند و هر چه فرمان یابندهمان کنند.

درود فرست بر آن فرشتگان که به ما مى‏گویند:«سلام بر شما به‏خاطر آن همه شکیبایى که ورزیده‏اید.سراى آخرت چه سرایى‏نیکوست.»#(3) و درود فرست بر فرشتگان زبانى‏#(4) که چون فرمانشان رسد که«بگیریدش و در زنجیرش کشید و به دوزخش در افکنید»#(5) ،بى‏درنگ وبى‏آنکه مهلتش دهند،او را فروگیرند.

و درود فرست بر فرشتگانى که نام آنها در وهم ما نگنجید و مقام ومرتبت آنها را در نزد تو ندانستیم و ندانستیم به چه کارى مأمورند.

و درود بفرست بر فرشتگان ساکن هوا و زمین و آب و آنها که برآفریدگان گماشته‏اند.

بار خدایا،بر آنان درود بفرست در روزى که هر کس آید با اوفرشته‏اى است که مى‏راندش و فرشته‏اى است که بر اعمال او گواهى مى‏دهد.

بار خدایا،بر آنان درود بفرست،آن سان درودى که بر کرامت وپاکیشان،کرامت و پاکى دیگر افزاید.

بار خدایا،در آن هنگام که بر فرشتگان و رسولانت درود مى‏فرستى‏و درود ما نیز به آنان مى‏رسانى،به آنکه زبان ما به ثناى ایشان گشاده‏اى‏بر ما نیز رحمت فرست.انک جواد کریم .

پى‏نوشتها

1.رومان نام ملکى است که پیش از نکیر و منکر به قبر مى‏آید و سخن مى‏پرسد

2.بیت المعمور:خانه آبادان.خانه‏اى است در آسمان ششم برابر کعبه که مطاف‏فرشتگان است .

3.اشاره است به این آیه: سلام علیکم بما صبرتم فنعم عقبى الدار. (سوره 13/آیه 24)

4.زبانیها فرشتگان عذابند.

5.اشاره به آیه‏هاى «خذوه فغلوه ثم الجحیم صلوه.» (سوره 69/آیه‏هاى 30 و 31)

(4)

(وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ فِی الصَّلَاةِ عَلَى أَتْبَاعِ الرُّسُلِ وَ مُصَدِّقِیهِمْ)

اللَّهُمَّ وَ أَتْبَاعُ الرُّسُلِ وَ مُصَدِّقُوهُمْ مِنْ أَهْلِ الْأَرْضِ بِالْغَیْبِ عِنْدَ مُعَارَضَةِ الْمُعَانِدِینَ لَهُمْ بِالتَّکْذِیبِ وَ الِاشْتِیَاقِ إِلَى الْمُرْسَلِینَ بِحَقَائِقِ الْإِیمَانِ فِی کُلِّ دَهْرٍ وَ زَمَانٍ أَرْسَلْتَ فِیهِ رَسُولًا وَ أَقَمْتَ لِأَهْلِهِ دَلِیلًا مِنْ لَدُنْ آدَمَ إِلَى مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ مِنْ أَئِمَّةِ الْهُدَى، وَ قَادَةِ أَهْلِ التُّقَى، عَلَى جَمِیعِهِمُ السَّلَامُ، فَاذْکُرْهُمْ مِنْکَ بِمَغْفِرَةٍ وَ رِضْوَانٍ. اللَّهُمَّ وَ أَصْحَابُ مُحَمَّدٍ خَاصَّةً الَّذِینَ أَحْسَنُوا الصَّحَابَةَ وَ الَّذِینَ أَبْلَوُا الْبَلَاءَ الْحَسَنَ فِی نَصْرِهِ، وَ کَانَفُوهُ، وَ أَسْرَعُوا إِلَى وِفَادَتِهِ، وَ سَابَقُوا إِلَى دَعْوَتِهِ، وَ اسْتَجَابُوا لَهُ حَیْثُ أَسْمَعَهُمْ حُجَّةَ رِسَالَاتِهِ. وَ فَارَقُوا الْأَزْوَاجَ وَ الْأَوْلَادَ فِی إِظْهَارِ کَلِمَتِهِ، وَ قَاتَلُوا الْآبَاءَ وَ الْأَبْنَاءَ فِی تَثْبِیتِ نُبُوَّتِهِ، وَ انْتَصَرُوا بِهِ. وَ مَنْ کَانُوا مُنْطَوِینَ عَلَى مَحَبَّتِهِ یَرْجُونَ تِجَارَةً لَنْ تَبُورَ فِی مَوَدَّتِهِ. وَ الَّذِینَ هَجَرَتْهُمْ الْعَشَائِرُ إِذْ تَعَلَّقُوا بِعُرْوَتِهِ، وَ انْتَفَتْ مِنْهُمُ الْقَرَابَاتُ إِذْ سَکَنُوا فِی ظِلِّ قَرَابَتِهِ. فَلَا تَنْسَ لَهُمُ اللَّهُمَّ مَا تَرَکُوا لَکَ وَ فِیکَ، وَ أَرْضِهِمْ مِنْ رِضْوَانِکَ، وَ بِمَا حَاشُوا الْخَلْقَ عَلَیْکَ، وَ کَانُوا مَعَ رَسُولِکَ دُعَاةً لَکَ إِلَیْکَ. وَ اشْکُرْهُمْ عَلَى هَجْرِهِمْ فِیکَ دِیَارَ قَوْمِهِمْ، وَ خُرُوجِهِمْ مِنْ سَعَةِ الْمَعَاشِ إِلَى ضِیقِهِ، وَ مَنْ کَثَّرْتَ فِی إِعْزَازِ دِینِکَ مِنْ مَظْلُومِهِمْ. اللَّهُمَّ وَ أَوْصِلْ إِلَى التَّابِعِینَ لَهُمْ بِإِحْسَانٍ، الَّذِینَ یَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَ لِإِخْوَانِنَا الَّذِینَ سَبَقُونَا بِالْإِیمَانِ خَیْرَ جَزَائِکَ. الَّذِینَ قَصَدُوا سَمْتَهُمْ، وَ تَحَرَّوْا وِجْهَتَهُمْ، وَ مَضَوْا عَلَى شَاکِلَتِهِمْ. لَمْ یَثْنِهِمْ رَیْبٌ فِی بَصِیرَتِهِمْ، وَ لَمْ یَخْتَلِجْهُمْ شَکٌّ فِی قَفْوِ آثَارِهِمْ، وَ الِائْتِمَامِ بِهِدَایَةِ مَنَارِهِمْ. مُکَانِفِینَ وَ مُوَازِرِینَ لَهُمْ، یَدِینُونَ بِدِینِهِمْ، وَ یَهْتَدُونَ بِهَدْیِهِمْ، یَتَّفِقُونَ عَلَیْهِمْ، وَ لَا یَتَّهِمُونَهُمْ فِیمَا أَدَّوْا إِلَیْهِمْ. اللَّهُمَّ وَ صَلِّ عَلَى التَّابِعِینَ مِنْ یَوْمِنَا هَذَا إِلَى یَوْمِ الدِّینِ وَ عَلَى أَزْوَاجِهِمْ وَ عَلَى ذُرِّیَّاتِهِمْ وَ عَلَى مَنْ أَطَاعَکَ مِنْهُمْ. صَلَاةً تَعْصِمُهُمْ بِهَا مِنْ مَعْصِیَتِکَ، وَ تَفْسَحُ لَهُمْ فِی رِیَاضِ جَنَّتِکَ، وَ تَمْنَعُهُمْ بِهَا مِنْ کَیْدِ الشَّیْطَانِ، وَ تُعِینُهُمْ بِهَا عَلَى مَا اسْتَعَانُوکَ عَلَیْهِ مِنْ بِرٍّ، وَ تَقِیهِمْ طَوَارِقَ اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ إِلَّا طَارِقاً یَطْرُقُ بِخَیْرٍ. وَ تَبْعَثُهُمْ بِهَا عَلَى اعْتِقَادِ حُسْنِ الرَّجَاءِ لَکَ، وَ الطَّمَعِ فِیمَا عِنْدَکَ وَ تَرْکِ التُّهَمَةِ فِیمَا تَحْوِیهِ أَیْدِی الْعِبَادِ لِتَرُدَّهُمْ إِلَى الرَّغْبَةِ إِلَیْکَ وَ الرَّهْبَةِ مِنْکَ، وَ تُزَهِّدَهُمْ فِی سَعَةِ الْعَاجِلِ، وَ تُحَبِّبَ إِلَیْهِمُ الْعَمَلَ لِلْآجِلِ، وَ الِاسْتِعْدَادَ لِمَا بَعْدَ الْمَوْتِ وَ تُهَوِّنَ عَلَیْهِمْ کُلَّ کَرْبٍ یَحِلُّ بِهِمْ یَوْمَ خُرُوجِ الْأَنْفُسِ مِنْ أَبْدَانِهَا وَ تُعَافِیَهُمْ مِمَّا تَقَعُ بِهِ الْفِتْنَةُ مِنْ مَحْذُورَاتِهَا، وَ کَبَّةِ النَّارِ وَ طُولِ الْخُلُودِ فِیهَا وَ تُصَیِّرَهُمْ إِلَى أَمْنٍ مِنْ مَقِیلِ الْمُتَّقِینَ.

نیایش چهارم

.دعاى آن حضرت است در درود بر پیروان پیامبران و تصدیق کنندگان ایشان

بارخدایا،به آمرزش و خشنودى خود،آن گروه از مردم روى زمین‏را یاد کن که پیروان پیامبران بودند و نادیده به پیامبریشان گواهى دادند،به هنگامى که معاندان به دروغشان نسبت مى‏دادند .آنان در هر زمان‏از عهد آدم تا محمد صلى الله علیه و آلهـکه پیامبرانى مبعوث داشتى وراهنمایانى برانگیختى که پیشوایان هدایت بودند و سرداران اهل‏تقوىـبر آنان به تمامى سلام و درود بادـبه پرتو حقایق ایمان شوق‏یارى رسولان داشتند.

بار خدایا،به آمرزش و خشنودى خود،اصحاب محمد را یاد کن،بویژه آنان که حق صحبتش نیکو ادا کردند و در نصرتش دلیریها نمودندو به یارى او بر خاستند و به دیدار او شتافتند و اجابت دعوتش را بریکدیگر پیشى گرفتند.چون حجت رسالت خویش به گوششان‏رسانید،پاسخ قبول دادند و از زن و فرزند خویش براى اظهار دعوت اوبریدند و در تثبیت نبوتش با فرزندان و پدران خود پیکار کردند،تا به‏وجود او پیروز شدند.

بار خدایا،به آمرزش و خشنودى خود،آن کسان را یاد کن که محبت‏او در دل داشتند و در بازار مودت او به تجارتى امید بستند که در آن زیان وکساد راه نیابد.و آن کسان را که چون چنگ در ریسمان ولاى او زدند،خاندان و عشیرت از ایشان بگسست و چون در سایه پیوند او آرمیدند،خویشان پیوند از ایشان ببریدند.

بار خدایا،آنچه را که آنان براى تو و در راه تو واگذاشتند فراموش‏منماى و به خشنودى خویش خشنودشان فرماى،زیرا که مردم را براى‏اعتلاى دین تو گرد آوردند و همراه با رسول تو براى رواج آیین تو خلق‏را به سوى تو فرا خواندند.و به سزاى آنکه از شهر و دیار خود و از میان‏قوم خویش مهاجرت کردند و امن و راحت خود به عسرت و تنگى بدل‏کردند،پاداش نیکشان عطا فرماى.و نیز پاداش ده آن گروه ازستمدیدگان را که در راه نصرت دین خود بر شمارشان افزوده‏اى. بار خدایا،تابعان اصحاب محمد را بهترین پاداش ارزانى دار؛آنان‏که به نیکى در پى اصحاب رفتند و مى‏گویند:«پروردگار ما،ما را وبرادران ما را که در ایمان بر ما پیشى گرفتند بیامرز.»#(1) آنها به جانب‏ایشان آهنگ کردند و مقصد و مقصود آنان جستند و به شیوه آنان رفتندو در دلشان شائبه تردید پدید نیامد تا از راهشان منحرف سازد یا درپیروى آثار ایشان خلل آورد و از اقتدا به فروغ تابناک هدایتشان‏بازدارد،بلکه همواره پشتیبان و یاور آنان باشند،آیین ایشان را پیروى‏کنند و به فروغ هدایتشان راه جویند و همرأى و همپیمانشان بوند وآنچه از ایشان بشنوند به دروغ نسبت نکنند.

بار خدایا،بر تابعان و زنان و فرزندانشان و هر که از ایشان مطیع‏فرمان تو باشد،از امروز تا روز باز پسین درود بفرست؛درودى که به‏برکت آن،ایشان را از نافرمانى خود بازدارى و باغهاى بهشت به‏رویشان گشاده گردانى و از کید شیطانشان نگه‏دارى.

و چون در کارى نیک از تو مدد خواهند،یاریشان کنى و از حوادث‏روزان و شبانـمگر آنچه خیرشان در آن باشدـحفظ کنى و امید به‏لطف و کرم خویش در دل آنان پدید آورى و چنان کنى که به آنچه در نزدتوست آزمند گردند و در آنچه دیگر بندگان در دست دارند تهمت رواندارند.تا آنان را چنان بازگردانى که به سوى تو بگروند و از تو بیم‏کنند،و به فراخیها و خواسته‏هاى این جهان زودگذر بى‏میلشان کنى وشوق عمل براى ثواب آن جهانى و آمادگى براى پس از مرگ را دردلشان اندازى و سختى و تلخکامى روزى را که جانها از بدنهاشان‏بیرون مى‏آید بر آنها آسان کنى و از حوادث وحشتزاى قیامت و سختى‏آتش دوزخ و عذاب جاوید آن معاف دارى و به جایگاه امن و آرامش که‏پرهیزگاران راست روانه گردانى.

پى‏نوشتها

1.اشاره است به این آیه: و الذین جاؤا من بعدهم،یقولون ربنا اغفر لنا و لاخواننا الذین‏سبقونا بالایمان و لا تجعل فى قلوبنا غلا للذین آمنوا،ربنا انک رؤوف رحیم (سوره 59/آیه 10)

(5)

(وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ لِنَفْسِهِ و لِأَهْلِ وَلَایَتِهِ)

یَا مَنْ لَا تَنْقَضِی عَجَائِبُ عَظَمَتِهِ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ احْجُبْنَا عَنِ الْإِلْحَادِ فِی عَظَمَتِکَ وَ یَا مَنْ لَا تَنْتَهِی مُدَّةُ مُلْکِهِ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَعْتِقْ رِقَابَنَا مِنْ نَقِمَتِکَ. وَ یَا مَنْ لَا تَفْنَى خَزَائِنُ رَحْمَتِهِ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اجْعَلْ لَنَا نَصِیباً فِی رَحْمَتِکَ. وَ یَا مَنْ تَنْقَطِعُ دُونَ رُؤْیَتِهِ الْأَبْصَارُ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَدْنِنَا إِلَى قُرْبِکَ وَ یَا مَنْ تَصْغُرُ عِنْدَ خَطَرِهِ الْأَخْطَارُ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ کَرِّمْنَا عَلَیْکَ. وَ یَا مَنْ تَظْهَرُ عِنْدَهُ بَوَاطِنُ الْأَخْبَارِ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ لَا تَفْضَحْنَا لَدَیْکَ. اللَّهُمَّ أَغْنِنَا عَنْ هِبَةِ الْوَهَّابِینَ بِهِبَتِکَ، وَ اکْفِنَا وَحْشَةَ الْقَاطِعِینَ بِصِلَتِکَ حَتَّى لَا نَرْغَبَ إِلَى أَحَدٍ مَعَ بَذْلِکَ، وَ لَا نَسْتَوْحِشَ مِنْ أَحَدٍ مَعَ فَضْلِکَ. اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ کِدْ لَنَا وَ لَا تَکِدْ عَلَیْنَا، وَ امْکُرْ لَنَا وَ لَا تَمْکُرْ بِنَا، وَ أَدِلْ لَنَا وَ لَا تُدِلْ مِنَّا. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ قِنَا مِنْکَ، وَ احْفَظْنَا بِکَ، وَ اهْدِنَا إِلَیْکَ، وَ لَا تُبَاعِدْنَا عَنْکَ إِنَّ مَنْ تَقِهِ یَسْلَمْ وَ مَنْ تَهْدِهِ یَعْلَمْ، وَ مَنْ تُقَرِّبْهُ إِلَیْکَ یَغْنَمْ. ] اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اکْفِنَا حَدَّ نَوَائِبِ الزَّمَانِ، وَ شَرَّ مَصَایِدِ الشَّیْطَانِ، وَ مَرَارَةَ صَوْلَةِ السُّلْطَانِ. اللَّهُمَّ إِنَّمَا یَکْتَفِی الْمُکْتَفُونَ بِفَضْلِ قُوَّتِکَ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اکْفِنَا، وَ إِنَّمَا یُعْطِی الْمُعْطُونَ مِنْ فَضْلِ جِدَتِکَ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَعْطِنَا، وَ إِنَّمَا یَهْتَدِی الْمُهْتَدُونَ بِنُورِ وَجْهِکَ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اهْدِنَا. اللَّهُمَّ إِنَّکَ مَنْ وَاَلَیْتَ لَمْ یَضْرُرْهُ خِذْلَانُ الْخَاذِلِینَ، وَ مَنْ أَعْطَیْتَ لَمْ یَنْقُصْهُ مَنْعُ الْمَانِعِینَ، وَ مَنْ هَدَیْتَ لَمْ یُغْوِهِ إِضْلَالُ الْمُضِلِّینَ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ امْنَعْنَا بِعِزِّکَ مِنْ عِبَادِکَ، وَ أَغْنِنَا عَنْ غَیْرِکَ بِإِرْفَادِکَ، وَ اسْلُکْ بِنَا سَبِیلَ الْحَقِّ بِإِرْشَادِکَ. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اجْعَلْ سَلَامَةَ قُلُوبِنَا فِی ذِکْرِ عَظَمَتِکَ، وَ فَرَاغَ أَبْدَانِنَا فِی شُکْرِ نِعْمَتِکَ، وَ انْطِلَاقَ أَلْسِنَتِنَا فِی وَصْفِ مِنَّتِکَ. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اجْعَلْنَا مِنْ دُعَاتِکَ الدَّاعِینَ إِلَیْکَ، وَ هُدَاتِکَ الدَّالِّینَ عَلَیْکَ، وَ مِنْ خَاصَّتِکَ الْخَاصِّینَ لَدَیْکَ، یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.

نیایش پنجم

.دعاى آن حضرت است در حق خود و دوستانش.

اى خداوندى که عجایب عظمت تو پایان نپذیرد،درود بفرست برمحمد و خاندانش و ما را از سرگرایى در برابر عظمت خود بازدار.

اى خداوندى که زمان فرمانرواییت را نهایتى نیست،درود بفرست‏بر محمد و خاندانش و ما را از مکافات عقوبت خویش رهایى بخش.

اى خداوندى که خزاین رحمتت فنا نشود،درود بفرست بر محمد وخاندانش و ما را از رحمت خویش نصیبى ده.

اى خداوندى که دیدگان از دیدارت فرومانند،درود بفرست برمحمد و خاندانش و ما را به مقام قرب خود نزدیک ساز.

اى خداوندى که در برابر عظمت تو هر عظمتى حقیر نماید،درودبفرست بر محمد و خاندانش و ما را در نزد خود گرامى بدار.

اى خداوندى که هر نهانى پیش تو آشکار است،درود بفرست برمحمد و خاندانش و ما را در پیشگاه خود رسوا مگردان.

خداوندا،ما را به عطاى خویش از عطاى هر بخشنده‏اى بى‏نیازگردان.به پیوند خویش وحشت تنهایى از ما دور بدار تا به بخشش تو به‏کس جز تو نگراییم و در پناه جود و احسان تو از کس نهراسیم .

بار خدایا درود بفرست بر محمد و خاندانش و به سود ما تدبیر کن نه‏بر زیان ما.به سود ما مکر نما نه به زیان ما.ما را پیروزى ده و پیروزى ازما مستان.

بار خدایا،درود بفرست بر محمد و خاندانش و ما را از خشم خوددور نگه‏دار و در پناه خود بدار.ما را به خود راه نماى و از خود دور مدار،که هر کرا از خشم خود دور نگهدارى سلامت به دست آرد و هر کرا راه‏نمایى به دانش رسد و هر کرا به خود نزدیک گردانى سود برد.

بار خدایا،درود بفرست بر محمد و خاندانش و ما را از سطوت‏حوادث زمان و شر دامهاى شیطان و تلخى قهر سلطان حفظ فرماى.

بار خدایا،هر که بى‏نیازى یافته تنها به فضل و قوت تو یافته،پس‏درود بفرست بر محمد و خاندان او و ما را بى‏نیاز گردان.بخشندگان‏چون دست سخا گشایند،تنها از فضل انعام تو بخشند،پس بر محمد وخاندانش درود بفرست و بر ما عطا ببخشاى.هدایت‏یافتگان تنها به‏نور وجه تو هدایت یافته‏اند،پس بر محمد و خاندانش درود بفرست و ما راهدایت فرماى.

خداوندا،آن را که تو یارى کنى به خذلان کس زیان نبیند و آن را که‏تو بر او ببخشایى به منع کس نقصان نگیرد و آن را که تو راه بنمایى به‏گمراهى کس از راه نرود.

پس درود بفرست بر محمد و خاندانش و ما را به عزت خویش ازآسیب بندگانت در امان دار و به بخشایش خویش از هر کس،جز خود،بى‏نیاز فرماى و به راهنمایى خویش راه ما به حق بگشاى .

بار خدایا،درود بفرست بر محمد و خاندانش و سلامت دلهاى ما رادر یاد کرد عظمتت،آسایش ابدان ما را در شکر نعمتت و گشادگى زبان‏ما را در وصف احسانت قرار ده.

بار خدایا درود بفرست بر محمد و خاندان او و ما را در زمره داعیانى درآور که به تو دعوت مى‏کنند و در شمار راهنمایانى که به تو راه‏مى‏نمایند و ما را از خاصترین خاصان درگاه خود گردان.یا ارحم الراحمین.

(6)

(وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ عِنْدَ الصَّبَاحِ وَ الْمَسَاءِ)

الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی خَلَقَ اللَّیْلَ وَ النَّهَارَ بِقُوَّتِهِ وَ مَیَّزَ بَیْنَهُمَا بِقُدْرَتِهِ وَ جَعَلَ لِکُلِّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا حَدّاً مَحْدُوداً، وَ أَمَداً مَمْدُوداً یُولِجُ کُلَّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا فِی صَاحِبِهِ، وَ یُولِجُ صَاحِبَهُ فِیهِ بِتَقْدِیرٍ مِنْهُ لِلْعِبَادِ فِیمَا یَغْذُوهُمْ بِهِ، وَ یُنْشِئُهُمْ عَلَیْهِ فَخَلَقَ لَهُمُ اللَّیْلَ لِیَسْکُنُوا فِیهِ مِنْ حَرَکَاتِ التَّعَبِ وَ نَهَضَاتِ النَّصَبِ، وَ جَعَلَهُ لِبَاساً لِیَلْبَسُوا مِنْ رَاحَتِهِ وَ مَنَامِهِ، فَیَکُونَ ذَلِکَ لَهُمْ جَمَاماً وَ قُوَّةً، وَ لِیَنَالُوا بِهِ لَذَّةً وَ شَهْوَةً وَ خَلَقَ لَهُمُ النَّهَارَ مُبْصِراً لِیَبْتَغُوا فِیهِ مِنْ فَضْلِهِ، وَ لِیَتَسَبَّبُوا إِلَى رِزْقِهِ، وَ یَسْرَحُوا فِی أَرْضِهِ، طَلَباً لِمَا فِیهِ نَیْلُ الْعَاجِلِ مِنْ دُنْیَاهُمْ، وَ دَرَکُ الْآجِلِ فِی أُخْرَاهُمْ بِکُلِّ ذَلِکَ یُصْلِحُ شَأْنَهُمْ، وَ یَبْلُو أَخْبَارَهُمْ، وَ یَنْظُرُ کَیْفَ هُمْ فِی أَوْقَاتِ طَاعَتِهِ، وَ مَنَازِلِ فُرُوضِهِ، وَ مَوَاقِعِ أَحْکَامِهِ، لِیَجْزِیَ الَّذِینَ أَسَاءُوا بِمَا عَمِلُوا، وَ یَجْزِیَ الَّذِینَ أَحْسَنُوا بِالْحُسْنَى. اللَّهُمَّ فَلَکَ الْحَمْدُ عَلَى مَا فَلَقْتَ لَنَا مِنَ الْإِصْبَاحِ، وَ مَتَّعْتَنَا بِهِ مِنْ ضَوْءِ النَّهَارِ، وَ بَصَّرْتَنَا مِنْ مَطَالِبِ الْأَقْوَاتِ، وَ وَقَیْتَنَا فِیهِ مِنْ طَوَارِقِ الْآفَاتِ. أَصْبَحْنَا وَ أَصْبَحَتِ الْأَشْیَاءُ کُلُّهَا بِجُمْلَتِهَا لَکَ سَمَاؤُهَا وَ أَرْضُهَا، وَ مَا بَثَثْتَ فِی کُلِّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا، سَاکِنُهُ وَ مُتَحَرِّکُهُ، وَ مُقِیمُهُ وَ شَاخِصُهُ وَ مَا عَلَا فِی الْهَوَاءِ، وَ مَا کَنَّ تَحْتَ الثَّرَى أَصْبَحْنَا فِی قَبْضَتِکَ یَحْوِینَا مُلْکُکَ وَ سُلْطَانُکَ، وَ تَضُمُّنَا مَشِیَّتُکَ، وَ نَتَصَرَّفُ عَنْ أَمْرِکَ، وَ نَتَقَلَّبُ فِی تَدْبِیرِکَ. لَیْسَ لَنَا مِنَ الْأَمْرِ إِلَّا مَا قَضَیْتَ، وَ لَا مِنَ الْخَیْرِ إِلَّا مَا أَعْطَیْتَ. وَ هَذَا یَوْمٌ حَادِثٌ جَدِیدٌ، وَ هُوَ عَلَیْنَا شَاهِدٌ عَتِیدٌ، إِنْ أَحْسَنَّا وَدَّعَنَا بِحَمْدٍ، وَ إِنْ أَسَأْنَا فَارَقَنَا بِذَمٍّ. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ ارْزُقْنَا حُسْنَ مُصَاحَبَتِهِ، وَ اعْصِمْنَا مِنْ سُوءِ مُفَارَقَتِهِ بِارْتِکَابِ جَرِیرَةٍ، أَوِ اقْتِرَافِ صَغِیرَةٍ أَوْ کَبِیرَةٍ وَ أَجْزِلْ لَنَا فِیهِ مِنَ الْحَسَنَاتِ، وَ أَخْلِنَا فِیهِ مِنَ السَّیِّئَاتِ، وَ امْلَأْ لَنَا مَا بَیْنَ طَرَفَیْهِ حَمْداً وَ شُکْراً وَ أَجْراً وَ ذُخْراً وَ فَضْلًا وَ إِحْسَاناً. اللَّهُمَّ یَسِّرْ عَلَى الْکِرَامِ الْکَاتِبِینَ مَئُونَتَنَا، وَ امْلَأْ لَنَا مِنْ حَسَنَاتِنَا صَحَائِفَنَا، وَ لَا تُخْزِنَا عِنْدَهُمْ بِسُوءِ أَعْمَالِنَا. اللَّهُمَّ اجْعَلْ لَنَا فِی کُلِّ سَاعَةٍ مِنْ سَاعَاتِهِ حَظّاً مِنْ عِبَادِکَ، وَ نَصِیباً مِنْ شُکْرِکَ وَ شَاهِدَ صِدْقٍ مِنْ مَلَائِکَتِکَ. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ احْفَظْنَا مِنْ بَیْنِ أَیْدِینَا وَ مِنْ خَلْفِنَا وَ عَنْ أَیْمَانِنَا وَ عَنْ شَمَائِلِنَا وَ مِنْ جَمِیعِ نَوَاحِینَا، حِفْظاً عَاصِماً مِنْ مَعْصِیَتِکَ، هَادِیاً إِلَى طَاعَتِکَ، مُسْتَعْمِلًا لِمَحَبَّتِکَ. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ وَفِّقْنَا فِی یَوْمِنَا هَذَا وَ لَیْلَتِنَا هَذِهِ وَ فِی جَمِیعِ أَیَّامِنَا لِاسْتِعْمَالِ الْخَیْرِ، وَ هِجْرَانِ الشَّرِّ، وَ شُکْرِ النِّعَمِ، وَ اتِّبَاعِ السُّنَنِ، وَ مُجَانَبَةِ الْبِدَعِ، وَ الْأَمْرِ بِالْمَعْرُوفِ، وَ النَّهْیِ عَنِ الْمُنْکَرِ، وَ حِیَاطَةِ الْإِسْلَامِ، وَ انْتِقَاصِ الْبَاطِلِ وَ إِذْلَالِهِ، وَ نُصْرَةِ الْحَقِّ وَ إِعْزَازِهِ، وَ إِرْشَادِ الضَّالِّ، وَ مُعَاوَنَةِ الضَّعِیفِ، وَ إِدْرَاکِ اللَّهِیفِ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اجْعَلْهُ أَیْمَنَ یَوْمٍ عَهِدْنَاهُ، وَ أَفْضَلَ صَاحِبٍ صَحِبْنَاهُ، وَ خَیْرَ وَقْتٍ ظَلِلْنَا فِیهِ وَ اجْعَلْنَا مِنْ أَرْضَى مَنْ مَرَّ عَلَیْهِ اللَّیْلُ وَ النَّهَارُ مِنْ جُمْلَةِ خَلْقِکَ، أَشْکَرَهُمْ لِمَا أَوْلَیْتَ مِنْ نِعَمِکَ، وَ أَقْوَمَهُمْ بِمَا شَرَعْتَ مِنْ شرَائِعِکَ، وَ أَوْقَفَهُمْ عَمَّا حَذَّرْتَ مِنْ نَهْیِکَ. اللَّهُمَّ إِنِّی أُشْهِدُکَ وَ کَفَى بِکَ شَهِیداً، وَ أُشْهِدُ سَمَاءَکَ وَ أَرْضَکَ وَ مَنْ أَسْکَنْتَهُمَا مِنْ مَلائِکَتِکَ وَ سَائِرِ خَلْقِکَ فِی یَوْمِی هَذَا وَ سَاعَتِی هَذِهِ وَ لَیْلَتِی هَذِهِ وَ مُسْتَقَرِّی هَذَا، أَنِّی أَشْهَدُ أَنَّکَ أَنْتَ اللَّهُ الَّذِی لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ، قَائِمٌ بِالْقِسْطِ، عَدْلٌ فِی الْحُکْمِ، رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ، مَالِکُ الْمُلْکِ، رَحِیمٌ بِالْخَلْقِ. وَ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُکَ وَ رَسُولُکَ و خِیَرَتُکَ مِنْ خَلْقِکَ، حَمَّلْتَهُ رِسَالَتَکَ فَأَدَّاهَا، وَ أَمَرْتَهُ بِالنُّصْحِ لِأُمَّتِهِ فَنَصَحَ لَهَا اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، أَکْثَرَ مَا صَلَّیْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ خَلْقِکَ، وَ آتِهِ عَنَّا أَفْضَلَ مَا آتَیْتَ أَحَداً مِنْ عِبَادِکَ، وَ اجْزِهِ عَنَّا أَفْضَلَ وَ أَکْرَمَ مَا جَزَیْتَ أَحَداً مِنْ أَنْبِیَائِکَ عَنْ أُمَّتِهِ إِنَّکَ أَنْتَ الْمَنَّانُ بِالْجَسِیمِ، الْغَافِرُ لِلْعَظِیمِ، وَ أَنْتَ أَرْحَمُ مِنْ کُلِّ رَحِیمٍ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّیِّبِینَ الطَّاهِرِینَ الْأَخْیَارِ الْأَنْجَبِینَ.

نیایش ششم

.دعاى آن حضرت است به هنگام پگاه و شامگاه.

حمد و سپاس خداوندى را که به قوت خود شب و روز را بیافرید و به‏قدرت خویش آن دو را از یکدیگر فرق نهاد و هر یک را حدى محدود وزمانى معین قرار داد.به تقدیر خویش از یکى مى‏کاهد و بر دیگرى‏مى‏افزاید و بر یکى مى‏افزاید و از دیگرى مى‏کاهد،تا بندگانش را توان‏به دست آوردن قوت باشد و امکان پرورش.شب را بیافرید تا بندگانش‏در آن از رنج و تلاش بیاسایند و آن را به مثابه پوششى گردانید تا در آن به‏خواب راحت روند:تنشان بدان آسوده شود و نیرو گیرد و خود به لذت وکامیابى رسند.روز را بیافرید تا در روشنایى آن به طلب فضل و نعمت.

خداوندى پردازند و رزق او را فرا چنگ آرند و در زمین خدا به سیرو سفر روند،تا هم از نعم این جهان عاجل برخوردار شوند و هم در آن‏جهان به سعادت آجل رسند.به همه اینها کارشان به صلاح مى‏آورد و ازکردارهایشان آگاه مى‏شود و مى‏نگرد که در اوقات فرمانبردارى‏اش‏چگونه‏اند و اعمال واجب چسان به جاى مى‏آورند و احکام او چسان‏مجرى مى‏دارند،تا بدکاران را به کیفر بد رساند و نیکوکاران را پاداش‏نیک دهد.

بار خدایا،حمد و سپاس تو را که پرتو بامدادى آشکار ساختى و ما رااز فروغ روز بهره‏مند گردانیدى و جایهایى را که روزى خود از آنجافراچنگ مى‏آوریم به ما نمودى و از پیشامدهاى آفات در امان داشتى.

ما و همه چیزها جملگى صبح کردیم و همه از آن توایم:از آسمان و زمین وهر چه در آن دو نهاده‏اى از آرمیده و جنبنده و ایستاده و رونده و هر چه برهواست و هر چه درون زمین است .صبح کردیم و همه در قبضه قدرت‏توایم،در چنبر ملک و سلطه توایم،مشیت تو ما را در بر گرفته و هر چه‏کنیم به مشیت تو کنیم و به هر حال که باشیم بسته تدبیر تو باشیم.ما راکارى نیست جز آنچه تو ما را مقرر داشته‏اى و ما را بهره‏اى نیست جزآنچه تو ما را عطا کرده‏اى.این بامدادى است نو دمیده و روزى است‏تازه فرا رسیده.بر اعمال ما گواه است.اگر نیکى کنیم،ما را وداع کند به‏ستایش و اگر بدى کنیم،از ما جدا شود به نکوهش.

بار خدایا،بر محمد و خاندانش درود بفرست و روزى ما چنان کن‏که این روز را مصاحبى شایسته باشیم و ما را از آن نگه‏دار که ترکش‏گوییم در حالى که مرتکب گناهى کوچک یا بزرگ شده باشیم.

خداوندا،ما را در این روز از حسنات پاداشى جزیل عنایت کن و ازسیئات دور بدار.بامداد و شامگاهش را براى ما پر از سپاس و ستایش وپاداش و ثواب و بخشش و نیکى گردان.

بار خدایا،چنان کن که فرشتگانى که اعمال ما را مى‏نویسند ازنوشتن اعمال بد ما در رنج نیفتند.نامه‏هاى عمل ما را از حسنات پر ساز وما را به اعمال ناپسندمان در نزد آنان خوار مگردان.

بار خدایا،در هر ساعت از ساعتهاى روز،از سوى بندگانت براى ماحظى قرار ده و از سپاسگزارى نصیبى و از فرشتگانت گواه راستینى.

بار خدایا،بر محمد و خاندانش درود بفرست و ما را از پیش رو وپشت سر و جانب راست و جانب چپ و از هر طرف حفاظت فرماى،آن سان که از معصیت تو در امان مانیم و به اطاعت تو راه یابیم و هر چه کنیم‏در طریق محبت تو باشد.

بار خدایا،بر محمد و خاندانش درود بفرست و ما را در این روز و این‏شب و هر روز به انجام دادن کارهاى نیک و دورى از کارهاى ناپسندتوفیق ده و به شکر نعمتها و پیروى از سنتها و دورى از بدعتها و امر به‏معروف و نهى از منکر و پاسداشت اسلام و نکوهش باطل و خوار داشت‏آن،و نصرت حق و عزیز داشتن آن وراهنمایى گمگشتگان و یارى‏نا توانان و فریادرسى ستمدیدگان،توفیق ده.

بار خدایا،بر محمد و خاندانش درود بفرست و این روز را براى مامبارک‏ترین روزى گردان که دیده‏ایم و نیکوترین مصاحبى که به‏صحبت داشته‏ایم و بهترین وقتى که بسر آورده‏ایم .از میان بندگانت که‏شب و روز بر آنان مى‏گذرد،ما را خرسندترین آنان گردان وسپاسگزارترین بهره‏گیران از نعمتهایت و پایدارترین رهسپاران بروفق آیینت و حذر کننده‏ترین کسان از آنچه به ترک آن فرمان داده‏اى.

بار خدایا،تو را به شهادت مى‏گیرم و تو شهادت را بسنده‏اى،وآسمان تو را و ساکنانش را و زمین تو را و ساکنانش را از فرشتگانت وهمه آفریدگانت،در این روز و در این ساعت و در این شب و در این‏مکان،به شهادت مى‏گیرم که گواهى دهم که تو خداى یکتایى و جز توخدایى نیست،تویى آن که بر پاى دارنده عدالت بود و در داورى دادگربود و به بندگان مهربان بود و فرمانرواى جهان بود و بر همه آفریدگان‏رحمت آورد.

شهادت مى‏دهم که محمد بنده توست و پیام‏آور توست وبرگزیده‏ترین آفریدگان توست،او را به ابلاغ رسالت خویش‏برانگیختى،آن را ابلاغ کرد،فرمانش دادى که امت خود اندرز دهد،اندرز داد. بار خدایا،بر محمد و خاندانش درود بفرست،بیشترین درودى که به‏یکى از آفریدگان خویش فرستاده‏اى.و از سوى ما او را بهترین چیزى‏عطا کن که به یکى از بندگان خویش عطا کرده‏اى و برترین وکرامندترین پاداشى ارزانى دار که بر پیامبران خود از سوى امتشان‏ارزانى داشته‏اى .

تو هستى که نعمتهاى کرامند مى‏دهى و تویى که گناهان بزرگ رامى‏آمرزى و تویى از هر مهربانى مهربان‏تر.پس درود بفرست برمحمد و خاندان طیب و طاهر او،آن نیکان برگزیدگان.

(7)

(وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ إِذَا عَرَضَتْ لَهُ مُهِمَّةٌ أَوْ نَزَلَتْ بِهِ، مُلِمَّةٌ وَ عِنْدَ الْکَرْبِ)

یَا مَنْ تُحَلُّ بِهِ عُقَدُ الْمَکَارِهِ، وَ یَا مَنْ یَفْثَأُ بِهِ حَدُّ الشَّدَائِدِ، وَ یَا مَنْ یُلْتَمَسُ مِنْهُ الْمَخْرَجُ إِلَى رَوْحِ الْفَرَجِ. ذَلَّتْ لِقُدْرَتِکَ الصِّعَابُ، وَ تَسَبَّبَتْ بِلُطْفِکَ الْأَسْبَابُ، وَ جَرَى بِقُدرَتِکَ الْقَضَاءُ، وَ مَضَتْ عَلَى إِرَادَتِکَ الْأَشْیَاءُ. فَهِیَ بِمَشِیَّتِکَ دُونَ قَوْلِکَ مُؤْتَمِرَةٌ، وَ بِإِرَادَتِکَ دُونَ نَهْیِکَ مُنْزَجِرَةٌ. أَنْتَ الْمَدْعُوُّ لِلْمُهِمَّاتِ، وَ أَنْتَ الْمَفْزَعُ فِی الْمُلِمَّاتِ، لَا یَنْدَفِعُ مِنْهَا إِلَّا مَا دَفَعْتَ، وَ لَا یَنْکَشِفُ مِنْهَا إِلَّا مَا کَشَفْتَ وَ قَدْ نَزَلَ بِی یَا رَبِّ مَا قَدْ تَکَأَّدَنِی ثِقْلُهُ، وَ أَلَمَّ بِی مَا قَدْ بَهَظَنِی حَمْلُهُ. وَ بِقُدْرَتِکَ أَوْرَدْتَهُ عَلَیَّ وَ بِسُلْطَانِکَ وَجَّهْتَهُ إِلَیَّ. فَلَا مُصْدِرَ لِمَا أَوْرَدْتَ، وَ لَا صَارِفَ لِمَا وَجَّهْتَ، وَ لَا فَاتِحَ لِمَا أَغْلَقْتَ، وَ لَا مُغْلِقَ لِمَا فَتَحْتَ، وَ لَا مُیَسِّرَ لِمَا عَسَّرْتَ، وَ لَا نَاصِرَ لِمَنْ خَذَلْتَ. فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ افْتَحْ لِی یَا رَبِّ بَابَ الْفَرَجِ بِطَوْلِکَ، وَ اکْسِرْ عَنِّی سُلْطَانَ الْهَمِّ بِحَوْلِکَ، وَ أَنِلْنِی حُسْنَ النَّظَرِ فِیمَا شَکَوْتُ، وَ أَذِقْنِی حَلَاوَةَ الصُّنْعِ فِیمَا سَأَلْتُ، وَ هَبْ لِی مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَةً وَ فَرَجاً هَنِیئاً، وَ اجْعَلْ لِی مِنْ عِنْدِکَ مَخْرَجاً وَحِیّاً. وَ لَا تَشْغَلْنِی بِالِاهْتِمَامِ عَنْ تَعَاهُدِ فُرُوضِکَ، وَ اسْتِعْمَالِ سُنَّتِکَ. فَقَدْ ضِقْتُ لِمَا نَزَلَ بِی یَا رَبِّ ذَرْعاً، وَ امْتَلَأْتُ بِحَمْلِ مَا حَدَثَ عَلَیَّ هَمّاً، وَ أَنْتَ الْقَادِرُ عَلَى کَشْفِ مَا مُنِیتُ بِهِ، وَ دَفْعِ مَا وَقَعْتُ فِیهِ، فَافْعَلْ بِی ذَلِکَ وَ إِنْ لَمْ أَسْتَوْجِبْهُ مِنْکَ، یَا ذَا الْعَرْشِ الْعَظِیمِ.

نیایش هفتم

.دعاى آن حضرت است به هنگامى که براى او مهمى پیش مى‏آمد یا حادثه‏اى رخ‏مى‏داد و به هنگام اندوه.

اى خداوندى که گره کارهاى فرو بسته به تو گشوده مى‏شود وسختیها به تو آسان مى‏گردد،اى خداوندى که از تو خواهند رهایى ازتنگناها را و یافتن آسودگى را به قدرت تو دشوارى خوارمایه گردد و به‏لطف تو اسباب کارها ساخته آید.قضا به قدرت تو جارى است و هر چیزى‏بر وفق اراده تو پدید آمده است:به مشیت تو فرمانبر است و به گفتارآمرانه‏اش نیاز نیست،به اراده تو بازداشتنى است و به گفتاربازدارنده‏اش نیاز نیست.

تویى آن که در مهمات بخوانند و در سختیها به او پناه جویند.هیچ‏بلایى از سرما نرود جز آنکه تواش برانى و هیچ اندوهى از دل ما رخت‏نبندد مگر آنکه تواش از میان بردارى.

اى پروردگار من،بر من محنتى رسیده که بار گرانش مرا از پاى‏در آورده است و به رنجى در افتاده‏ام که بر خود هموار نتوانم کرد.توخود به قدرت خویش آن محنت و رنج بر من وارد آورده‏اى و به سوى من‏روانه داشته‏اى.آنچه را تو وارد آورده‏اى کس بازگرداندن نتواند وآنچه را تو روانه داشته‏اى کس دفع نتواند و آن در را که تو بسته‏اى کس‏گشادن نتواند و آن در را که تو گشاده‏اى کس بستن نتواند.چون کسى‏را به رنج افکنى کس راحتش نرساند و چون کسى را خوار دارى کس‏عزیز نگرداند.پس درود بفرست بر محمد و خاندانش.اى پروردگارمن،به فضل خویش در آسایش بر من بگشاى و به قدرت خویش‏سطوت اندوه را بر من بشکن و در آنچه زبان شکایت گشوده‏ام به‏رحمت نظر کن و مرا حلاوت استجابت در هر چه خواسته‏ام بچشان و ازنزد خویش رحمتى و گشایشى خوشگوار بر من ارزانى دار و راه رهایى‏در پیش پاى من بگشاى.چنان مکن که به سبب اندوه از انجام دادن‏فرایض و مستحبات تو بازمانم،که من اى پروردگار،در برابر این‏محنت که بر من وارد آمده بى‏طاقتم و پیمانه شکیباییم از آن اندوه که‏نصیب من گردیده اینک لبریز است.تنها تویى که توانى آن اندوه را ازمیان بردارى و آن بلا را که بدان گرفتار آمده‏ام دفع کنى.پس مرا از بندبلا وارهان اگر چه شایسته آن نباشم.یا ذا العرش العظیم.

(8)

(وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ فِی الِاسْتِعَاذَةِ مِنَ الْمَکَارِهِ وَ سَیِّئِ الْأَخْلَاقِ وَ مَذَامِّ الْأَفْعَالِ)

اللَّهُمَّ إِنیِّ أَعُوذُ بِکَ مِنْ هَیَجَانِ الْحِرْصِ، وَ سَوْرَةِ الْغَضَبِ، وَ غَلَبَةِ الْحَسَدِ، وَ ضَعْفِ الصَّبْرِ، وَ قِلَّةِ الْقَنَاعَةِ، وَ شَکَاسَةِ الْخُلُقِ، وَ إِلْحَاحِ الشَّهْوَةِ، وَ مَلَکَةِ الْحَمِیَّةِ وَ مُتَابَعَةِ الْهَوَى، وَ مُخَالَفَةِ الْهُدَى، وَ سِنَةِ الْغَفْلَةِ، وَ تَعَاطِی الْکُلْفَةِ، وَ إِیثَارِ الْبَاطِلِ عَلَى الْحَقِّ، وَ الْإِصْرَارِ عَلَى الْمَأْثَمِ، وَ اسْتِصْغَارِ الْمَعْصِیَةِ، وَ اسْتِکْبَارِ الطَّاعَةِ. وَ مُبَاهَاةِ الْمُکْثِرِینَ، وَ الْإِزْرَاءِ بِالْمُقِلِّینَ، وَ سُوءِ الْوِلَایَةِ لِمَنْ تَحْتَ أَیْدِینَا، وَ تَرْکِ الشُّکْرِ لِمَنِ اصْطَنَعَ الْعَارِفَةَ عِنْدَنَا أَوْ أَنْ نَعْضُدَ ظَالِماً، أَوْ نَخْذُلَ مَلْهُوفاً، أَوْ نَرُومَ مَا لَیْسَ لَنَا بِحَقٍّ، أَوْ نَقُولَ فِی الْعِلْمِ بِغَیْرِ عِلْمٍ وَ نَعُوذُ بِکَ أَنْ نَنْطَوِیَ عَلَى غِشِّ أَحَدٍ، وَ أَنْ نُعْجِبَ بِأَعْمَالِنَا، وَ نَمُدَّ فِی آمَالِنَا وَ نَعُوذُ بِکَ مِنْ سُوءِ السَّرِیرَةِ، وَ احْتِقَارِ الصَّغِیرَةِ، وَ أَنْ یَسْتَحْوِذَ عَلَیْنَا الشَّیْطَانُ، أَوْ یَنْکُبَنَا الزَّمَانُ، أَوْ یَتَهَضَّمَنَا السُّلْطَانُ وَ نَعُوذُ بِکَ مِنْ تَنَاوُلِ الْإِسرَافِ، وَ مِنْ فِقْدَانِ الْکَفَافِ وَ نَعُوذُ بِکَ مِنْ شَمَاتَةِ الْأَعْدَاءِ، وَ مِنَ الْفَقْرِ إِلَى الْأَکْفَاءِ، وَ مِنْ مَعِیشَةٍ فِی شِدَّةٍ، وَ مِیتَةٍ عَلَى غَیْرِ عُدَّةٍ. وَ نَعُوذُ بِکَ مِنَ الْحَسْرَةِ الْعُظْمَى، وَ الْمُصِیبَةِ الْکُبْرَى، وَ أَشْقَى الشَّقَاءِ، وَ سُوءِ الْمَآبِ، وَ حِرْمَانِ الثَّوَابِ، وَ حُلُولِ الْعِقَابِ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَعِذْنِی مِنْ کُلِّ ذَلِکَ بِرَحْمَتِکَ وَ جَمِیعَ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ، یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.

نیایش هشتم

.دعاى آن حضرت است در پناه بردن به خدا از ناگواریها و بدخوییها و کارهاى نکوهیده.

بار خدایا،به تو پناه مى‏برم از شر و شور آزمندى و شدت خشم و غلبه‏حسد و ناتوانى شکیبایى و اندک بودن قناعت و بدى خلق و خوى واصرار شهوت و چیرگى عصبیت.

بار خدایا،به تو پناه مى‏برم از پیروى از هواى نفس و مخالفت باهدایت و فرو رفتن به خواب غفلت و اختیار تکلف و برترى دادن باطل‏بر حق و اصرار بر گناه و خرد شمردن گناه و بزرگ شمردن طاعت.

بار خدایا،به تو پناه مى‏برم از به خود بالیدن توانگران و خوار داشتن‏درویشان و بد رفتارى با زیردستان و ناسپاسى در حق کسى که به ما نیکى‏کرده است.

بار خدایا،به تو پناه مى‏برم از اینکه ستمگرى را یارى کنیم،یاستمدیده‏اى را خوار بداریم،یا قصد چیزى کنیم که ما را در آن حقى‏نباشد،یا از روى بى‏دانشى سخن در دانش گوییم.

بار خدایا،به تو پناه مى‏بریم،از اینکه در دل خیال فریب کسى رابپروریم و از کردار خویش دستخوش خودپسندى شویم یا به آرزوهاى‏دور و دراز مبتلا گردیم.

بار خدایا،به تو پناه مى‏بریم از بدى باطن و حقیر شمردن گناهان‏خرد و از اینکه شیطان بر ما چیره شود یا روزگار ما را واژگون بخت‏گرداند یا پادشاه بر ما ستم ورزد.

بار خدایا،به تو پناه مى‏بریم از اسرافکارى و هم از بینوایى.

به تو پناه مى‏بریم از شادکامى دشمنان و نیازمند شدن به اقران و ازتنگناى معیشت و از مردن بى آنکه ساز رفتن مهیا کرده باشیم.

بار خدایا،به تو پناه مى‏بریم از بزرگترین حسرت و گران‏ترین‏مصیبت و بدترین شوربختیها و بد سرانجامى و محروم شدن از ثواب‏آخرت و گرفتار شدن به عقاب روز رستخیز.

بار خدایا،بر محمد و خاندانش درود بفرست و به رحمت خویش‏مرا و همه مردان و زنان مؤمن را از آنچه گفته شد پناه ده،یا ارحم‏الراحمین.

(9)

(وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ فِی الِاشْتِیَاقِ إِلَى طَلَبِ الْمَغْفِرَةِ مِنَ اللَّهِ جَلَّ جَلَالُهُ)

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ صَیِّرْنَا إِلَى مَحْبُوبِکَ مِنَ التَّوْبَةِ، و أَزِلْنَا عَنْ مَکْرُوهِکَ مِنَ الْإِصْرَارِ اللَّهُمَّ وَ مَتَى وَقَفْنَا بَیْنَ نَقْصَیْنِ فِی دِینٍ أَوْ دُنْیَا، فَأَوْقِعِ النَّقْصَ بِأَسْرَعِهِمَا فَنَاءً، وَ اجْعَلِ التَّوْبَةَ فِی أَطْوَلِهِمَا بَقَاءً وَ إِذَا هَمَمْنَا بِهَمَّیْنِ یُرْضِیکَ أَحَدُهُمَا عَنَّا، وَ یُسْخِطُکَ الْآخَرُ عَلَیْنَا، فَمِلْ بِنَا إِلَى مَا یُرْضِیکَ عَنَّا، وَ أَوْهِنْ قُوَّتَنَا عَمَّا یُسْخِطُکَ عَلَیْنَا وَ لَا تُخَلِّ فِی ذَلِکَ بَیْنَ نُفُوسِنَا وَ اخْتِیَارِهَا، فَإِنَّهَا مُخْتَارَةٌ لِلْبَاطِلِ إِلَّا مَا وَفَّقْتَ، أَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلَّا مَا رَحِمْتَ اللَّهُمَّ وَ إِنَّکَ مِنَ الضُّعْفِ خَلَقْتَنَا، وَ عَلَى الْوَهْنِ بَنَیْتَنَا، وَ مِنْ مَاءٍ مَهِینٍ ابْتَدَأْتَنَا، فَلَا حَوْلَ لَنَا إِلَّا بِقُوَّتِکَ، وَ لَا قُوَّةَ لَنَا إِلَّا بِعَوْنِکَ فَأَیِّدْنَا بِتَوْفِیقِکَ، وَ سَدِّدْنَا بِتَسْدِیدِکَ، وَ أَعْمِ أَبْصَارَ قُلُوبِنَا عَمَّا خَالَفَ مَحَبَّتَکَ، وَ لَا تَجْعَلْ لِشَیْ‏ءٍ مِنْ جَوَارِحِنَا نُفُوذاً فِی مَعْصِیَتِکَ اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اجْعَلْ هَمَسَاتِ قُلُوبِنَا، وَ حَرَکَاتِ أَعْضَائِنَا وَ لَمَحَاتِ أَعْیُنِنَا، وَ لَهَجَاتِ أَلْسِنَتِنَا فِی مُوجِبَاتِ ثَوَابِکَ حَتَّى لَا تَفُوتَنَا حَسَنَةٌ نَسْتَحِقُّ بِهَا جَزَاءَکَ، وَ لَا تَبْقَى لَنَا سَیِّئَةٌ نَسْتَوْجِبُ بِهَا عِقَابَکَ.

نیایش نهم

.دعاى آن حضرت است در اشتیاق به طلب مغفرت از خداى جل جلاله.

خداوندا،درود بفرست بر محمد و خاندان او و ما را به توبه‏اى که‏پسند مى‏دارى راه بر و از اصرار بر گناه که ناپسند مى‏دارى دور فرماى.

خداوندا،چون میان دو نقصان،یکى در دین و یکى در دنیا،قرارگرفتیم،نقصان را در آن قرار ده که زود گذر است و توبه را در آن قرار ده‏که بقایش بیشتر است.و چون آهنگ دو کار کردیم که یکى تو را خشنودمى‏سازد و دیگرى تو را به خشم مى‏آورد،ما را بدان سوى که سبب‏خشنودى توست روانه دار و عزم ما را در آنچه سبب خشم توست سست‏نماى.و در آن هنگام نفسهاى ما را به اختیار خود وامگذار،که نفسهاى‏ما اگر توفیق خویش رفیق آنها نگردانى راه باطل گزینند و نفس آدمى‏را به بدى فرمان دهد مگر آنکه تو رحمت آورى.#(1)بار خدایا،ما را از ناتوانى آفریده‏اى و بنیان ما بر سستى نهاده‏اى واز آبى پست و بى‏ارج صورت بسته‏اى.ما را هیچ جنبشى نیست مگر به‏توانى که تو ارزانى دارى و نیرویى نیست مگر به مددى که تو رسانى.

پس به توفیق خود یاریمان بخش و به راه راست خویش ارشاد فرماى ودیده دل ما را از آنچه خلاف دوستى توست کور گردان و چنان کن که‏نافرمانى را در هیچ یک از اعضاى ما راه نباشد .

بار خدایا،درود بفرست بر محمد و خاندانش و رازهاى دلهاى ما را وجنبشهاى اندامهاى ما را و نگاههاى دیدگان ما را و سخن زبانهاى ما راچنان گردان که موجب ثواب تو باشد،تا حسنه‏اى که سزاوار پاداش‏نیک توست از دست نشود وسیله‏اى که موجب کیفر بد توست بر جاى نماند.

پى‏نوشتها

1.اشاره است به آیه «ان النفس لامارة بالسوء الا ما رحم ربى.» (سوره 12/آیه 53)

(10)

(وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ فِی اللَّجَإِ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى)

اللَّهُمَّ إِنْ تَشَأْ تَعْفُ عَنَّا فَبِفَضْلِکَ، وَ إِنْ تَشَأْ تُعَذِّبْنَا فَبِعَدْلِکَ فَسَهِّلْ لَنَا عَفْوَکَ بِمَنِّکَ، وَ أَجِرْنَا مِنْ عَذَابِکَ بِتَجَاوُزِکَ، فَإِنَّهُ لَا طَاقَةَ لَنَا بِعَدْلِکَ، وَ لَا نَجَاةَ لِأَحَدٍ مِنَّا دُونَ عَفْوِکَ یَا غَنِیَّ الْأَغْنِیَاءِ، هَا، نَحْنُ عِبَادُکَ بَیْنَ یَدَیْکَ، وَ أَنَا أَفْقَرُ الْفُقَرَاءِ إِلَیْکَ، فَاجْبُرْ فَاقَتَنَا بِوُسْعِکَ، وَ لَا تَقْطَعْ رَجَاءَنَا بِمَنْعِکَ، فَتَکُونَ قَدْ أَشْقَیْتَ مَنِ اسْتَسْعَدَ بِکَ، وَ حَرَمْتَ مَنِ اسْتَرْفَدَ فَضْلَکَ فَإِلَى مَنْ حِینَئِذٍ مُنْقَلَبُنَا عَنْکَ، وَ إِلَى أَیْنَ مَذْهَبُنَا عَنْ بَابِکَ، سُبْحَانَکَ نَحْنُ الْمُضْطَرُّونَ الَّذِینَ أَوْجَبْتَ إِجَابَتَهُمْ، وَ أَهْلُ السُّوءِ الَّذِینَ وَعَدْتَ الْکَشْفَ عَنْهُمْ وَ أَشْبَهُ الْأَشْیَاءِ بِمَشِیَّتِکَ، وَ أَوْلَى الْأُمُورِ بِکَ فِی عَظَمَتِکَ رَحْمَةُ مَنِ اسْتَرْحَمَکَ، وَ غَوْثُ مَنِ اسْتَغَاثَ بِکَ، فَارْحَمْ تَضَرُّعَنَا إِلَیْکَ، وَ أَغْنِنَا إِذْ طَرَحْنَا أَنْفُسَنَا بَیْنَ یَدَیْکَ اللَّهُمَّ إِنَّ الشَّیْطَانَ قَدْ شَمِتَ بِنَا إِذْ شَایَعْنَاهُ عَلَى مَعْصِیَتِکَ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ لَا تُشْمِتْهُ بِنَا بَعْدَ تَرْکِنَا إِیَّاهُ لَکَ، وَ رَغْبَتِنَا عَنْهُ إِلَیْکَ.

نیایش دهم

.دعاى آن حضرت است در التجا به خداى تعالى.

اى خداوند،اگر مشیت تو بر آن قرار گیرد و ما را عفو کنى،از فضل‏توست و اگر مشیت تو بر آن قرار گیرد و ما را عقوبت کنى،از عدل‏توست.بر ما منت بنه و عفو خود نصیب ما کن و به بخشایش خویش ازعذابت نجات بخش،که ما را طاقت آن نیست که به عدل خود با ما رفتارکنى و اگر بخشایش تو نباشد،هیچ یک از ما را نجات نباشد.

اى بى‏نیاز بى‏نیازان،اینک ما بندگان تو در دست توایم،و من‏محتاج‏ترین محتاجان به درگاه تو هستم.به گشایشى که در کار ما دهى‏بینوایى ما جبران کن و ما را از درگه خود مران که نومید گردیم.و هرگاه‏چنین شود،آن را که به امید نیکبختى روى به سوى تو نهاده بدبخت‏ساخته‏اى و آن را که از فضل تو بخشایش طلبیده محروم داشته‏اى.دراین حالت،ما راندگان درگاه توبه که روى آوریم و از در تو به کجا رویم؟

اى خداوند،تو منزهى.ما همان بیچارگان هستیم که اجابتشان‏واجب داشته‏اى و همان بدحالان که وعده بهروزیشان داده‏اى.

شبیه‏ترین چیزها به خواست و اراده تو و سزاوارترین کارها درعرصه عز و جلال تو،رحمت آوردن تو بر کسى است که از تو رحمت‏طلبد و فریاد رسیدن تو کسى را که از تو فریاد خواهد.پس بر زارى ما به‏درگاهت،رحمت آورى.و چون خویشتن بر آستان تو افکنده‏ایم‏بى‏نیازمان فرما .

اى خداوند،چون بر معصیت تو از پى شیطان رفتیم شیطان بر ماشماتت کرد.پس درود بفرست بر محمد و خاندانش و اکنون که شیطان‏را به خاطر فرمانبردارى تو واگذاشته‏ایم و از او دل برکنده‏ایم و به سوى‏تو آمده‏ایم،هرگز مباد که او را بر ما مجال شماتت باشد.

(11)

(وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ بِخَوَاتِمِ الْخَیْرِ)

یَا مَنْ ذِکْرُهُ شَرَفٌ لِلذَّاکِرِینَ، وَ یَا مَنْ شُکْرُهُ فَوْزٌ لِلشَّاکِرِینَ، وَ یَا مَنْ طَاعَتُهُ نَجَاةٌ لِلْمُطِیعِینَ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اشْغَلْ قُلُوبَنَا بِذِکْرِکَ عَنْ کُلِّ ذِکْرٍ، وَ أَلْسِنَتَنَا بِشُکْرِکَ عَنْ کُلِّ شُکْرٍ، وَ جَوَارِحَنَا بِطَاعَتِکَ عَنْ کُلِّ طَاعَةٍ. فَإِنْ قَدَّرْتَ لَنَا فَرَاغاً مِنْ شُغْلٍ فَاجْعَلْهُ فَرَاغَ سَلَامَةٍ لَا تُدْرِکُنَا فِیهِ تَبِعَةٌ، وَ لَا تَلْحَقُنَا فِیهِ سَأْمَةٌ، حَتَّى یَنْصَرِفَ عَنَّا کُتَّابُ السَّیِّئَاتِ بِصَحِیفَةٍ خَالِیَةٍ مِنْ ذِکْرِ سَیِّئَاتِنَا، وَ یَتَوَلَّى کُتَّابُ الْحَسَنَاتِ عَنَّا مَسْرُورِینَ بِمَا کَتَبُوا مِنْ حَسَنَاتِنَا وَ إِذَا انْقَضَتْ أَیَّامُ حَیَاتِنَا، وَ تَصَرَّمَتْ مُدَدُ أَعْمَارِنَا، وَ اسْتَحْضَرَتْنَا دَعْوَتُکَ الَّتِی لَا بُدَّ مِنْهَا وَ مِنْ إِجَابَتِهَا، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اجْعَلْ خِتَامَ مَا تُحْصِی عَلَیْنَا کَتَبَةُ أَعْمَالِنَا تَوْبَةً مَقْبُولَةً لَا تُوقِفُنَا بَعْدَهَا عَلَى ذَنْبٍ اجْتَرَحْنَاهُ، وَ لَا مَعْصِیَةٍ اقْتَرَفْنَاهَا. وَ لَا تَکْشِفْ عَنَّا سِتْراً سَتَرْتَهُ عَلَى رُءُوسِ الْأَشْهَادِ، یَوْمَ تَبْلُو أَخْبَارَ عِبَادِکَ. إِنَّکَ رَحِیمٌ بِمَنْ دَعَاکَ، وَ مُسْتَجِیبٌ لِمَنْ نَادَاکَ.

نیایش یازدهم

.دعاى آن حضرت است در طلب عاقبت خیر.

اى خداوندى که ذکر تو گویندگان ذکر را شرف و بزرگى است،اى‏خداوندى که شکر تو شکرگزاران را رستگارى و پیروزى است،اى‏خداوندى که فرمانبردارى از تو فرمانبرداران را سعادت رهایى است،درود بفرست بر محمد و خاندانش و دلهاى ما را از یاد هر چیز دیگر به یادخود و زبانهاى ما را از شکر هر کس دیگر به شکر خود و اعضاى ما را ازفرمانبردارى از هر کس دیگر به فرمانبردارى خود مشغول دار.

خداوندا،اگر ما را آسایشى مقدر فرموده‏اى،چنان کن که به هنگام‏آسایش در امان مانیم:نه گناهى ما را گرفتار سازد و نه ملالتى به ما رسد،تا فرشتگانى که گناهان ما را مى‏نویسند،با صحیفه اعمال ما بى‏آنکه درآن گناهى نوشته شده باشد از نزد ما بازگردند و فرشتگانى که ثوابهاى‏ما را مى‏نویسند،شادمان با صحیفه‏اى نوشته از اعمال نیک ما به نزد توآیند.

چون روزهاى زندگى ما سپرى شد و مدت عمر ما سر آمد و صلاى‏دعوت تو ما را فراخواندـهمان دعوتى که از آن گریزى و از اجابت‏آن گریزى نیستـبر محمد و خاندانش درود بفرست و سرانجام‏آنچه را که کاتبان اعمال ما براى ما رقم زده‏اند توبه‏اى پذیرفته شده‏قرار ده که زان پس ما را به کیفر گناهى که مرتکب شده‏ایم یا پادافره‏معصیتى که کرده‏ایم باز ندارى.و در آن روز که بندگانت را مى‏آزمایى،پرده‏اى را که بر گناه ما کشیده‏اى در برابر همگنان بر مگیر.تویى که برهر کس که تو را بخواند مهربانى و تویى که به هر کس که تو را ندا دهدپاسخ مى‏گویى.

(12)

وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ فِی الِاعْتِرَافِ وَ طَلَبِ التَّوْبَةِ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى

اللَّهُمَّ إِنَّهُ یَحْجُبُنِی عَنْ مَسْأَلَتِکَ خِلَالٌ ثَلَاثٌ، وَ تَحْدُونِی عَلَیْهَا خَلَّةٌ وَاحِدَةٌ یَحْجُبُنِی أَمْرٌ أَمَرْتَ بِهِ فَأَبْطَأْتُ عَنْهُ، وَ نَهْیٌ نَهَیْتَنِی عَنْهُ فَأَسْرَعْتُ إِلَیْهِ، وَ نِعْمَةٌ أَنْعَمْتَ بِهَا عَلَیَّ فَقَصَّرْتُ فِی شُکْرِهَا. وَ یَحْدُونِی عَلَى مَسْأَلَتِکَ تَفَضُّلُکَ عَلَى مَنْ أَقْبَلَ بِوَجْهِهِ إِلَیْکَ، وَ وَفَدَ بِحُسْنِ ظَنِّهِ إِلَیْکَ، إِذْ جَمِیعُ إِحْسَانِکَ تَفَضُّلٌ، وَ إِذْ کُلُّ نِعَمِکَ ابْتِدَاءٌ فَهَا أَنَا ذَا، یَا إِلَهِی، وَاقِفٌ بِبَابِ عِزِّکَ وُقُوفَ الْمُسْتَسْلِمِ الذَّلِیلِ، وَ سَائِلُکَ عَلَى الْحَیَاءِ مِنِّی سُؤَالَ الْبَائِسِ الْمُعِیلِ مُقِرٌّ لَکَ بِأَنِّی لَمْ أَسْتَسْلِمْ وَقْتَ إِحْسَانِکَ إِلَّا بِالْإِقْلَاعِ عَنْ عِصْیَانِکَ، وَ لَمْ أَخْلُ فِی الْحَالَاتِ کُلِّهَا مِنِ امْتِنَانِکَ. فَهَلْ یَنْفَعُنِی، یَا إِلَهِی، إِقْرَارِی عِنْدَکَ بِسُوءِ مَا اکْتَسَبْتُ وَ هَلْ یُنْجِینِی مِنْکَ اعْتِرَافِی لَکَ بِقَبِیحِ مَا ارْتَکَبْتُ أَمْ أَوْجَبْتَ لِی فِی مَقَامِی هَذَا سُخْطَکَ أَمْ لَزِمَنِی فِی وَقْتِ دُعَایَ مَقْتُکَ. سُبْحَانَکَ، لَا أَیْأَسُ مِنْکَ وَ قَدْ فَتحْتَ لِی بَابَ التَّوْبَةِ إِلَیْکَ، بَلْ أَقُولُ مَقَالَ الْعَبْدِ الذَّلِیلِ الظَّالِمِ لِنَفْسِهِ الْمُسْتَخِفِّ بِحُرْمَةِ رَبِّهِ.) 8) الَّذِی عَظُمَتْ ذُنُوبُهُ فَجَلَّتْ، وَ أَدْبَرَتْ أَیَّامُهُ فَوَلَّتْ حَتَّى إِذَا رَأَى مُدَّةَ الْعَمَلِ قَدِ انْقَضَتْ وَ غَایَةَ الْعُمُرِ قَدِ انْتَهَتْ، وَ أَیْقَنَ أَنَّهُ لَا مَحِیصَ لَهُ مِنْکَ، وَ لَا مَهْرَبَ لَهُ عَنْکَ، تَلَقَّاکَ بِالْإِنَابَةِ، وَ أَخْلَصَ لَکَ التَّوْبَةَ، فَقَامَ إِلَیْکَ بِقَلْبٍ طَاهِرٍ نَقِیٍّ، ثُمَّ دَعَاکَ بِصَوْتٍ حَائِلٍ خَفِیٍّ. قَدْ تَطَأْطَأَ لَکَ فَانْحَنَى، وَ نَکَّسَ رَأْسَهُ فَانْثَنَى، قَدْ أَرْعَشَتْ خَشْیَتُهُ رِجْلَیْهِ، وَ غَرَّقَتْ دُمُوعُهُ خَدَّیْهِ، یَدْعُوکَ بِیَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ، وَ یَا أَرْحَمَ مَنِ انْتَابَهُ الْمُسْتَرْحِمُونَ، وَ یَا أَعْطَفَ مَنْ أَطَافَ بِهِ الْمُسْتَغْفِرُونَ، وَ یَا مَنْ عَفْوُهُ أَکْثرُ مِنْ نَقِمَتِهِ، وَ یَا مَنْ رِضَاهُ أَوْفَرُ مِنْ سَخَطِهِ. وَ یَا مَنْ تَحَمَّدَ إِلَى خَلْقِهِ بِحُسْنِ التَّجَاوُزِ، وَ یَا مَنْ عَوَّدَ عِبَادَهُ قَبُولَ الْإِنَابَةِ، وَ یَا مَنِ اسْتَصْلَحَ فَاسِدَهُمْ بِالتَّوْبَةِ وَ یَا مَنْ رَضِیَ مِنْ فِعْلِهِمْ بِالْیَسِیرِ، وَ مَنْ کَافَى قَلِیلَهُمْ بِالْکَثِیرِ، وَ یَا مَنْ ضَمِنَ لَهُمْ إِجَابَةَ الدُّعَاءِ، وَ یَا مَنْ وَعَدَهُمْ عَلَى نَفْسِهِ بِتَفَضُّلِهِ حُسْنَ الْجَزَاءِ. مَا أَنَا بِأَعْصَى مَنْ عَصَاکَ فَغَفَرْتَ لَهُ، وَ مَا أَنَا بِأَلْوَمِ مَنِ اعْتَذَرَ إِلَیْکَ فَقَبِلْتَ مِنْهُ، وَ مَا أَنَا بِأَظْلَمِ مَنْ تَابَ إِلَیْکَ فَعُدْتَ عَلَیْهِ. أَتُوبُ إِلَیْکَ فِی مَقَامِی هَذَا تَوْبَةَ نَادِمٍ عَلَى مَا فَرَطَ مِنْهُ، مُشْفِقٍ مِمَّا اجْتَمَعَ عَلَیْهِ، خَالِصِ الْحَیَاءِ مِمَّا وَقَعَ فِیهِ. عَالِمٍ بِأَنَّ الْعَفْوَ عَنِ الذَّنْبِ الْعَظِیمِ لَا یَتَعَاظَمُکَ، وَ أَنَّ التَّجَاوُزَ عَنِ الْإِثْمِ الْجَلِیلِ لَا یَسْتَصْعِبُکَ، وَ أَنَّ احْتِمَالَ الْجِنَایَاتِ الْفَاحِشَةِ لَا یَتَکَأَّدُکَ، وَ أَنَّ أَحَبَّ عِبَادِکَ إِلَیْکَ مَنْ تَرَکَ الِاسْتِکْبَارَ عَلَیْکَ، وَ جَانَبَ الْإِصْرَارَ، وَ لَزِمَ الِاسْتِغْفَارَ. وَ أَنَا أَبْرَأُ إِلَیْکَ مِنْ أَنْ أَسْتَکْبِرَ، وَ أَعُوذُ بِکَ مِنْ أَنْ أُصِرَّ، وَ أَسْتَغْفِرُکَ لِمَا قَصَّرْتُ فِیهِ، وَ أَسْتَعِینُ بِکَ عَلَى مَا عَجَزْتُ عَنْهُ. 15) اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ هَبْ لِی مَا یَجِبُ عَلَیَّ لَکَ، وَ عَافِنِی مِمَّا أَسْتَوْجِبُهُ مِنْکَ، وَ أَجِرْنِی مِمَّا یَخَافُهُ أَهْلُ الْإِسَاءَةِ، فَإِنَّکَ مَلِی‏ءٌ بِالْعَفْوِ، مَرْجُوٌّ لِلْمَغْفِرَةِ، مَعْرُوفٌ بِالتَّجَاوُزِ، لَیْسَ لِحَاجَتِی مَطْلَبٌ سِوَاکَ، وَ لَا لِذَنْبِی غَافِرٌ غَیْرُکَ، حَاشَاکَ وَ لَا أَخَافُ عَلَى نَفْسِی إِلَّا إِیَّاکَ، إِنَّکَ أَهْلُ التَّقْوَى وَ أَهْلُ الْمَغْفِرَةِ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ اقْضِ حَاجَتِی، وَ أَنْجِحْ طَلِبَتِی، وَ اغْفِرْ ذَنْبِی، وَ آمِنْ خَوْفَ نَفْسِی، إِنَّکَ عَلَى کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ، وَ ذَلِکَ عَلَیْکَ یَسِیرٌ، آمِینَ رَبَّ الْعَالَمِینَ.

نیایش دوازدهم

.دعاى آن حضرت است در اعتراف و طلب توبه از خداى تعالى.

اى خداوند،سه خصلت است که مرا باز مى‏دارد تا از تو چیزى‏خواهم و تنها یک خصلت است که مرا بر آن مى‏دارد.

آن سه:یکى فرمانى که داده‏اى و من در گزاردن آن درنگ کرده‏ام،دیگر،کارى که مرا از آن نهى فرموده‏اى و من در به جا آوردن آن‏شتابیده‏ام؛سه دیگر،نعمتى که مرا ارزانى داشته‏اى و من در سپاس آن‏قصور ورزیده‏ام.

و اما آن یک خصلت که مرا وا مى‏دارد تا از تو چیزى خواهم تفضل‏توست به کسى که روى به درگاه تو آرد و با امیدى نیکو به سوى تو آید،که هر احسان که کنى از روى تفضل است و هر نعمت که دهى بى‏هیچ‏سابقه.

و این منم،اى خداوند من،که بر درگاه عز تو ایستاده‏ام،آن سان که‏تسلیم شونده به مذلت نشسته‏اى.در عین شرم‏زدگى،چون بینوایان‏عیالمند دست سؤال دراز کرده‏ام.اقرار مى‏کنم که به تسلیم در برابراحسان تو کارى نکرده‏ام جز آن که از عصیان تو چشم پوشیده‏ام و درهمه حال از نعمتهاى تو بى‏بهره نبوده‏ام.

آیا،اى خداوند من،همین که به درگاه تو به اعمال ناپسند خود اقرارکنم مرا سودمند است؟و آیا همین که به درگاه تو به زشتى کردار خویش‏معترف آیم،رهایى خواهم یافت؟یا در همین جا که ایستاده‏ام خشم خودبر من گماشته‏اى،یا در همین هنگام که دست دعا به سوى تو بر داشته‏ام،غضب خود قرین من ساخته‏اى؟

اى خداوند،از تو نومید نمى‏شوم،زیرا در توبه به روى من‏گشوده‏اى،بلکه به درگاه تو مى‏نالم :به سان بنده‏اى ذلیل و بر خود ستم‏کرده و حرمت پروردگار خود شکسته،آن که گناهانش افزون است وافزون‏تر نماید و روزگارش روى به ادبار نهاده و در گذشته است،چندان‏که زمان عمل را پایان یافته بیند و عمر را به نهایت رسیده،و یقین کند که‏جز تواش پناهى نیست و از تو گریختن نتواند اینک دست انابت به‏سوى تو برداشته و از روى اخلاص به درگاه تو توبه مى‏کند و با دلى پاک‏در مقام قرب تو ایستاده است و با آوازى نجواگونه و آهسته با تو رازمى‏گوید.به تواضع قامت خم کرده و سر فرو داشته و پیکر چنبر نموده‏است.از بیم،پاهایش مى‏لرزد و سرشکش گونه‏هایش را غرقه ساخته‏است.تو را ندا مى‏دهد که:اى مهربان‏ترین مهربانان،اى‏مهربان‏ترین کسى که مقصد جویندگان رحمتى و اى صاحب عطوفتى‏که مقصود پویندگان استغفارى،اى خداوندى که عفوت از انتقام بیش‏است و خشنودیت از خشم افزون،اى خداوندى که از گناهان خلق نیکودر مى‏گذرى و از این رو زیر بار منت تو هستند،اى خداوندى که بندگان خویش را به پذیرش توبه خوگر کرده‏اى و ناصالحانشان را به توبه به‏صلاح مى‏آورى،اى خداوندى که به اندکى از اعمال نیک آنان خشنودمى‏گردى و عملى اندکشان را پاداشى گران عنایت مى‏کنى،اى‏خداوندى که اجابت دعاى ایشان را التزام کرده‏اى و به تفضل خویش‏جزاى نیکشان وعده داده‏اى،من گناهکارترین گناهکارانى که‏آمرزیده‏اى نیستم،من نکوهیده‏ترین عذرخواهانى که از تو پوزش‏خواسته‏اند و تو پذیرفته‏اى نیستم،من ستمکارترین ستمکارانى که به‏درگاه تو توبه کرده‏اند و به احسانشان نواخته‏اى نیستم.در این مکان که‏ایستاده‏ام به درگاه تو توبه مى‏کنم؛توبه کسى که از افراط در گناه نادم‏شده و از آن بار گران معاصى که بر گردن دارد ترسان است و از ورطه‏اى‏که در آن افتاده سخت شرمنده است.مى‏داند که تو عفو کردن از گناهان‏بزرگ را بزرگ نمى‏شمارى و گذشت از خطاى عظیم دشوارت‏نمى‏نماید و تحمل خطاهاى فاحش ما بر تو گران نمى‏آید ومحبوب‏ترین بندگان تو بنده‏اى است که در برابر تو گردنکشى فروهلدو از اصرار بر گناه دورى جوید و همواره از تو آمرزش خواهد.

اى خداوند،از گردنکشى در برابر تو بیزارى مى‏جویم و از اصراردر گناه به تو پناه مى‏آورم و از هر قصور که ورزیده‏ام آمرزش مى‏خواهم‏و در هر خدمت که فرومانم از تو یارى مى‏طلبم .

اى خداوند درود بفرست بر محمد و خاندانش و هر حقى را که اداى‏آن بر من واجب است بر من ببخش،هر خطایى را که مستوجب عقوبت‏توست بر من ببخشاى و مرا از آنچه گناهکاران را وحشت است پناه ده،زیرا تو همه عفو و بخشایشى،در تو امید مغفرت است و خود به گذشت وبخشایش شناخته‏اى.جز تو به کس حاجت نبرم و گناهانم را جز توآمرزنده‏اى نیست.نه،هرگز.بر خود بیمناکم و این بیم جز از تو نیست،که تنها تویى که باید از تو ترسید و تنها تویى که باید از تو آمرزش طلبید. اى خداوند،بر محمد و خاندانش او درود بفرست و حاجت من برآور،خواهش من روا فرماى،گناه من بیامرز،مرا از ترس ایمن گردان،که توبر هر چیزى توانایى و این بر تو آسان است.آمین رب العالمین.

(13)

(وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ فِی طَلَبِ الْحَوَائِجِ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى)

اللَّهُمَّ یَا مُنْتَهَى مَطْلَبِ الْحَاجَاتِ وَ یَا مَنْ عِنْدَهُ نَیْلُ الطَّلِبَاتِ وَ یَا مَنْ لَا یَبِیعُ نِعَمَهُ بِالْأَثْمَانِ وَ یَا مَنْ لَا یُکَدِّرُ عَطَایَاهُ بِالِامْتِنَانِ وَ یَا مَنْ یُسْتَغْنَى بِهِ وَ لَا یُسْتَغْنَى عَنْهُ وَ یَا مَنْ یُرْغَبُ إِلَیْهِ وَ لَا یُرْغَبُ عَنْهُ وَ یَا مَنْ لَا تُفْنِی خَزَائِنَهُ الْمَسَائِلُ وَ یَا مَنْ لَا تُبَدِّلُ حِکْمَتَهُ الْوَسَائِلُ وَ یَا مَنْ لَا تَنْقَطِعُ عَنْهُ حَوَائِجُ الْمُحْتَاجِینَ وَ یَا مَنْ لَا یُعَنِّیهِ دُعَاءُ الدَّاعِینَ. تَمَدَّحْتَ بِالْغَنَاءِ عَنْ خَلْقِکَ وَ أَنْتَ أَهْلُ الْغِنَى عَنْهُمْ وَ نَسَبْتَهُمْ إِلَى الْفَقْرِ وَ هُمْ أَهْلُ الْفَقْرِ إِلَیْکَ. فَمَنْ حَاوَلَ سَدَّ خَلَّتِهِ مِنْ عِنْدِکَ، وَ رَامَ صَرْفَ الْفَقْرِ عَنْ نَفْسِهِ بِکَ فَقَدْ طَلَبَ حَاجَتَهُ فِی مَظَانِّهَا، وَ أَتَى طَلِبَتَهُ مِنْ وَجْهِهَا. وَ مَنْ تَوَجَّهَ بِحَاجَتِهِ إِلَى أَحَدٍ مِنْ خَلْقِکَ أَوْ جَعَلَهُ سَبَبَ نُجْحِهَا دُونَکَ فَقَدْ تَعَرَّضَ لِلْحِرْمَانِ، وَ اسْتَحَقَّ مِنْ عِنْدِکَ فَوْتَ الْإِحْسَانِ. اللَّهُمَّ وَ لِی إِلَیْکَ حَاجَةٌ قَدْ قَصَّرَ عَنْهَا جُهْدِی، وَ تَقَطَّعَتْ دُونَهَا حِیَلِی، وَ سَوَّلَتْ لِی نَفْسِی رَفْعَهَا إِلَى مَنْ یَرْفَعُ حَوَائِجَهُ إِلَیْکَ، وَ لَا یَسْتَغْنِی فِی طَلِبَاتِهِ عَنْکَ، وَ هِیَ زَلَّةٌ مِنْ زَلَلِ الْخَاطِئِینَ، وَ عَثْرَةٌ مِنْ عَثَرَاتِ الْمُذْنِبِینَ. ثُمَّ انْتَبَهْتُ بِتَذْکِیرِکَ لِی مِنْ غَفْلَتِی، وَ نَهَضْتُ بِتَوْفِیقِکَ مِنْ زَلَّتِی، وَ رَجَعْتُ وَ نَکَصْتُ بِتَسْدِیدِکَ عَنْ عَثْرَتِی. وَ قُلْتُ سُبْحَانَ رَبِّی کَیْفَ یَسْأَلُ مُحْتَاجٌ مُحْتَاجاً وَ أَنَّى یَرْغَبُ مُعْدِمٌ إِلَى مُعْدِمٍ فَقَصَدْتُکَ، یَا إِلَهِی، بِالرَّغْبَةِ، وَ أَوْفَدْتُ عَلَیْکَ رَجَائِی بِالثِّقَةِ بِکَ. وَ عَلِمْتُ أَنَّ کَثِیرَ مَا أَسْأَلُکَ یَسِیرٌ فِی وُجْدِکَ، وَ أَنَّ خَطِیرَ مَا أَسْتَوْهِبُکَ حَقِیرٌ فِی وُسْعِکَ، وَ أَنَّ کَرَمَکَ لَا یَضِیقُ عَنْ سُؤَالِ أَحَدٍ، وَ أَنَّ یَدَکَ بِالْعَطَایَا أَعْلَى مِنْ کُلِّ یَدٍ. اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ احْمِلْنِی بِکَرَمِکَ عَلَى التَّفَضُّلِ، وَ لَا تَحْمِلْنِی بِعَدْلِکَ عَلَى الِاسْتِحْقَاقِ، فَمَا أَنَا بِأَوَّلِ رَاغِبٍ رَغِبَ إِلَیْکَ فَأَعْطَیْتَهُ وَ هُوَ یَسْتَحِقُّ الْمَنْعَ، وَ لَا بِأَوَّلِ سَائِلٍ سَأَلَکَ فَأَفْضَلْتَ عَلَیْهِ وَ هُوَ یَسْتَوْجِبُ الْحِرْمَانَ. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ کُنْ لِدُعَائِی مُجِیباً، وَ مِنْ نِدَائِی قَرِیباً، وَ لِتَضَرُّعِی رَاحِماً، وَ لِصَوْتِی سَامِعاً. وَ لَا تَقْطَعْ رَجَائِی عَنْکَ، وَ لَا تَبُتَّ سَبَبِی مِنْکَ، وَ لَا تُوَجِّهْنِی فِی حَاجَتِی هَذِهِ وَ غَیْرِهَا إِلَى سِوَاکَ 23) وَ تَوَلَّنِی بِنُجْحِ طَلِبَتِی وَ قَضَاءِ حَاجَتِی وَ نَیْلِ سُؤْلِی قَبْلَ زَوَالِی عَنْ مَوْقِفِی هَذَا بِتَیْسِیرِکَ لِیَ الْعَسِیرَ وَ حُسْنِ تَقْدِیرِکَ لِی فِی جَمِیعِ الْأُمُورِ وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، صَلَاةً دَائِمَةً نَامِیَةً لَا انْقِطَاعَ لِأَبَدِهَا وَ لَا مُنْتَهَى لِأَمَدِهَا، وَ اجْعَلْ ذَلِکَ عَوْناً لِی وَ سَبَباً لِنَجَاحِ طَلِبَتِی، إِنَّکَ وَاسِعٌ کَرِیمٌ. وَ مِنْ حَاجَتِی یَا رَبِّ کَذَا وَ کَذَا [وَ تَذْکُرُ حَاجَتَکَ ثُمَّ تَسْجُدُ وَ تَقُولُ فِی سُجُودِکَ‏] فَضْلُکَ آنَسَنِی، وَ إِحْسَانُکَ دَلَّنِی، فَأَسْأَلُکَ بِکَ وَ بِمُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِمْ، أَن لَا تَرُدَّنِی خَائِباً.

نیایش سیزدهم

.دعاى آن حضرت است به هنگام طلب حاجت از خداى تعالى.

بار خدایا،اى آنکه درگاه تو آخرین مقصد حاجات است و تنها درنزد توست که به خواستها توان رسید.اى خداوندى که در برابرنعمتهایت بهایى نستانى.اى خداوندى که زلال عطایت را به منت تیره‏نگردانى.اى خداوندى که همگان به تو بى‏نیاز شوند و کس را از توبى‏نیازى نیست.اى خداوندى که همگان را به تو رغبت است و کس رارخ تافتن از تو میسر نیست.اى خداوندى که هر چه خواهندگان از توخواهند،خزاین نعمتت فنا نپذیرد.اى خداوندى که ناموس حکمتت راهیچ وسیله‏اى و سببى دگرگون نسازد.اى خداوندى که حاجت‏حاجتمندان از تو منقطع نشود.اى خداوندى که دعاى دعاکنندگانت به‏رنج نیفکند.به بى‏نیازى از آفریدگانت خود را ستوده‏اى و تو سزاوارى‏که از آنان بى‏نیازى گزینى.آفریدگانت را به نیازمندى وصف کرده‏اى وآنان را سزاست که به تو نیازمند باشند.پس هر که بخواهد نیازمندى‏خویش را به خواهش از درگاه تو رفع کند و گرد بینوایى از چهره خودبیفشاند،حاجت خود از جایى خواسته که بایدش خواست و به دریافت‏مقصود از راهى رفته است که بایدش رفت.

خداوندا،هر کس که حاجت به یکى از بندگان تو برد یا یکى ازبندگانت را سبب روا شدن حاجت خود پندارد،جز حرمان نصیبى‏حاصل نکند و سزاوار است که تو احسان از او بازگیرى.

بار خدایا،مرا به تو حاجتى است که کوشش من از دست یافتن به آن‏قاصر آمده بود و راههاى چاره به روى من بسته شده بود.نفس من مراواداشت که برآوردن آن نیاز،از کسى خواهم که او خود به روا شدن‏حاجت نیازمند توست و براى دست یافتن به خواستهایش از تو بى‏نیازنیست .و این خود خطایى بود از خطاهاى خطاکاران و لغزشى ازلغزشهاى گنهکاران.سپس به هشدار تو از خواب غفلت بیدار شدم و به‏توفیق تو پس از لغزش بر پاى خاستم و چون به صوابم راه نمودى دیگربه سر در نیامدم و باز گردیدم.گفتم:منزه است پروردگار من،چگونه‏نیازمندى دست نیاز به سوى نیازمند دیگر برد و چسان بینوایى به‏بینواى دیگر روى کند؟پس،اى خداوند من،با رغبتى تمام آهنگ توکردم و با اعتماد به تو روى امید به درگاهت آوردم و دریافتم که هر چه‏فراوان‏تر از تو خواهم باز هم در برابر توانگریت نا چیز است و بخشش‏را هر چه فزون‏تر خواهم در برابر گشادگى باب عطایت باز هم حقیراست و کرم تو از سؤال هیچ سائلى به تنگنا نمى‏افتد و دست عطاى توفراتر از هر دست دیگر است.

بار خدایا،بر محمد و خاندانش درود بفرست و با من از کرم و عدل‏خود آن کن که فضل تو را در خور است نه استحقاق مرا.من نخستین‏کسى نیستم که سزاوار منع و طرد بودن و اکنون به تو رغبت یافت و تو به‏عطاى خود او را نواختى.من نخستین کسى نیستم که مستوجب حرمان‏از درگاه تو بود و دست طلب به سوى تو دراز کرد و تو نومیدش نساختى.

بار خدایا،بر محمد و خاندانش درود بفرست و دعاى مرا اجابت کن‏و به ندایم پاسخ گوى و به زاریهاى من رحمت آور و آوازم را بشنو.مرا ازخود نومید مکن،رشته پیوندم را با خود مگسل و در این نیاز که اکنون‏مراست،یا هر نیاز دیگر،به درگاه دیگرم مران.یاریم نماى که مطلبم‏برآید و حاجتم روا شود و به خواسته‏ام برسم،پیش از آنکه این مکان راترک گویم بدان سان که سختیها را بر من آسان سازى و در هر کار آنچه‏را خیر من در آن نهفته است مقدر دارى.

بر محمد و خاندان او درود بفرست،درودى پیوسته و دم افزون و بى انقطاع و ابدى.و این درود را یاور من ساز و وسیله برآمدن حاجتم‏گردان،که تو فراخ نعمت و بخشنده‏اى.

اى پروردگار من،حاجت من این است...(حاجت خود یاد کن وسر به سجده بگذار و بگوى)فضل تو آسوده خاطرم گردانید و احسان‏تو مرا به سوى تو راه نمود،تو را به تو و به محمد و آل محمد(ص)

سوگند مى‏دهم که مرا نومید باز نگردانى.

(14)

(وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ إِذَا اعْتُدِیَ عَلَیْهِ أَوْ رَأَى مِنَ الظَّالِمِینَ مَا لَا یُحِبُّ)

یَا مَنْ لَا یَخْفَى عَلَیْهِ أَنْبَاءُ الْمُتَظَلِّمِینَ وَ یَا مَنْ لَا یَحْتَاجُ فِی قَصَصِهِمْ إِلَى شَهَادَاتِ الشَّاهِدِینَ. وَ یَا مَنْ قَرُبَتْ نُصْرَتُهُ مِنَ الْمَظْلُومِینَ وَ یَا مَنْ بَعُدَ عَوْنُهُ عَنِ الظَّالِمِینَ قَدْ عَلِمْتَ، یَا إِلَهِی، مَا نَالَنِی مِنْ فُلَانِ بْنِ فُلَانٍ مِمَّا حَظَرْتَ وَ انْتَهَکَهُ مِنِّی مِمَّا حَجَزْتَ عَلَیْهِ، بَطَراً فِی نِعْمَتِکَ عِنْدَهُ، وَ اغْتِرَاراً بِنَکِیرِکَ عَلَیْهِ. اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ خُذْ ظَالِمِی وَ عَدُوِّی عَنْ ظُلْمِی بِقُوَّتِکَ، وَ افْلُلْ حَدَّهُ عَنِّی بِقُدْرَتِکَ، وَ اجْعَلْ لَهُ شُغْلًا فِیمَا یَلِیهِ، وَ عَجْزاً عَمَّا یُنَاوِیهِ 7) اللَّهُمَّ وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ لَا تُسَوِّغْ لَهُ ظُلْمِی، وَ أَحْسِنْ عَلَیْهِ عَوْنِی، وَ اعْصِمْنِی مِنْ مِثْلِ أَفْعَالِهِ، وَ لَا تَجْعَلْنِی فِی مِثْلِ حَالِهِ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَعْدِنِی عَلَیْهِ عَدْوَى حَاضِرَةً، تَکُونُ مِنْ غَیْظِی بِهِ شِفَاءً، وَ مِنْ حَنَقِی عَلَیْهِ وَفَاءً. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ عَوِّضْنِی مِنْ ظُلْمِهِ لِی عَفْوَکَ، وَ أَبْدِلْنِی بِسُوءِ صَنِیعِهِ بِی رَحْمَتَکَ، فَکُلُّ مَکْرُوهٍ جَلَلٌ دُونَ سَخَطِکَ، وَ کُلُّ مَرْزِئَةٍ سَوَاءٌ مَعَ مَوْجِدَتِکَ. اللَّهُمَّ فَکَمَا کَرَّهْتَ إِلَیَّ أَنْ أُظْلَمَ فَقِنِی مِنْ أَنْ أَظْلِمَ. اللَّهُمَّ لَا أَشْکُو إِلَى أَحَدٍ سِوَاکَ، وَ لَا أَسْتَعِینُ بِحَاکِمٍ غَیْرِکَ، حَاشَاکَ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ صِلْ دُعَائِی بِالْإِجَابَةِ، وَ اقْرِنْ شِکَایَتِی بِالتَّغْیِیرِ. اللَّهُمَّ لَا تَفْتِنِّی بِالْقُنُوطِ مِنْ إِنْصَافِکَ، وَ لَا تَفْتِنْهُ بِالْأَمْنِ مِنْ إِنْکَارِکَ، فَیُصِرَّ عَلَى ظُلْمِی، وَ یُحَاضِرَنِی بِحَقِّی، وَ عَرِّفْهُ عَمَّا قَلِیلٍ مَا أَوْعَدْتَ الظَّالِمِینَ، وَ عَرِّفْنِی مَا وَعَدْتَ مِنْ إِجَابَةِ الْمُضْطَرِّینَ. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ وَفِّقْنِی لِقَبُولِ مَا قَضَیْتَ لِی وَ عَلَیَّ وَ رَضِّنِی بِمَا أَخَذْتَ لِی وَ مِنِّی، وَ اهْدِنِی لِلَّتِی هِیَ أَقْوَمُ، وَ اسْتَعْمِلْنِی بِمَا هُوَ أَسْلَمُ. اللَّهُمَّ وَ إِنْ کَانَتِ الْخِیَرَةُ لِی عِنْدَکَ فِی تَأْخِیرِ الْأَخْذِ لِی وَ تَرْکِ الِانْتِقَامِ مِمَّنْ ظَلَمَنِی إِلَى یَوْمِ الْفَصْلِ وَ مَجْمَعِ الْخَصْمِ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَیِّدْنِی مِنْکَ بِنِیَّةٍ صَادِقَةٍ وَ صَبْرٍ دَائِمٍ وَ أَعِذْنِی مِنْ سُوءِ الرَّغْبَةِ وَ هَلَعِ أَهْلِ الْحِرْصِ، وَ صَوِّرْ فِی قَلْبِی مِثَالَ مَا ادَّخَرْتَ لِی مِنْ ثَوَابِکَ، وَ أَعْدَدْتَ لِخَصْمِی مِنْ جَزَائِکَ وَ عِقَابِکَ، وَ اجْعَلْ ذَلِکَ سَبَباً لِقَنَاعَتِی بِمَا قَضَیْتَ، وَ ثِقَتِی بِمَا تَخَیَّرْتَ آمِینَ رَبَّ الْعَالَمِینَ، إِنَّکَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ، وَ أَنْتَ عَلَى کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ.

نیایش چهاردهم

.دعاى آن حضرت است به هنگامى که از ستمکاران بد و ستمى یا مکروهى مى‏رسید.

اى خداوندى که از درد و رنج دادخواهان آگاهى.

اى خداوندى که در دادخواهیشان به گواهى گواهانت نیاز نیست.

اى خداوندى که ستمدیدگان را یاوریت نزدیک است و از ستمکاران‏جانبداریت دور.

تو مى‏دانىـاى خداوند منـکه فلان فرزند فلان در حق من‏مرتکب چه کارهایى شده که تو خود از آن منع فرموده‏اى و او رادر بى‏حرمتى به من چه اعمالى است که تو خود از آن نهى کرده‏اى .واین همه از سر مستى اوست به سبب نعمتى که تواش عنایت کرده‏اى واز بى‏باکى اوست در برابر کیفرى که تواش مقرر داشته‏اى.

بار خدایا،بر محمد و خاندانش درود بفرست و به نیروى خود آن راکه بر من ستم مى‏کند یا دشمنى مى‏ورزد فرو گیر و به قدرت خود از تیزى‏سطوتش بکاه و به درماندگیهاى خود مشغولش نماى و در پیکار با آن که‏به خلافش برخاسته است عاجزش گردان.

بار خدایا،بر محمد و خاندانش درود بفرست و خصم مرا رخصت‏مده که بر من ستم روا دارد.نیک یاریم کن که در برابرش پایدارى کنم ومرا از ارتکاب اعمالى چون اعمال او و گرفتار آمدن به حالتى چون‏حال او،نگه‏دار.

بار خدایا،بر محمد و خاندانش درود بفرست و در حال مرا بر ضد اوچنان یاورى کن که خشم مرا فرو نشاند و انتقام من از او بستاند.

بار خدایا،بر محمد و خاندانش درود بفرست و به جاى آن ستم که‏آن ستمکار بر من روا داشته است تو عفو و بخشایش خود بر من ارزانى‏دار و به جاى سوء رفتار او رحمت خود بر من عطا فرماى،که‏هر مکروهى در برابر خشم تو ناچیز است و هر مصیبتى در برابر غضب‏تو سهل.

اى خداوند،آن سان که در دل من ستمدیدگى را نکوهیده داشته‏اى‏مرا نیز توفیق ده که به کس ستم نکنم.

اى خداوند،شکایت جز به تو به دیگر کس نبرم و از دیگرى جز توداورى نجویم.هرگز مباد که چنین کنم.پس بر محمد و خاندانش درودبفرست و دعاى مرا به اجابت پیوند و دادخواهى مرا با دگرگون ساختن‏ستمگر قرین فرماى.

اى خداوند،مرا به نومیدى از انصاف دادن خویش میازماى.و آن راکه بر من ستم روا مى‏دارد آن چنان ایمن مگردان که کیفر تو از یاد ببرد،تا در ستم بر من پاى فشرده و بر حق من دست تطاول دراز کند.به زودى‏آن وعده که به ستمکاران داده‏اى در حق او روا دار و آن وعده اجابت که‏بیچارگان را داده‏اى در باره من به جاى آر.

اى خداوند،بر محمد و خاندانش درود فرست و مرا توفیق ده که‏هر چه بر من مقدر نموده‏اى،خواه مرا سودمند افتد یا زیانمند،به آسانى بپذیرم و به هر چه مرا داده‏اى یا از من گرفته‏اى خرسند گردان و به‏راست‏ترین راهها هدایتم نماى و به سالم‏ترین کاریم بر گمار.

اى خداوند،اگر خیر من در آن است که گرفتن حق من و انتقام من‏از آن کس که بر من ستم روا داشته است تا روز باز پسینـروزى که‏حق و باطل از یکدیگر جدا شوند و خصمان براى داورى در یک جاى‏گرد آیندـبه تأخیر افتد،پس بر محمد و خاندانش درود بفرست و مرابه نیتى صادق و صبر دایم مدد فرماى.و از امیال نکوهیده و آزمندى‏حریصان در پناه خود دار و پاداش نیکى را که براى من اندوخته‏اى و آن‏کیفر و عقاب را که براى خصم من مهیا ساخته‏اى در آینه دل من عیان‏کن و سبب خرسندى منش گردان،در برابر آنچه براى من مقدرساخته‏اى و باعث اطمینان من است به آنچه براى من اختیار کرده‏اى.

آمین رب العالمین،انک ذو الفضل العظیم و انک على کل شى‏ء قدیر.

(15)

(وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ إِذَا مَرِضَ أَوْ نَزَلَ بِهِ کَرْبٌ أَوْ بَلِیَّةٌ)

اللَّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ عَلَى مَا لَمْ أَزَلْ أَتَصَرَّفُ فِیهِ مِنْ سَلَامَةِ بَدَنِی، وَ لَکَ الْحَمْدُ عَلَى مَا أَحْدَثْتَ بِی مِنْ عِلَّةٍ فِی جَسَدِی فَمَا أَدْرِی، یَا إِلَهِی، أَیُّ الْحَالَیْنِ أَحَقُّ بِالشُّکْرِ لَکَ، وَ أَیُّ الْوَقْتَیْنِ أَوْلَى بِالْحَمْدِ لَکَ أَ وَقْتُ الصِّحَّةِ الَّتِی هَنَّأْتَنِی فِیهَا طَیِّبَاتِ رِزْقِکَ، وَ نَشَّطْتَنِی بِهَا لِابْتِغَاءِ مَرْضَاتِکَ وَ فَضْلِکَ، وَ قَوَّیْتَنِی مَعَهَا عَلَى مَا وَفَّقْتَنِی لَهُ مِنْ طَاعَتِکَ أَمْ وَقْتُ الْعِلَّةِ الَّتِی مَحَّصْتَنِی بِهَا، وَ النِّعَمِ الَّتِی أَتْحَفْتَنِی بِهَا، تَخْفِیفاً لِمَا ثَقُلَ بِهِ عَلَیَّ ظَهْرِی مِنَ الْخَطِیئَاتِ، وَ تَطْهِیراً لِمَا انْغَمَسْتُ فِیهِ مِنَ السَّیِّئَاتِ، وَ تَنْبِیهاً لِتَنَاوُلِ التَّوْبَةِ، وَ تَذْکِیراً لِمَحْوِ الْحَوْبَةِ بِقَدِیمِ النِّعْمَةِ وَ فِی خِلَالِ ذَلِکَ مَا کَتَبَ لِیَ الْکَاتِبَانِ مِنْ زَکِیِّ الْأَعْمَالِ، مَا لَا قَلْبٌ فَکَّرَ فِیهِ، وَ لَا لِسَانٌ نَطَقَ بِهِ، وَ لَا جَارِحَةٌ تَکَلَّفَتْهُ، بَلْ إِفْضَالًا مِنْکَ عَلَیَّ، وَ إِحْسَاناً مِنْ صَنِیعِکَ إِلَیَّ. اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ حَبِّبْ إِلَیَّ مَا رَضِیتَ لِی، وَ یَسِّرْ لِی مَا أَحْلَلْتَ بِی، وَ طَهِّرْنِی مِنْ دَنَسِ مَا أَسْلَفْتُ، وَ امْحُ عَنِّی شَرَّ مَا قَدَّمْتُ، وَ أَوْجِدْنِی حَلَاوَةَ الْعَافِیَةِ، وَ أَذِقْنِی بَرْدَ السَّلَامَةِ، وَ اجْعَلْ مَخْرَجِی عَنْ عِلَّتِی إِلَى عَفْوِکَ، وَ مُتَحَوَّلِی عَنْ صَرْعَتِی إِلَى تَجَاوُزِکَ، وَ خَلَاصِی مِنْ کَرْبِی إِلَى رَوْحِکَ، وَ سَلَامَتِی مِنْ هَذِهِ الشِّدَّةِ إِلَى فَرَجِکَ 7) إِنَّکَ الْمُتَفَضِّلُ بِالْإِحْسَانِ، الْمُتَطَوِّلُ بِالِامْتِنَانِ، الْوَهَّابُ الْکَرِیمُ، ذُو الْجَلَالِ وَ الْإِکْرَامِ.

نیایش پانزدهم

.دعاى آن حضرت است به هنگام بیمارى و محنت و بلا.

اى خداوند،حمد باد تو را،به سبب آن مایه از تندرستى که همچنان‏از آن بر خوردارم.و نیز حمد باد تو را به سبب این بیمارى که در تن من‏پدید آورده‏اى.

اى خداوند،ندانم کدام یک از این دو حالت سزاوارتر به‏سپاسگزارى توست و کدام یک از این دو وقت به شکر تو اولى است،آیاآن روزگاران تندرستى که مرا از نعم پاکیزه و گواراى خود روزى‏من ساختى و به طلب خشنودى و فضل خویش به تلاش وا مى‏داشتى وبراى فرمانبردارى خود توفیق مى‏دادى و نیرو مى‏بخشیدى،یا اکنون‏که بیمارم و مرا به این بیمارى آزموده‏اى و این دردها را چونان نعمتى برمن ارمغان داشته‏اى،تا بار گناهانم را که بر پشتم سنگینى مى‏کند سبک‏گردانى و از گناهانى که در آن غرقه گشته‏ام پاکیزه سازى و مرا به توبه‏هشدار دهى و یاد کرد نعمت قدیم را سبب زدودن گناهان کنى؟

اى خداوند،در خلال این احوال بسا اعمال پسندیده است که آن دوفرشته در نامه عمل من نوشته‏اند،اعمالى که نه هیچ دلى در آن اندیشیده‏و نه هیچ زبانى از آن سخن گفته و نه هیچ اندامى براى آن تحمل رنجى‏کرده است،بلکه همه اینها فضل و بخشایش تو بوده است در حق من واحسان و انعام تو بوده است براى من.

بار خدایا،بر محمد و خاندانش درود بفرست و در دل من بیاراى‏آنچه را که تو خود براى من خواسته‏اى و بر من آسان ساز آنچه را که توخود بر سر من فرستاده‏اى.مرا از لوث گناهان پیشین پاک گردان وبدیهایى را که زین پیش مرتکب شده‏ام از من بزداى و حلاوت عافیت رادر من پدید آور و خنکى سلامت را به من بچشان و اکنون که مرا شفاعنایت مى‏کنى بهبود مرا با عفو خویش دمساز کن و برخاستن از بسترم‏را با اغماض و گذشت خویش توأم فرماى و بیرون شدن از چنبراندوهم را با رحمت خود قرین گردان و رهاییم را از این محنت باگشایش خویش همراه کن.تویى تو که به فضل خویش احسان مى‏کنى‏و نعمتهاى بى‏کران مى‏بخشى.تویى تو بخشاینده کریم و صاحب جلال‏و بزرگوارى.

(16)

(وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ إِذَا اسْتَقَالَ مِنْ ذُنُوبِهِ، أَوْ تَضَرَّعَ فِی طَلَبِ الْعَفْوِ عَنْ عُیُوبِهِ)

اللَّهُمَّ یَا مَنْ بِرَحْمَتِهِ یَسْتَغیثُ الْمُذْنِبُونَ وَ یَا مَنْ إِلَى ذِکْرِ إِحْسَانِهِ یَفْزَعُ الْمُضْطَرُّونَ وَ یَا مَنْ لِخِیفَتِهِ یَنْتَحِبُ الْخَاطِئُونَ یَا أُنْسَ کُلِّ مُسْتَوْحِشٍ غَرِیبٍ، وَ یَا فَرَجَ کُلِّ مَکْرُوبٍ کَئِیبٍ، وَ یَا غَوْثَ کُلِّ مَخْذُولٍ فَرِیدٍ، وَ یَا عَضُدَ کُلِّ مُحْتَاجٍ طَرِیدٍ أَنْتَ الَّذِی وَسِعْتَ کُلَّ شَیْ‏ءٍ رَحْمَةً وَ عِلْماً وَ أَنْتَ الَّذِی جَعَلْتَ لِکُلِّ مَخْلُوقٍ فِی نِعَمِکَ سَهْماً وَ أَنْتَ الَّذِی عَفْوُهُ أَعْلَى مِنْ عِقَابِهِ وَ أَنْتَ الَّذِی تَسْعَى رَحْمَتُهُ أَمَامَ غَضَبِهِ. وَ أَنْتَ الَّذِی عَطَاؤُهُ أَکْثَرُ مِنْ مَنْعِهِ. وَ أَنْتَ الَّذِی اتَّسَعَ الْخَلَائِقُ کُلُّهُمْ فِی وُسْعِهِ. وَ أَنْتَ الَّذِی لَا یَرْغَبُ فِی جَزَاءِ مَنْ أَعْطَاهُ. وَ أَنْتَ الَّذِی لَا یُفْرِطُ فِی عِقَابِ مَنْ عَصَاهُ. وَ أَنَا، یَا إِلَهِی، عَبْدُکَ الَّذِی أَمَرْتَهُ بِالدُّعَاءِ فَقَالَ لَبَّیْکَ وَ سَعْدَیْکَ، هَا أَنَا ذَا، یَا رَبِّ، مَطْرُوحٌ بَیْنَ یَدَیْکَ. أَنَا الَّذِی أَوْقَرَتِ الْخَطَایَا ظَهْرَهُ، وَ أَنَا الَّذِی أَفْنَتِ الذُّنُوبُ عُمُرَهُ، وَ أَنَا الَّذِی بِجَهْلِهِ عَصَاکَ، وَ لَمْ تَکُنْ أَهْلًا مِنْهُ لِذَاکَ. 15) هَلْ أَنْتَ، یَا إِلَهِی، رَاحِمٌ مَنْ دَعَاکَ فَأُبْلِغَ فِی الدُّعَاءِ أَمْ أَنْتَ غَافِرٌ لِمَنْ بَکَاکَ فَأُسْرِعَ فِی الْبُکَاءِ أَمْ أَنْتَ مُتَجَاوِزٌ عَمَّنْ عَفَّرَ لَکَ وَجْهَهُ تَذَلُّلًا أَمْ أَنْتَ مُغْنٍ مَنْ شَکَا إِلَیْکَ، فَقْرَهُ تَوَکُّلًا إِلَهِی لَا تُخَیِّبْ مَنْ لَا یَجِدُ مُعْطِیاً غَیْرَکَ، وَ لَا تَخْذُلْ مَنْ لَا یَسْتَغْنِی عَنْکَ بِأَحَدٍ دُونَکَ. إِلَهِی فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ لَا تُعْرِضْ عَنِّی وَ قَدْ أَقْبَلْتُ عَلَیْکَ، وَ لَا تَحْرِمْنِی وَ قَدْ رَغِبْتُ إِلَیْکَ، وَ لَا تَجْبَهْنِی بِالرَّدِّ وَ قَدِ انْتَصَبْتُ بَیْنَ یَدَیْکَ. أَنْتَ الَّذِی وَصَفْتَ نَفْسَکَ بِالرَّحْمَةِ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ ارْحَمْنِی، وَ أَنْتَ الَّذِی سَمَّیْتَ نَفْسَکَ بِالْعَفْوِ فَاعْفُ عَنِّی قَدْ تَرَى یَا إِلَهِی، فَیْضَ دَمْعِی مِنْ خِیفَتِکَ، وَ وَجِیبَ قَلْبِی مِنْ خَشْیَتِکَ، وَ انْتِقَاضَ جَوَارِحِی مِنْ هَیْبَتِکَ کُلُّ ذَلِکَ حَیَاءٌ مِنْکَ لِسُوءِ عَمَلِی، وَ لِذَاکَ خَمَدَ صَوْتِی عَنِ الْجَأْرِ إِلَیْکَ، وَ کَلَّ لِسَانِی عَنْ مُنَاجَاتِکَ. یَا إِلَهِی فَلَکَ الْحَمْدُ فَکَمْ مِنْ عَائِبَةٍ سَتَرْتَهَا عَلَیَّ فَلَمْ تَفْضَحْنِی، وَ کَمْ مِنْ ذَنْبٍ غَطَّیْتَهُ عَلَیَّ فَلَمْ تَشْهَرْنِی، وَ کَمْ مِنْ شَائِبَةٍ أَلْمَمْتُ بِهَا فَلَمْ تَهْتِکْ عَنِّی سِتْرَهَا، وَ لَمْ تُقَلِّدْنِی مَکْرُوهَ شَنَارِهَا، وَ لَمْ تُبْدِ سَوْءَاتِهَا لِمَنْ یَلْتَمِسُ مَعَایِبِی مِنْ جِیرَتِی، وَ حَسَدَةِ نِعْمَتِکَ عِنْدِی ثُمَّ لَمْ یَنْهَنِی ذَلِکَ عَنْ أَنْ جَرَیْتُ إِلَى سُوءِ مَا عَهِدْتَ مِنِّی فَمَنْ أَجْهَلُ مِنِّی، یَا إِلَهِی، بِرُشْدِهِ وَ مَنْ أَغْفَلُ مِنِّی عَنْ حَظِّهِ وَ مَنْ أَبْعَدُ مِنِّی مِنِ اسْتِصْلَاحِ نَفْسِهِ حِینَ أُنْفِقُ مَا أَجْرَیْتَ عَلَیَّ مِنْ رِزْقِکَ فِیمَا نَهَیْتَنِی عَنْهُ مِنْ مَعْصِیَتِکَ وَ مَنْ أَبْعَدُ غَوْراً فِی الْبَاطِلِ، وَ أَشَدُّ إِقْدَاماً عَلَى السُّوءِ مِنِّی حِینَ أَقِفُ بَیْنَ دَعْوَتِکَ وَ دَعْوَةِ الشَّیْطَانِ فَأَتَّبِعُ دَعْوَتَهُ عَلَى غَیْرِ عَمًى مِنِّی فِی مَعْرِفَةٍ بِهِ وَ لَا نِسْیَانٍ مِنْ حِفْظِی لَهُ 24) وَ أَنَا حِینَئِذٍ مُوقِنٌ بِأَنَّ مُنْتَهَى دَعْوَتِکَ إِلَى الْجَنَّةِ، وَ مُنْتَهَى دَعْوَتِهِ إِلَی النَّارِ. سُبْحَانَکَ مَا أَعْجَبَ مَا أَشْهَدُ بِهِ عَلَى نَفْسِی، وَ أُعَدِّدُهُ مِنْ مَکْتُومِ أَمْرِی. وَ أَعْجَبُ مِنْ ذَلِکَ أَنَاتُکَ عَنِّی، وَ إِبْطَاؤُکَ عَنْ مُعَاجَلَتِی، وَ لَیْسَ ذَلِکَ مِنْ کَرَمِی عَلَیْکَ، بَلْ تَأَنِّیاً مِنْکَ لِی، وَ تَفَضُّلًا مِنْکَ عَلَیَّ لِأَنْ أَرْتَدِعَ عَنْ مَعْصِیَتِکَ الْمُسْخِطَةِ، وَ أُقْلِعَ عَنْ سَیِّئَاتِیَ الْمُخْلِقَةِ، وَ لِأَنَّ عَفْوَکَ عَنِّی أَحَبُّ إِلَیْکَ مِنْ عُقُوبَتِی بَلْ أَنَا، یَا إِلَهِی، أَکْثَرُ ذُنُوباً، وَ أَقْبَحُ آثَاراً، وَ أَشْنَعُ أَفْعَالًا، وَ أَشَدُّ فِی الْبَاطِلِ تَهَوُّراً، وَ أَضْعَفُ عِنْدَ طَاعَتِکَ تَیَقُّظاً، وَ أَقَلُّ لِوَعِیدِکَ انْتِبَاهاً وَ ارْتِقَاباً مِنْ أَنْ أُحْصِیَ لَکَ عُیُوبِی، أَوْ أَقْدِرَ عَلَى ذِکْرِ ذُنُوبِی. وَ إِنَّمَا أُوَبِّخُ بِهَذَا نَفْسِی طَمَعاً فِی رَأْفَتِکَ الَّتِی بِهَا صَلَاحُ أَمْرِ الْمُذْنِبِینَ، وَ رَجَاءً لِرَحْمَتِکَ الَّتِی بِهَا فَکَاکُ رِقَابِ الْخَاطِئِینَ. اللَّهُمَّ وَ هَذِهِ رَقَبَتِی قَدْ أَرَقَّتْهَا الذُّنُوبُ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَعْتِقْهَا بِعَفْوِکَ، وَ هَذَا ظَهْرِی قَدْ أَثْقَلَتْهُ الْخَطَایَا، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ خَفِّفْ عَنْهُ بِمَنِّکَ یَا إِلَهِی لَوْ بَکَیْتُ إِلَیْکَ حَتَّى تَسْقُطَ أَشْفَارُ عَیْنَیَّ، وَ انْتَحَبْتُ حَتَّى یَنْقَطِعَ صَوْتِی، وَ قُمْتُ لَکَ حَتَّى تَتَنَشَّرَ قَدَمَایَ، وَ رَکَعْتُ لَکَ حَتَّى یَنْخَلِعَ صُلْبِی، وَ سَجَدْتُ لَکَ حَتَّى تَتَفَقَّأَ حَدَقَتَایَ، وَ أَکَلْتُ تُرَابَ الْأَرْضِ طُولَ عُمُرِی، وَ شَرِبْتُ مَاءَ الرَّمَادِ آخِرَ دَهْرِی، وَ ذَکَرْتُکَ فِی خِلَالِ ذَلِکَ حَتَّى یَکِلَّ لِسَانِی، ثُمَّ لَمْ أَرْفَعْ طَرْفِی إِلَى آفَاقِ السَّمَاءِ اسْتِحْیَاءً مِنْکَ مَا اسْتَوْجَبْتُ بِذَلِکَ مَحْوَ سَیِّئَةٍ وَاحِدَةٍ مِنْ سَیِّئَاتِی. 31) وَ إِنْ کُنْتَ تَغْفِرُ لِی حِینَ أَسْتَوْجِبُ مَغْفِرَتَکَ، وَ تَعْفُو عَنِّی حِینَ أَسْتَحِقُّ عَفْوَکَ فَإِنَّ ذَلِکَ غَیْرُ وَاجِبٍ لِی بِاسْتِحْقَاقٍ، وَ لَا أَنَا أَهْلٌ لَهُ بِاسْتِیجَابٍ، إِذْ کَانَ جَزَائِی مِنْکَ فِی أَوَّلِ مَا عَصَیْتُکَ النَّارَ، فَإِنْ تُعَذِّبْنِی فَأَنْتَ غَیْرُ ظَالِمٍ لِی. إِلَهِی فَإِذْ قَدْ تَغَمَّدْتَنِی بِسِتْرِکَ فَلَمْ تَفْضَحْنِی، وَ تَأَنَّیْتَنِی بِکَرَمِکَ فَلَمْ تُعَاجِلْنِی، وَ حَلُمْتَ عَنِّی بِتَفَضُّلِکَ فَلَمْ تُغَیِّرْ نِعْمَتَکَ عَلَیَّ، وَ لَمْ تُکَدِّرْ مَعْرُوفَکَ عِنْدِی، فَارْحَمْ طُولَ تَضَرُّعِی وَ شِدَّةَ مَسْکَنَتِی، وَ سُوءَ مَوْقِفِی. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ قِنِی مِنَ الْمَعَاصِی، وَ اسْتَعْمِلْنِی بِالطَّاعَةِ، وَ ارْزُقْنِی حُسْنَ الْإِنَابَةِ، وَ طَهِّرْنِی بِالتَّوْبَةِ، وَ أَیِّدْنِی بِالْعِصْمَةِ، وَ اسْتَصْلِحْنِی بِالْعَافِیَةِ، وَ أَذِقْنِی حَلَاوَةَ الْمَغْفِرَةِ، وَ اجْعَلْنِی طَلِیقَ عَفْوِکَ، وَ عَتِیقَ رَحْمَتِکَ، وَ اکْتُبْ لِی أَمَاناً مِنْ سُخْطِکَ، وَ بَشِّرْنِی بِذَلِکَ فِی الْعَاجِلِ دُونَ الْآجِلِ، بُشْرَى أَعْرِفُهَا، وَ عَرِّفْنِی فِیهِ عَلَامَةً أَتَبَیَّنُهَا. إِنَّ ذَلِکَ لَا یَضِیقُ عَلَیْکَ فِی وُسْعِکَ، وَ لَا یَتَکَأَّدُکَ فِی قُدْرَتِکَ، وَ لَا یَتَصَعَّدُکَ فِی أَنَاتِکَ، وَ لَا یَئُودُکَ فِی جَزِیلِ هِبَاتِکَ الَّتِی دَلَّتْ عَلَیْهَا آیَاتُکَ، إِنَّکَ تَفْعَلُ مَا تَشَاءُ، وَ تَحْکُمُ مَا تُرِیدُ، إِنَّکَ عَلَى کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ.

نیایش شانزدهم

.دعاى آن حضرت است در طلب بخشش و تضرع در طلب عفو از عیبهاى خود.

بار خدایا،اى که گناهکاران به امید رحمت تو به فریاد رسیت‏مى‏خوانند.اى خداوندى که بیچارگان در پناه احسان تو مى‏آرامند.اى‏خداوندى که خطاکاران از خوف تو مى‏نالند و مى‏گریند.اى انیس‏آزردگان دور از خان و مان.اى غمزداى اندوهگنان و شکسته‏دلان.اى‏فریادرس خوارشدگان و بى کسان.اى یاور نیازمندان و رانده شدگان.

تویى که رحمت تو و علم تو همه چیز را در برگرفته است.تویى که ازنعمتهاى خویش هر آفریده را بهره‏اى داده‏اى.تویى که عفوت را ازعقابت بیشى است.تویى که رحمتت را بر غضبت پیشى است.تویى که‏عطاى تو بیشتر از منع توست.تویى که همه آفریدگان در حیطه قدرت‏تو جاى دارند .تویى که چون کسى را نعمتى ارزانى دارى،پاداشى از اونجویى.تویى که چون عصیانگرى را عقوبت کنى،راه افراط نپویى.

و من اى پروردگار من،بنده تو هستم،بنده‏اى که به دعایش فرمان‏داده‏اى و او دست انابت به درگاه تو برداشته است،گوید:لبیک وسعدیک.این منم اى پروردگار من،بر پیشگاهت افتاده .این منم که بارگناهانم بر پشتم سنگینى مى‏کند و گناهان عمرم را تباه ساخته است.

این منم که از روى جهالت تو را عصیان کرده‏ام در حالى که تو سزاوارعصیان من نبودى.

آیا تو اى خداوند،بر کسى که به درگاهت دست به دعا برداردرحمت مى‏آوردى،تا من در دعا مبالغت ورزم؟آیا تو اى خداوند،کسى راکه به درگاهت اشک ریزد مى‏آمرزى،تا من به اشکبارى شتابم؟آیا تواى خداوند،کسى را که به خوارى روى بر خاک درت نهد مى‏بخشایى؟

آیا تو اى خداوند،کسى را که شکایت بینوایى خویش به درگاه تو آرد درحالى که به تو توکل کرده است بى‏نیاز مى‏سازى؟

اى خداوند،آن را که جز تو بخشنده‏اى نمى‏یابد نومید مکن،و آن راکه جز تو از دیگرى بى‏نیازى نجوید فرومگذار.

اى خداوند،بر محمد و خاندان او درود بفرست و از من اعراض‏مکن که روى به تو آورده‏ام،و مرا محروم مدار که دل به تو سپرده‏ام،ودست رد به رویم مزن که بر درگاهت ایستاده‏ام.

تویى که خود را به رحمت وصف کرده‏اى.پس بر محمد و خاندانش‏درود بفرست و بر من رحمت آورد .تویى که خود را بخشنده نامیده‏اى،پس گناهان من بر من ببخشاى.

بار خدایا،مى‏بینى که چسان از خوف تو سر شکم روان است.

چسان از خشیت تو دلم لرزان است.چسان از هیبت تو اعضایم درهم‏شکسته است.چگونه چنین نباشم که از کردارهاى ناپسند خودشرمنده‏ام و آوازم به تضرع بر نمى‏آید و زبانم نمى‏جنبد که آهسته آهسته راز و نیاز کنم.

اى خداوند من،حمد باد تو را،بسا پرده بر عیبهاى من کشیده‏اى ورسوایم نساخته‏اى،بسا گناهان من نهان داشته‏اى و مرا شهره شهرنکرده‏اى،بسا آلودگیها که مرا هست و تواش فاش نساخته‏اى و نشان‏بدنامى به گردنم نیاویخته‏اى و از همسایگان من،عیبجویان مرا وکسانى را که بر نعمتى که بر من عنایت کرده‏اى حسد مى‏برند،از عیب وعار من آگاه نکرده‏اى.این همه مرا از آن باز نداشت که از ادامت اعمال‏ناپسند خودـکه تو بر آنها آگاهىـندامت جویم.

پس اى خداوند من،چه کسى است نادان‏تر از من به رستگارى‏خویش؟چه کسى است غافل‏تر از من به نصیب خود؟چه کسى است‏دورتر از من به اصلاح نفس اماره‏اش به هنگامى که آن نعمت بى‏کران‏تو را در راه معصیتى که مرا از آن بازداشته‏اى تباه مى‏کنم؟چه کسى بیش‏از من در گرداب باطل غوطه‏ور و به بدى گراینده‏تر است چون میان‏دعوت تو و دعوت شیطان مخیر آیم و در عین بینایى و هشیارى،نه ازروى بى‏خبرى و فراموشى در پى دعوت او مى‏روم؟در حالى که یقین‏دارم که دعوت تو به بهشت نعیم مى‏انجامد و دعوت شیطان به آتش‏جحیم.

منزهى تو!چه شگفت است که من به زیان خود گواهى مى‏دهم واعمال نهان خویش بر مى‏شمارم .و شگفت‏آورتر از این بردبارى‏توست در برابر من و درنگ توست در مؤاخذت سریع من.و این نه بدان‏سبب است که مرا در نزد تو آبرویى است،بلکه به سبب مداراى توست‏با من و احسان تو در حق من.باشد که از معصیتى که تو را به خشم آوردباز ایستم و از گناهانى که مرا فرسوده است دست بدارم،که عفو وبخشایش مرا از عقوبت و عذاب من دوست‏تر دارى.

منـاى خداوند منـگناهم بیشتر است و اعمالم زشت‏تر و کردارهایم ناپسندتر.در ارتکاب باطل بى‏باک‏ترم و به هنگام طاعت تودر خواب غفلتم و در برابر هشدارهاى تو آگاهى و مراقبتم کمتر است.بااین حال چگونه مى‏توانم عیبهاى خود را بر شمارم و از گناهان خویش‏یاد کنم .

اى خداوند،اگر زبان به نکوهش خویش گشوده‏ام،بدان سبب‏است که طمع در رأفت تو دارم که اصلاح حال گنهکاران بدان باز بسته‏است،و امید به رحمت تو دارم که آزاد ساختن خطا کاران را وسیلت‏است.

اى خداوند،این گردن من است در زیر بار گناهان باریک شده،پس‏بر محمد و خاندانش درود بفرست و به عفو خود آزادش کن.و این پشت‏من است در زیر بار خطاها خمیده،پس بر محمد و خاندانش درودبفرست و به فضل خود بار خطاى من بکاه.

اى خداوند،اگر چندان بگریم که مژگانم فرو ریزد و مویه کنم تاآوازم منقطع شود و بر آستان جلال تو بایستم تا پاهایم آماس کند ورکوع کنم تا استخوانهاى پشتم از جاى بر آید و سر به سجده نهم تاچشمانم از چشمخانه به در شود و همه عمر جز خاک زمین هیچ نخورم وتا پایان حیات جز آب خاکستر هیچ ننوشم و در خلال این احوال چندان‏ذکر تو گویم تا زبانم از گفتن بازماند و از شرم تو دیده به سوى آسمان‏بر نکنم،شایسته آن نیستم که حتى یک گناه از گناهانم را از نامه عملم‏محو کنى.

اگر مرا به هنگامى که مستوجب آمرزش تو شوم بیامرزى و هنگامى‏که مستحق عفو تو گردم عفو کنى،باز هم نه به سبب شایستگى من‏است،زیرا کیفر من در همان آغاز که سر به عصیان تو برداشتم آتش‏جهنم بوده است و اگر مرا عذاب کنى در حق من ستم نکرده‏اى.

اى خداوند،اکنون که بر گناه من پرده کشیده‏اى و رسوایم نساخته‏اى،اکنون که به کرم خود با من مدارا ورزیده‏اى و به مؤاخذت‏من نشتابیده‏اى،اکنون که از فضل و احسان خویش مرا به بردبارى‏نواخته‏اى و نعمت خود بر من دیگرگون نساخته‏اى و زلال احسان خودتیره نکرده‏اى،پس بر این زاریهاى دراز من رحمت آور و بر شدت‏مسکنتم ببخشاى و بر نابسامانیم ترحم فرماى .

بار خدایا،بر محمد و خاندانش درود بفرست و مرا از معاصى نگه‏دارو به فرمانبردارى خود برگمار و نعمت انابت نصیب من کن و به آب توبه‏پاکیزه گردان و یاریم ده که گرد گناه نگردم و به تندرستى،نیکحالى‏ام‏بخش و حلاوت مغفرت به من بچشان و مرا آزاد کرده عفو و رحمت خودگردان و از خشم خود نامه امانم ده و بشارت این نعمتها در این جهان،پیش از فرا رسیدن آن جهان به من ده،بشارتى که آن را بشناسم و نشان‏آن را به من بشناسان.

اى خداوند،اینها در برابر گشادگى عرصه توان تو بر تو دشوارنباشد و تو را در حیطه قدرتت به رنج نیفکند و با آن همه بردبارى که‏تو راست دشوارت نیاید و در بخششهاى کرامندت که آیات کتاب توبر آن دلیل است،گران ننماید،که تو کنى هر چه خواهى و فرمان رانى به‏هر گونه که اراده نمایى.انک على کل شى‏ء قدیر.

(17)

(وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ إِذَا ذُکِرَ الشَّیْطَانُ فَاسْتَعَاذَ مِنْهُ وَ مِنْ عَدَاوَتِهِ وَ کَیْدِهِ)

اللَّهُمَّ إِنَّا نَعُوذُ بِکَ مِنْ نَزَغَاتِ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ وَ کَیْدِهِ وَ مَکَایِدِهِ، وَ مِنَ الثِّقَةِ بِأَمَانِیِّهِ وَ مَوَاعِیدِهِ وَ غُرُورِهِ وَ مَصَایِدِهِ. وَ أَنْ یُطْمِعَ نَفْسَهُ فِی إِضْلَالِنَا عَنْ طَاعَتِکَ، وَ امْتِهَانِنَا بِمَعْصِیَتِکَ، أَوْ أَنْ یَحْسُنَ عِنْدَنَا مَا حَسَّنَ لَنَا، أَوْ أَنْ یَثْقُلَ عَلَیْنَا مَا کَرَّهَ إِلَیْنَا. اللَّهُمَّ اخْسَأْهُ عَنَّا بِعِبَادَتِکَ، وَ اکْبِتْهُ بِدُءوبِنَا فِی مَحَبَّتِکَ، وَ اجْعَلْ بَیْنَنَا وَ بَیْنَهُ سِتْراً لَا یَهْتِکُهُ، وَ رَدْماً مُصْمِتاً لَا یَفْتُقُهُ. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اشْغَلْهُ عَنَّا بِبَعْضِ أَعْدَائِکَ، وَ اعْصِمْنَا مِنْهُ بِحُسْنِ رِعَایَتِکَ، وَ اکْفِنَا خَتْرَهُ، وَ وَلِّنَا ظَهْرَهُ، وَ اقْطَعْ عَنَّا إِثْرَهُ. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَمْتِعْنَا مِنَ الْهُدَى بِمِثْلِ ضَلَالَتِهِ، وَ زَوِّدْنَا مِنَ الْتَّقْوَى ضِدَّ غَوَایَتِهِ، وَ اسْلُکْ بِنَا مِنَ التُّقَى خِلَافَ سَبِیلِهِ مِنَ الرَّدَى. اللَّهُمَّ لَا تَجْعَلْ لَهُ فِی قُلُوبِنَا مَدْخَلًا وَ لَا تُوطِنَنَّ لَهُ فِیمَا لَدَیْنَا مَنْزِلًا. اللَّهُمَّ وَ مَا سَوَّلَ لَنَا مِنْ بَاطِلٍ فَعَرِّفْنَاهُ، وَ إِذَا عَرَّفْتَنَاهُ فَقِنَاهُ، وَ بَصِّرْنَا مَا نُکَایِدُهُ بِهِ، وَ أَلْهِمْنَا مَا نُعِدُّهُ لَهُ، وَ أَیْقِظْنَا عَنْ سِنَةِ الْغَفْلَةِ بِالرُّکُونِ إِلَیْهِ، وَ أَحْسِنْ بِتَوْفِیقِکَ عَوْنَنَا عَلَیْهِ. اللَّهُمَّ وَ أَشْرِبْ قُلُوبَنَا إِنْکَارَ عَمَلِهِ، وَ الْطُفْ لَنَا فِی نَقْضِ حِیَلِهِ. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ حَوِّلْ سُلْطَانَهُ عَنَّا، وَ اقْطَعْ رَجَاءَهُ مِنَّا، وَ ادْرَأْهُ عَنِ الْوُلُوعِ بِنَا. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اجْعَلْ آبَاءَنَا وَ أُمَّهَاتِنَا وَ أَوْلَادَنَا وَ أَهَالِیَنَا وَ ذَوِی أَرْحَامِنَا وَ قَرَابَاتِنَا وَ جِیرَانَنَا مِنَ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ مِنْهُ فِی حِرْزٍ حَارِزٍ، وَ حِصْنٍ حَافِظٍ، وَ کَهْفٍ مَانِعٍ، وَ أَلْبِسْهُمْ مِنْهُ جُنَناً وَاقِیَةً، وَ أَعْطِهِمْ عَلَیْهِ أَسْلِحَةً مَاضِیَةً. اللَّهُمَّ وَ اعْمُمْ بِذَلِکَ مَنْ شَهِدَ لَکَ بِالرُّبُوبِیَّةِ، وَ أَخْلَصَ لَکَ بِالْوَحْدَانِیَّةِ، وَ عَادَاهُ لَکَ بِحَقِیقَةِ الْعُبُودِیَّةِ، وَ اسْتَظْهَرَ بِکَ عَلَیْهِ فِی مَعْرِفَةِ الْعُلُومِ الرَّبَّانِیَّةِ. 12) اللَّهُمَّ احْلُلْ مَا عَقَدَ، وَ افْتُقْ مَا رَتَقَ، وَ افْسَخْ مَا دَبَّرَ، وَ ثَبِّطْهُ إِذَا عَزَمَ، وَ انْقُضْ مَا أَبْرَمَ. اللَّهُمَّ وَ اهْزِمْ جُنْدَهُ، وَ أَبْطِلْ کَیْدَهُ وَ اهْدِمْ کَهْفَهُ، وَ أَرْغِمْ أَنْفَهُ اللَّهُمَّ اجْعَلْنَا فِی نَظْمِ أَعْدَائِهِ، وَ اعْزِلْنَا عَنْ عِدَادِ أَوْلِیَائِهِ، لَا نُطِیعُ لَهُ إِذَا اسْتَهْوَانَا، وَ لَا نَسْتَجِیبُ لَهُ إِذَا دَعَانَا، نَأْمُرُ بِمُنَاوَأَتِهِ، مَنْ أَطَاعَ أَمْرَنَا، وَ نَعِظُ عَنْ مُتَابَعَتِهِ مَنِ اتَّبَعَ زَجْرَنَا. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ خَاتَمِ النَّبِیِّینَ وَ سَیِّدِ الْمُرْسَلِینَ وَ عَلَى أَهْلِ بَیْتِهِ الطَّیِّبِینَ الطَّاهِرِینَ، وَ أَعِذْنَا وَ أَهَالِیَنَا وَ إِخْوَانَنَا وَ جَمِیعَ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ مِمَّا اسْتَعَذْنَا مِنْهُ، وَ أَجِرْنَا مِمَّا اسْتَجَرْنَا بِکَ مِنْ خَوْفِهِ وَ اسْمَعْ لَنَا مَا دَعَوْنَا بِهِ، وَ أَعْطِنَا مَا أَغْفَلْنَاهُ، وَ احْفَظْ لَنَا مَا نَسِینَاهُ، وَ صَیِّرْنَا بِذَلِکَ فِی دَرَجَاتِ الصَّالِحِینَ وَ مَرَاتِبِ الْمُؤْمِنِینَ، آمِینَ رَبَّ الْعَالَمِینَ.

نیایش هفدهم

.دعاى آن حضرت است هنگامى که ذکر شیطان مى‏رفت و او از عداوت و مکرش به خدا پناه مى‏برد .

بار خدایا،به تو پناه مى‏بریم از وسوسه‏هاى شیطان رجیم و کیدها وفریبهاى او.و به تو پناه مى‏بریم از دل بستن به تمناهاى او و وعده‏هاى اوو فریبها و دامهاى او.

بار خدایا،به تو پناه مى‏بریم،هر گاه شیطان طمع در آن ورزد که ما رااز طاعت تو منحرف دارد و از براى خواریمان به راه معصیت تو کشاند وگناهانى که در دیده ما بیاراسته است ما را خوشایند بود و طاعاتى که دردل ما ناخوش فرا نموده است بر ما گران آید.

بار خدایا،ما را نیروى عبادت ده و بدان،شیطان را از ما بر آن.برسعى ما در راه محبت خود بیفزاى و به آن،شیطان را خوار گردان.میان‏ما و او حجابى قرار ده که بر افکندنش را نتواند و سدى چنان استوار که‏از رخنه کردنش عاجز آید.

بار خدایا،بر محمد و خاندانش درود بفرست و شیطان را از ما به‏دشمنانت مشغول دار و ما را نیک نگه‏دار و از او در پناه خود دار و مکر او ازما دفع فرماى و چنان کن که پشت کرده از ما بگریزد و نشان پاى او اززمین ما برخیزد.

بار خدایا،بر محمد و خاندانش درود بفرست و در برابر ضلالت‏شیطان ما را از هدایت خود بهره‏مند گردان و در برابر تلاش او به‏گمراهى ما،ما را از پرهیزگارى رهتوشه ساز.اگر او ما را به راه تباهى‏مى‏کشد،تو ما را به راه تقوى راه نماى.

بار خدایا،راه شیطان به دلهاى ما مگشاى و جایگاه او در آنچه از آن‏ماست قرار مده.

بار خدایا،حقیقت هر باطل را که شیطان در چشم ما مى‏آراید به مابشناسان.و چون شناساندى،ما را از ارتکاب آن بازدار.و به ما بیاموزکه چسان فریبش دهیم و ما را آگاه کن که با چه آلت و عدت با او جدال‏کنیم و از خواب غفلت بیدارمان ساز که بدو نگرویم و توفیق خود رفیق‏ما گردان و در پیکار به خلاف او یاریمان نماى.

بار خدایا،دلهاى ما را از انکار اعمال او لبریز کن و لطف خویش همراه ما کن تا رشته حیله‏هاى او از هم بگسلیم.

بار خدایا،بر محمد و خاندانش درود بفرست و شیطان را بر ما چیره‏مگردان و از ما نومیدش گردان و طمع او از ما ببر.

بار خدایا،بر محمد و خاندانش درود بفرست،و پدران ما را و مادران‏ما را و فرزندان ما را و خاندان ما را و خویشاوندان ما را و نزدیکان ما را وهمسایگان ما مردان مؤمن و زنان مؤمنه را از گزند شیطان در ملاذى منیع وملجأى رفیع و پناهگاهى استوار جاى ده و براى پیکار با او سپرهایى‏نگهدارنده و شمشیرهایى برنده عطا فرما.

بار خدایا،همه کسانى را که به پروردگاریت گواهى مى‏دهند ویگانگیت را از روى اخلاص پذیرفته‏اند و در عین عبودیت با شیطان‏در ستیزند و در معرفت علوم ربانى بر ضد او به تو استظهار دارند،از این‏دعا بهره‏اى رسان.

بار خدایا،در هر کار که شیطان گره افکند گرهگشایى کن،و هر در راکه بر بندد تو باز کن،و هر تدبیر که کند گسسته گردان،و هر آهنگ که‏کند بر هم زن،و هر رشته که محکم بر تابد پنبه نماى.

بار خدایا،لشکرش بشکن،کیدش باطل نماى،پناهگاهش ویران‏ساز و بینى‏اش بر خاک مال.

بار خدایا،ما را در شمار دشمنان شیطان قرار ده و از زمره دوستانش‏دور دار.چنان کن که چون آهنگ فریبمان کند،فرمانش اطاعت نکنیم‏و چون بخواند،اجابتش ننماییم.هر کرا که تابع امر ماست به خصومت‏با او فرمان دهیم و هر که را تابع نهى ماست از متابعتش باز داریم .

بار خدایا،بر محمد خاتم پیغمبران و سرور فرستادگان و بر خاندان‏طیبین و طاهرینش درود بفرست.و ما را و کسان ما را و برادران ما را وهمه مردان و زنان مؤمن را،از هر چه از شر آن به تو پناه آورده‏ایم پناه ده وما را از آنچه از بیم آن از تو زنهار خواسته‏ایم زنهار ده. اى خداوند،آنچه را به دعا خواسته‏ایم روا ساز و هر چه را از ذکر آن‏غفلت ورزیده‏ایم به ما عطا کن و هر چه را به فراموشى سپرده‏ایم براى‏ما محفوظ دار و بدان سان که ما را به درجات صالحان و مراتب مؤمنان‏فرابر.آمین رب العالمین.

(18)

(وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ إِذَا دُفِعَ عَنْهُ مَا یَحْذَرُ، أَوْ عُجِّلَ لَهُ مَطْلَبُهُ)

اللَّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ عَلَى حُسْنِ قَضَائِکَ، وَ بِمَا صَرَفْتَ عَنِّی مِنْ بَلَائِکَ، فَلَا تَجْعَلْ حَظِّی مِنْ رَحْمَتِکَ مَا عَجَّلْتَ لِی مِنْ عَافِیَتِکَ فَأَکُونَ قَدْ شَقِیتُ بِمَا أَحْبَبْتُ وَ سَعِدَ غَیْرِی بِمَا کَرِهْتُ. وَ إِنْ یَکُنْ مَا ظَلِلْتُ فِیهِ أَوْ بِتُّ فِیهِ مِنْ هَذِهِ الْعَافِیَةِ بَیْنَ یَدَیْ بَلَاءٍ لَا یَنْقَطِعُ وَ وِزْرٍ لَا یَرْتَفِعُ فَقَدِّمْ لِی مَا أَخَّرْتَ، وَ أَخِّرْ عَنِّی مَا قَدَّمْتَ. 3) فَغَیْرُ کَثِیرٍ مَا عَاقِبَتُهُ الْفَنَاءُ، وَ غَیْرُ قَلِیلٍ مَا عَاقِبَتُهُ الْبَقَاءُ، وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ.

نیایش هجدهم

.دعاى آن حضرت است به هنگامى که چیزى که از آن بیمناک بود از او دور مى‏شد یا نیازى که داشت روا مى‏گردید.

اى خداوند،حمد باد تو را بر آن حسن تقدیر که نصیب من ساخته‏اى‏ و آن بلاها که از من بگردانیده‏اى.چنان مباد که این تندرستى که اکنون‏ مرا ارزانى داشته‏اى،همه بهره من از رحمت تو باشد،تا آنچه دوست‏ مى‏داشته‏ام سبب شوربختى من شود و دیگرى،از آنچه من ناخوش‏ مى‏داشته‏ام به سعادت رسد.

اى خداوند،اگر این تندرستى که مرا نصیب کرده‏اى و من شب و روزم را در آن به سر مى‏آورم نشانه بلایى باشد بر دوام یا وبالى پایدار، پس آنچه را که واپس داشته‏اى پیش افکن و آنچه را که پیش افکنده‏اى‏ واپس دار.زیرا چیزى که به فنا انجامد بس ناچیز است هر چند فراوان‏ بود،و چیزى که به بقا انجامد بسیارى است هر چند اندک نماید.و بر محمد و خاندانش درود بفرست.

(19)

(وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ، عَلَیْهِ السَّلَامُ عِنْدَ الِاسْتِسْقَاءِ بَعْدَ الْجَدْبِ)

اللَّهُمَّ اسْقِنَا الْغَیْثَ، وَ انْشُرْ عَلَیْنَا رَحْمَتَکَ بِغَیْثِکَ الْمُغْدِقِ مِنَ السَّحَابِ الْمُنْسَاقِ لِنَبَاتِ أَرْضِکَ الْمُونِقِ فِی جَمِیعِ الْآفَاقِ. وَ امْنُنْ عَلَى عِبَادِکَ بِإِینَاعِ الثَّمَرَةِ، وَ أَحْیِ بِلَادَکَ بِبُلُوغِ الزَّهَرَةِ، وَ أَشْهِدْ مَلَائِکَتَکَ الْکِرَامَ السَّفَرَةَ بِسَقْیٍ مِنْکَ نَافِعٍ، دَائِمٍ غُزْرُهُ، وَاسِعٍ دِرَرُهُ، وَابِلٍ سَرِیعٍ عَاجِلٍ. تُحْیِی بِهِ مَا قَدْ مَاتَ، وَ تَرُدُّ بِهِ مَا قَدْ فَاتَ وَ تُخْرِجُ بِهِ مَا هُوَ آتٍ، وَ تُوَسِّعُ بِهِ فِی الْأَقْوَاتِ، سَحَاباً مُتَرَاکِماً هَنِیئاً مَرِیئاً طَبَقاً مُجَلْجَلًا، غَیْرَ مُلِثٍّ وَدْقُهُ، وَ لَا خُلَّبٍ بَرْقُهُ. اللَّهُمَّ اسْقِنَا غَیْثاً مُغِیثاً مَرِیعاً مُمْرِعاً عَرِیضاً وَاسِعاً غَزِیراً، تَرُدُّ بِهِ النَّهِیضَ، وَ تَجْبُرُ بِهِ الْمَهِیضَ اللَّهُمَّ اسْقِنَا سَقْیاً تُسِیلُ مِنْهُ الظِّرَابَ، وَ تَمْلَأُ مِنْهُ الْجِبَابَ، وَ تُفَجِّرُ بِهِ الْأَنْهَارَ، وَ تُنْبِتُ بِهِ الْأَشْجَارَ، وَ تُرْخِصُ بِهِ الْأَسْعَارَ فِی جَمِیعِ الْأَمْصَارِ، وَ تَنْعَشُ بِهِ الْبَهَائِمَ وَ الْخَلْقَ، وَ تُکْمِلُ لَنَا بِهِ طَیِّبَاتِ الرِّزْقِ، و تُنْبِتُ لَنَا بِهِ الزَّرْعَ وَ تُدِرُّ بِهِ الضَّرْعَ وَ تَزِیدُنَا بِهِ قُوَّةً إِلَى قُوَّتِنَا. 6) اللَّهُمَّ لَا تَجْعَلْ ظِلَّهُ عَلَیْنَا سَمُوماً، وَ لَا تَجْعَلْ بَرْدَهُ عَلَیْنَا حُسُوماً، وَ لَا تَجْعَلْ صَوْبَهُ عَلَیْنَا رُجُوماً، وَ لَا تَجْعَلْ مَاءَهُ عَلَیْنَا أُجَاجاً. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ ارْزُقْنَا مِنْ بَرَکَاتِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ، إِنَّکَ عَلَى کُلِّ شَی‏ءٍ قَدِیرٌ.

نیایش نوزدهم

.دعاى آن حضرت است به هنگام طلب باران در خشکسالى.

اى خداوند،باران بفرست و سیرابمان ساز و همراه با بارانى‏فزاینده و ریزنده،از ابرى در آفاق رونده و گیاهان زیبا رویاننده،رحمت‏خود بر ما ارزانى دار.

اى خداوند،میوه‏ها را برسان و بر بندگانت احسان فرماى،گلها راشکفته گردان و زمین خود زنده نماى.فرشتگان خود،آن فرستادگان‏بزرگوار را بفرماى تا از سوى تو،بارانى سودمند و پیوسته و فراوان وگسترده و تند بار بیاورند و همه جا را سیراب سازند،تا زمین مرده را زنده‏نمایى و هر چه را از دست رفته است بازگردانى و آنچه روییدنى است‏برویانى و در روزى مردم گشایش دهى،با چنان ابرى انبوه،گرانبار،خوش و بى‏زیان و از کران تا کران،که از آن آواز تندر آید و بارانش ملایم‏و پر دوام بود و برقش فریبناک نبود.

اى خداوند،ما را از بارانى که به فریاد رسنده،قحط زداینده،گیاه‏رویاننده،فراگیرنده و فراوان بارنده سیراب نماى،تا گیاهان ایستاده راطراوت تازه دهى و گیاهان بر زمین خفته را بر پاى دارى.

اى خداوند،بارانى برسان آن سان که آبها از تپه‏ها روان دارى وچاهها از آبها پر سازى و رودها به خروش آرى و نباتات برویانى و درهمه شهرها ارزانى پدید آرى و چارپایان و مردمان به تن و توش آرى وبراى ما خوردنیهاى خوش و گوارا کامل گردانى و کشته‏هاى مابرویانى و پستانهاى ستوران پر شیر سازى و بر نیروى ما نیرویى دیگرافزایى.

اى خداوند،سایه ابر بر ما باد سموم مگردان و خنکى‏اش را شوم‏منماى.چنان مباد که به جاى باران بر سر ما سنگ ببارد و به جاى آب‏شیرین و گوارا آب تلخ و شور.

بار خدایا،بر محمد و خاندانش درود بفرست و ما را از برکات زمین وآسمانها روزى ده.انک على کل شى‏ء قدیر.

(20)

وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ فِی مَکَارِمِ الْأَخْلَاقِ وَ مَرْضِیِّ الْأَفْعَالِ)

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ بَلِّغْ بِإِیمَانِی أَکْمَلَ الْإِیمَانِ، وَ اجْعَلْ یَقِینِی أَفْضَلَ الْیَقِینِ، وَ انْتَهِ بِنِیَّتِی إِلَى أَحْسَنِ النِّیَّاتِ، وَ بِعَمَلِی إِلَى أَحْسَنِ الْأَعْمَالِ. اللَّهُمَّ وَفِّرْ بِلُطْفِکَ نِیَّتِی، وَ صَحِّحْ بِمَا عِنْدَکَ یَقِینِی، وَ اسْتَصْلِحْ بِقُدْرَتِکَ مَا فَسَدَ مِنِّی. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اکْفِنِی مَا یَشْغَلُنِی الِاهْتِمَامُ بِهِ، وَ اسْتَعْمِلْنِی بِمَا تَسْأَلُنِی غَداً عَنْهُ، وَ اسْتَفْرِغْ أَیَّامِی فِیمَا خَلَقْتَنِی لَهُ، وَ أَغْنِنِی وَ أَوْسِعْ عَلَیَّ فِی رِزْقِکَ، وَ لَا تَفْتِنِّی بِالنَّظَرِ، وَ أَعِزَّنِی وَ لَا تَبْتَلِیَنِّی بِالْکِبْرِ، وَ عَبِّدْنِی لَکَ وَ لَا تُفْسِدْ عِبَادَتِی بِالْعُجْبِ، وَ أَجْرِ لِلنَّاسِ عَلَى یَدِیَ الْخَیْرَ وَ لَا تَمْحَقْهُ بِالْمَنِّ، وَ هَبْ لِی مَعَالِیَ الْأَخْلَاقِ، وَ اعْصِمْنِی مِنَ الْفَخْرِ. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ لَا تَرْفَعْنِی فِی النَّاسِ دَرَجَةً إِلَّا حَطَطْتَنِی عِنْدَ نَفْسِی مِثْلَهَا، وَ لَا تُحْدِثْ لِی عِزّاً ظَاهِراً إِلَّا أَحْدَثْتَ لِی ذِلَّةً بَاطِنَةً عِنْدَ نَفْسِی بِقَدَرِهَا. 5) اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ مَتِّعْنِی بِهُدًى صَالِحٍ لَا أَسْتَبْدِلُ بِهِ، وَ طَرِیقَةِ حَقٍّ لَا أَزِیغُ عَنْهَا، وَ نِیَّةِ رُشْدٍ لَا أَشُکُّ فِیهَا، وَ عَمِّرْنِی مَا کَانَ عُمُرِی بِذْلَةً فِی طَاعَتِکَ، فَإِذَا کَانَ عُمُرِی مَرْتَعاً لِلشَّیْطَانِ فَاقْبِضْنِی إِلَیْکَ قَبْلَ أَنْ یَسْبِقَ مَقْتُکَ إِلَیَّ، أَوْ یَسْتَحْکِمَ غَضَبُکَ عَلَیَّ. اللَّهُمَّ لَا تَدَعْ خَصْلَةً تُعَابُ مِنِّی إِلَّا أَصْلَحْتَهَا، وَ لَا عَائِبَةً أُوَنَّبُ بِهَا إِلَّا حَسَّنْتَهَا، وَ لَا أُکْرُومَةً فِیَّ نَاقِصَةً إِلَّا أَتْمَمْتَهَا. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ أَبْدِلْنِی مِنْ بِغْضَةِ أَهْلِ الشَّنَآنِ الْمَحَبَّةَ، وَ مِنْ حَسَدِ أَهْلِ الْبَغْیِ الْمَوَدَّةَ، وَ مِنْ ظِنَّةِ أَهْلِ الصَّلَاحِ الثِّقَةَ، وَ مِنْ عَدَاوَةِ الْأَدْنَیْنَ الْوَلَایَةَ، وَ مِنْ عُقُوقِ ذَوِی الْأَرْحَامِ الْمَبَرَّةَ، وَ مِنْ خِذْلَانِ الْأَقْرَبِینَ النُّصْرَةَ، وَ مِنْ حُبِّ الْمُدَارِینَ تَصْحِیحَ الْمِقَةِ، وَ مِنْ رَدِّ الْمُلَابِسِینَ کَرَمَ الْعِشْرَةِ، وَ مِنْ مَرَارَةِ خَوْفِ الظَّالِمِینَ حَلَاوَةَ الْأَمَنَةِ. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اجْعَلْ لِی یَداً عَلَى مَنْ ظَلَمَنِی، وَ لِسَاناً عَلَى مَنْ خَاصَمَنِی، وَ ظَفَراً بِمَنْ عَانَدَنِی، وَ هَبْ لِی مَکْراً عَلَى مَنْ کَایَدَنِی، وَ قُدْرَةً عَلَى مَنِ اضْطَهَدَنِی، وَ تَکْذِیباً لِمَنْ قَصَبَنِی، وَ سَلَامَةً مِمَّنْ تَوَعَّدَنِی، وَ وَفِّقْنِی لِطَاعَةِ مَنْ سَدَّدَنِی، وَ مُتَابَعَةِ مَنْ أَرْشَدَنِی. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ سَدِّدْنِی لِأَنْ أُعَارِضَ مَنْ غَشَّنِی بِالنُّصْحِ، وَ أَجْزِیَ مَنْ هَجَرَنِی بِالْبِرِّ، وَ أُثِیبَ مَنْ حَرَمَنِی بِالْبَذْلِ، وَ أُکَافِیَ مَنْ قَطَعَنِی بِالصِّلَةِ، وَ أُخَالِفَ مَنِ اغْتَابَنِی إِلَى حُسْنِ الذِّکْرِ، وَ أَنْ أَشْکُرَ الْحَسَنَةَ، وَ أُغْضِیَ عَنِ السَّیِّئَةِ. 10) اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ حَلِّنِی بِحِلْیَةِ الصَّالِحِینَ، وَ أَلْبِسْنِی زِینَةَ الْمُتَّقِینَ، فِی بَسْطِ الْعَدْلِ، وَ کَظْمِ الغَیْظِ، وَ إِطْفَاءِ النَّائِرَةِ، وَ ضَمِّ أَهْلِ الْفُرْقَةِ، وَ إِصْلَاحِ ذَاتِ الْبَیْنِ، وَ إِفْشَاءِ الْعَارِفَةِ، وَ سَتْرِ الْعَائِبَةِ، وَ لِینِ الْعَرِیکَةِ، وَ خَفْضِ الْجَنَاحِ، وَ حُسْنِ السِّیرَةِ، وَ سُکُونِ الرِّیحِ، وَ طِیبِ الْمُخَالَقَةِ، وَ السَّبْقِ إِلَى الْفَضِیلَةِ، وَ إِیثَارِ التَّفَضُّلِ، وَ تَرْکِ التَّعْیِیرِ، وَ الْإِفْضَالِ عَلَى غَیْرِ الْمُسْتَحِقِّ، وَ الْقَوْلِ بِالْحَقِّ وَ إِنْ عَزَّ، وَ اسْتِقْلَالِ الْخَیْرِ وَ إِنْ کَثُرَ مِنْ قَوْلِی وَ فِعْلِی، وَ اسْتِکْثَارِ الشَّرِّ وَ إِنْ قَلَّ مِنْ قَوْلِی وَ فِعْلِی، وَ أَکْمِلْ ذَلِکَ لِی بِدَوَامِ الطَّاعَةِ، وَ لُزُومِ الْجَمَاعَةِ، وَ رَفْضِ أَهْلِ الْبِدَعِ، وَ مُسْتَعْمِلِ الرَّأْیِ الْمُخْتَرَعِ. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اجْعَلْ أَوْسَعَ رِزْقِکَ عَلَیَّ إِذَا کَبِرْتُ، وَ أَقْوَى قُوَّتِکَ فِیَّ إِذَا نَصِبْتُ، وَ لَا تَبْتَلِیَنِّی بِالْکَسَلِ عَنْ عِبَادَتِکَ، وَ لَا الْعَمَى عَنْ سَبِیلِکَ، وَ لَا بِالتَّعَرُّضِ لِخِلَافِ مَحَبَّتِکَ، وَ لَا مُجَامَعَةِ مَنْ تَفَرَّقَ عَنْکَ، وَ لَا مُفَارَقَةِ مَنِ اجْتَمَعَ إِلَیْکَ. اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی أَصُولُ بِکَ عِنْدَ الضَّرُورَةِ، وَ أَسْأَلُکَ عِنْدَ الْحَاجَةِ، وَ أَتَضَرَّعُ إِلَیْکَ عِنْدَ الْمَسْکَنَةِ، وَ لَا تَفْتِنِّی بِالِاسْتِعَانَةِ بِغَیْرِکَ إِذَا اضْطُرِرْتُ، وَ لَا بِالْخُضُوعِ لِسُؤَالِ غَیْرِکَ إِذَا افْتَقَرْتُ، وَ لَا بِالتَّضَرُّعِ إِلَى مَنْ دُونَکَ إِذَا رَهِبْتُ، فَأَسْتَحِقَّ بِذَلِکَ خِذْلَانَکَ وَ مَنْعَکَ وَ إِعْرَاضَکَ، یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ. اللَّهُمَّ اجْعَلْ مَا یُلْقِی الشَّیْطَانُ فِی رُوعِی مِنَ التَّمَنِّی وَ التَّظَنِّی وَ الْحَسَدِ ذِکْراً لِعَظَمَتِکَ، وَ تَفَکُّراً فِی قُدْرَتِکَ، وَ تَدْبِیراً عَلَى عَدُوِّکَ، وَ مَا أَجْرَى عَلَى لِسَانِی مِنْ لَفْظَةِ فُحْشٍ أَوْ هُجْرٍ أَوْ شَتْمِ عِرْضٍ أَوْ شَهَادَةِ بَاطِلٍ أَوِ اغْتِیَابِ مُؤْمِنٍ غَائِبٍ أَوْ سَبِّ حَاضِرٍ وَ مَا أَشْبَهَ ذَلِکَ نُطْقاً بِالْحَمْدِ لَکَ، وَ إِغْرَاقاً فِی الثَّنَاءِ عَلَیْکَ، وَ ذَهَاباً فِی تَمْجِیدِکَ، وَ شُکْراً لِنِعْمَتِکَ، وَ اعْتِرَافاً بِإِحْسَانِکَ، وَ إِحْصَاءً لِمِنَنِکَ. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ لَا أُظْلَمَنَّ وَ أَنْتَ مُطِیقٌ لِلدَّفْعِ عَنِّی، وَ لَا أَظْلِمَنَّ وَ أَنْتَ الْقَادِرُ عَلَى الْقَبْضِ مِنِّی، وَ لَا أَضِلَّنَّ وَ قَدْ أَمْکَنَتْکَ هِدَایَتِی، وَ لَا أَفْتَقِرَنَّ وَ مِنْ عِنْدِکَ وُسْعِی، وَ لَا أَطْغَیَنَّ وَ مِنْ عِنْدِکَ وُجْدِی. اللَّهُمَّ إِلَى مَغْفِرَتِکَ وَفَدْتُ، وَ إِلَى عَفْوِکَ قَصَدْتُ، وَ إِلَى تَجَاوُزِکَ اشْتَقْتُ، وَ بِفَضْلِکَ وَثِقْتُ، وَ لَیْسَ عِنْدِی مَا یُوجِبُ لِی مَغْفِرَتَکَ، وَ لَا فِی عَمَلِی مَا أَسْتَحِقُّ بِهِ عَفْوَکَ، وَ مَا لِی بَعْدَ أَنْ حَکَمْتُ عَلَى نَفْسِی إِلَّا فَضْلُکَ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ تَفَضَّلْ عَلَیَّ. اللَّهُمَّ وَ أَنْطِقْنِی بِالْهُدَى، وَ أَلْهِمْنِی التَّقْوَى، وَ وَفِّقْنِی لِلَّتِی هِیَ أَزْکَى، وَ اسْتَعْمِلْنِی بِمَا هُوَ أَرْضَى. اللَّهُمَّ اسْلُکْ بِیَ الطَّرِیقَةَ الْمُثْلَى، وَ اجْعَلْنِی عَلَى مِلَّتِکَ أَمُوتُ وَ أَحْیَا. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ مَتِّعْنِی بِالِاقْتِصَادِ، وَ اجْعَلْنِی مِنْ أَهْلِ السَّدَادِ، وَ مِنْ أَدِلَّةِ الرَّشَادِ، وَ مِنْ صَالِحِ الْعِبَادِ، وَ ارْزُقْنِی فَوْزَ الْمَعَادِ، وَ سلَامَةَ الْمِرْصَادِ. اللَّهُمَّ خُذْ لِنَفْسِکَ مِنْ نَفْسِی مَا یُخَلِّصُهَا، وَ أَبْقِ لِنَفْسِی مِنْ نَفْسِی مَا یُصْلِحُهَا، فَإِنَّ نَفْسِی هَالِکَةٌ أَوْ تَعْصِمَهَا. اللَّهُمَّ أَنْتَ عُدَّتِی إِنْ حَزِنْتُ، وَ أَنْتَ مُنْتَجَعِی إِنْ حُرِمْتُ، وَ بِکَ اسْتِغَاثَتِی إِنْ کَرِثْتُ، وَ عِنْدَکَ مِمَّا فَاتَ خَلَفٌ، وَ لِمَا فَسَدَ صَلَاحٌ، وَ فِیمَا أَنْکَرْتَ تَغْیِیرٌ، فَامْنُنْ عَلَیَّ قَبْلَ الْبَلَاءِ بِالْعَافِیَةِ، وَ قَبْلَ الْطَّلَبِ بِالْجِدَةِ، وَ قَبْلَ الضَّلَالِ بِالرَّشَادِ، وَ اکْفِنِی مَئُونَةَ مَعَرَّةِ الْعِبَادِ، وَ هَبْ لِی أَمْنَ یَوْمِ الْمَعَادِ، وَ امْنَحْنِی حُسْنَ الْإِرْشَادِ. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ ادْرَأْ عَنِّی بِلُطْفِکَ، وَ اغْذُنِی بِنِعْمَتِکَ، وَ أَصْلِحْنِی بِکَرَمِکَ، وَ دَاوِنِی بِصُنْعِکَ، وَ أَظِلَّنِی فِی ذَرَاکَ، وَ جَلِّلْنِی رِضَاکَ، وَ وَفِّقْنِی إِذَا اشْتَکَلَتْ عَلَیَّ الْأُمُورُ لِأَهْدَاهَا، وَ إِذَا تَشَابَهَتِ الْأَعْمَالُ لِأَزْکَاهَا، وَ إِذَا تَنَاقَضَتِ الْمِلَلُ لِأَرْضَاهَا. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ تَوِّجْنِی بِالْکِفَایَةِ، وَ سُمْنِی حُسْنَ الْوِلَایَةِ، وَ هَبْ لِی صِدْقَ الْهِدَایَةِ، وَ لَا تَفْتِنِّی بِالسَّعَةِ، وَ امْنَحْنِی حُسْنَ الدَّعَةِ، وَ لَا تَجْعَلْ عَیْشِی کَدّاً کَدّاً، وَ لَا تَرُدَّ دُعَائِی عَلَیَّ رَدّاً، فَإِنِّی لَا أَجْعَلُ لَکَ ضِدّاً، وَ لَا أَدْعُو مَعَکَ نِدّاً. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ امْنَعْنِی مِنَ السَّرَفِ، وَ حَصِّنْ رِزْقِی مِنَ التَّلَفِ، وَ وَفِّرْ مَلَکَتِی بِالْبَرَکَةِ فِیهِ، وَ أَصِبْ بِی سَبِیلَ الْهِدَایَةِ لِلْبِرِّ فِیمَا أُنْفِقُ مِنْهُ. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اکْفِنِی مَئُونَةَ الِاکْتِسَابِ، وَ ارْزُقْنِی مِنْ غَیْرِ احْتِسَابٍ، فَلَا أَشْتَغِلَ عَنْ عِبَادَتِکَ بِالطَّلَبِ، وَ لَا أَحْتَمِلَ إِصْرَ تَبِعَاتِ الْمَکْسَبِ. اللَّهُمَّ فَأَطْلِبْنِی بِقُدْرَتِکَ مَا أَطْلُبُ، وَ أَجِرْنِی بِعِزَّتِکَ مِمَّا أَرْهَبُ. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ صُنْ وَجْهِی بِالْیَسَارِ، وَ لَا تَبْتَذِلْ جَاهِی بِالْإِقْتَارِ فَأَسْتَرْزِقَ أَهْلَ رِزْقِکَ، وَ أَسْتَعْطِیَ شِرَارَ خَلْقِکَ، فَأَفْتَتِنَ بِحَمْدِ مَنْ أَعْطَانِی، و أُبْتَلَى بِذَمِّ مَنْ مَنَعَنِی، وَ أَنْتَ مِنْ دُونِهِمْ وَلِیُّ الْإِعْطَاءِ وَ الْمَنْعِ. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ ارْزُقْنِی صِحَّةً فِی عِبَادَةٍ، وَ فَرَاغاً فِی زَهَادَةٍ، وَ عِلْماً فِی اسْتِعْمَالٍ، وَ وَرَعاً فِی إِجْمَالٍ. اللَّهُمَّ اخْتِمْ بِعَفْوِکَ أَجَلِی، وَ حَقِّقْ فِی رَجَاءِ رَحْمَتِکَ أَمَلِی، وَ سَهِّلْ إِلَى بُلُوغِ رِضَاکَ سُبُلِی، وَ حَسِّنْ فِی جَمِیعِ أَحْوَالِی عَمَلِی. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ نَبِّهْنِی لِذِکْرِکَ فِی أَوْقَاتِ الْغَفْلَةِ، وَ اسْتَعْمِلْنِی بِطَاعَتِکَ فِی أَیَّامِ الْمُهْلَةِ، وَ انْهَجْ لِی إِلَى مَحَبَّتِکَ سَبِیلًا سَهْلَةً، أَکْمِلْ لِی بِهَا خَیْرَ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ. اللَّهُمَّ وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، کَأَفْضَلِ مَا صَلَّیْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ خَلْقِکَ قَبْلَهُ، وَ أَنْتَ مُصَلٍّ عَلَى أَحَدٍ بَعْدَهُ، وَ آتِنَا فِی الدُّنْیَا حَسَنَةً وَ فِی الْآخِرَةِ حَسَنَةً، وَ قِنِی بِرَحْمَتِکَ عَذَابَ النَّارِ.

نیایش بیستم

.دعاى آن حضرت است در طلب اخلاق ستوده و افعال پسندیده.

بار خدایا،درود بفرست بر محمد و خاندانش و ایمان مرا به‏کامل‏ترین درجات ایمان و یقین مرا به برترین مراتب یقین و نیت مرا به‏نیکوترین نیتها و عمل مرا به بهترین اعمال فرا بر.

اى خداوند،به لطف خود نیت مرا از هر شائبه مصون دار و به رحمت‏خود یقین مرا استوار گردان،و به قدرت خود فساد مرا به صلاح بدل‏نماى.

بار خدایا،درود بفرست بر محمد و خاندانش و مرا از هر کار که‏پرداختن به آن از پرداختنم به تو باز مى‏دارد،بى‏نیاز گردان و به کارى‏بر گمار که در روز باز پسین از من خواهى و روزهاى عمر مرا در کارى که‏مرا براى آن آفریده‏اى مصروف دار و مرا بى‏نیاز فرماى و در روزى برمن بگشاى و به نگریستن به حسرت در مال و جاه کسان گرفتار مساز وعزیزم دار و به خود پسندى دچارم مکن.مرا به بندگى خودگیر و عبادتم‏را به عجب و غرور تباه مکن.و بر دست من،در حق مردم کارهاى خیرجارى کن و کارهاى خیر من به شائبه منت نهادن بر خلق خداى میامیز واز اخلاق متعالى بهره‏ورم دار و از نازش بر خویش در امان.

بار خدایا،درود بفرست بر محمد و خاندانش و هر گاه مرا درنظر مردم به درجتى فرا مى‏برى به همان قدر در نفس خود خوارم گردان‏و هر گاه مرا به عزتى آشکار مى‏نوازى به همان قدر در نفس خود ذلیل‏گردان.

بار خدایا،درود بفرست بر محمد و خاندانش و مرا به راه شایسته‏هدایت راه بنماى و چنان کن که راه دیگرگون نکنم،و طریق حق پیش‏پاى من بگشاى و چنان کن که به راه باطل نگرایم،و نیتى صوابم ده وچنان کن که در آن تردید روا ندارم،و عمر مرا دراز نماى و چنان کن که درطاعت تو به سر شود و چون مرتع عمر من چراگاه اهریمن گردد،پیش‏از آنکه خصومت تو بر من تازد یا خشم تو مرا به سر در اندازد،جان من‏بستان.

اى خداوند،هر خصلت بد که در من است به صلاح آور و هر زشتى‏که با من است و موجب نکوهش من،به زیبایى بدل نماى و هر کرامت‏کمال نایافته که در من است کامل فرماى.

بار خدایا،درود بفرست بر محمد و خاندانش و بدل بفرماى‏کینه‏توزى دشمنان مرا به محبت و حسد حسودان مرا به مودت وبدگمانى صالحان را در حق من به اعتماد و دشمنى نزدیکان را به دوستى‏و کژتابى خویشاوندان را به نیکخواهى و فرو گذاشتن اقرباى مرا به‏یاریگرى و دوستى ناپایدار مجامله‏گران را به دوستى پایدار وناسازگارى معاشران را به معاشرتى کریمانه و تلخى بیم از ستمکاران‏را به شیرینى ایمنى از تجاوز ایشان.

بار خدایا،درود بفرست بر محمد و خاندانش و مرا در برابر آن که برمن ستم مى‏کند،تنى توانا ده و در برابر آن که با من به بحث و جدال‏برخاسته،زبانى گویا ده و در برابر کسى که با من دشمنى مى‏ورزد،پیروزى ده و در برابر کسى که بر من حیله مى‏کند،مکر ارزانى دار و دربرابر کسى که مرا مقهور خود خواهد،قدرت عطا فرماى و دروغ کسى‏را که مرا دشنام مى‏دهد آشکار ساز و از آن که تهدیدم مى‏کند مرا به‏سلامت دار و توفیقم ده که فرمانبردار کسى باشم که مرا به راه راست بردو تابع آن که مرا به طریق رشاد مى‏کشد.

بار خدایا،درود بفرست بر محمد و خاندانش و رستگارى بخش مراتا کسى را که با من ناراستى کند به اخلاص پاسخ دهم و کسى را که از من دورى گزیند به نیکویى جزا دهم و کسى را که مرا محروم مى‏دارد به بذل‏و احسان بنوازم و با آن کس که رشته مودت بریده است بپیوندم و کسى‏را که از من به بدى یاد کرده به نیکى یاد کنم و خوبى را سپاس گویم و ازبدى چشم فرو بندم.

اى خداوند،مرا سیماى صالحان ده و جامه پرهیزگاران:در گستردن‏عدل و فرو خوردن خشم و خاموش کردن آتش دشمنى و به هم پیوستن‏تفرقه جویان و آشتى دادن خصمان و فاش کردن نیکى و پوشیدن عیبهاو نرمخویى و فروتنى و نیک سیرتى و بیرون راندن باد غرور از سر وخوشخویى و سبقت در فضیلت و ایثار در بخشش و دم فرو بستن از عیب‏دیگران و ترک افضال در حق کسى که در خور افضال نباشد و گفتن‏سخن حق،هر چند دشوار بود و اندک شمردن نیکیهاى خود در کردار وگفتار هر چند بسیار بود و بسیار شمردن بدیهاى خود در کردار و گفتارهر چند اندک بود .اى خداوند،این صفات را در من به کمال رسان به دوام‏طاعت خود و همسویى با جماعت مقبول و دورى از بدعت جویان‏و پیروان باورهاى مجعول.

بار خدایا،درود بفرست بر محمد و خاندانش و فراخ‏ترین‏روزى‏ات را به هنگام پیرى به من ارزانى دار و نیرومندترین نیرویت رابه هنگام درماندگى.در عبادت دچار کاهلیم مگردان و چنان مکن که‏دیدگانم از دیدن راه تو نابینا بود یا به خلاف محبت تو گام بردارم،یا به‏آنان که از تو بریده‏اند پیوندم،یا از آنان که به تو پیوسته‏اند بریده شوم.

اى خداوند،چنان کن که به هنگام ضرورت به نیروى تو بتازم و به‏هنگام نیاز از تو یارى خواهم و به هنگام مسکنت به درگاه تو تضرع کنم.

و مرا میازماى که به هنگام اضطرار از جز تویى یارى جویم و به هنگام‏بینوایى به پیشگاه جز تویى خاضع شوم و به هنگام ترس در برابر جزتویى تضرع کنم،تا آنگاه مستحق خذلان و منع و اعراض تو گردم.اى مهربان‏ترین مهربانان.

اى خداوند،هر آرزو و گمان و حسد که اهریمن در دل من افکند توآن را به ذکر عظمتت و تفکر در قدرتت و تدبیر بر ضد دشمنت بدل نماى.

هر ناسزا و لغو و دشنام در آبرو،یا شهادت باطل،یا غیبت مؤمن غایب یاناسزا به حاضران و از این گونه که اهریمن بر زبان من مى‏افکند تو آن را به‏حمد و سپاس خود و افزونى در ثناى خود و بیان مجد و عظمت خود وسپاس نعمت خود و اعتراف به احسان خود و شمارش نعم خود بدل‏فرماى.

بار خدایا،درود بفرست بر محمد و خاندانش.کس بر من ستم رواندارد،زیرا تو را توان دفع ستم از من هست و من بر کس ستم نکنم،زیراتو قادرى که مرا از ستمگرى باز دارى.هرگز گمراه نخواهم شد زیراتو مى‏توانى مرا به راه هدایت اندازى.هرگز فقیر نشوم،زیرا که‏توانگرى‏ام از توست و هرگز گردنکشى نکنم که قدرت و توان من‏از توست.

اى خداوند،بر آستان مغفرت تو فرود آمده‏ام و به امید عفو توآهنگ کرده‏ام و به بخشایش تو دل بسته‏ام و به فضل و احسان تو اعتمادکرده‏ام و مرا آنچه سبب آمرزش تو شود،در دست نیست و کارى‏نکرده‏ام که به پاداش آن شایسته عفو تو باشم و چون بدین سان‏خویشتن را محکوم کرده‏ام دیگر جز فضل و احسان تو پناهى ندارم.

پس درود بفرست بر محمد و خاندان او و مرا به فضل خویش بنواز.

اى خداوند،زبانم به هدایت بگشاى و پرهیزگارى را به من الهام کن‏و مرا به هر کارى که پاکیزه‏تر است توفیق ده و به هر چه خشنودى تو درآن است برگمار.

اى خداوند،مرا به طریقت اعلى رهبرى کن و چنان کن که بر دین توبمیرم و بر دین تو زنده شوم. بار خدایا،درود بفرست بر محمد و خاندانش و مرا از میانه‏روى‏بهره‏مند ساز و در زمره اهل صواب در آور.مرا از راهنمایان طریق حق‏قرار ده و در شمار بندگان صالح.در قیامت رستگارى را نصیب من‏فرماى و از آتش دوزخم در امان دار.

اى خداوند،هر خصلتى را که خلاص نفس من در آن نیست،از من‏بستان و هر خصلتى را که اصلاح نفس مرا سبب است براى من باقى‏گذار.زیرا نفس اگر تواش در امان خود ندارى هلاک شونده است.

اى خداوند،چون محزون شوم تویى ساز و برگ من و چون‏محرومم دارند طلب روزى را به سوى تو آیم.هر گاه مصیبتى به من رسدبه درگاه تو استغاثه کنم و هر چه از دست رود تواش جبران مى‏کنى وهر چه تباه شود تواش به صلاح مى‏آورى و هر چه تو را ناپسند افتدتواش دگرگون توانى کرد.پس اى خداوند،پیش از در رسیدن بلا،نعمت عافیتم ده و پیش از آنکه دست طلب فرا کنم،توانگریم بخش وپیش از آنکه کارم به گمراهى کشد،راه هدایتم بنماى.رنج عیبجویى‏مردم از من دور بدار و ایمنى روز رستاخیز نصیب من فرماى و ارشاد نیک‏دیگران را به من ببخش .

بار خدایا،درود بفرست بر محمد و خاندانش و به لطف خود آسیب‏حوادث از من دور دار و به نعمت خود مرا بپروران و به کرم خود اصلاح‏فرماى و درد من دوا نماى و مرا در سایه امن خود جاى ده و پیکر من به‏جامه خشنودى خود بیاراى و چون کارها بر من آشوبد به گزاردن‏درست‏ترین آنها توفیقم ده و چون امور به یکدیگر مشتبه شوند به‏پاکیزه‏ترین آنها راه نماى و چون میان عقاید خلاف بر خیزد،تو مرا به‏آن مذهب رهبرى کن که بیشتر مورد رضاى توست.

بار خدایا،درود بفرست بر محمد و خاندانش و تاج بى‏نیازى بر سرمن نه و بر آنم دار که هر کار که مى‏کنم نیکو به انجامش رسانم و هدایت صادقم آموز و مفتون مال و جاهم مساز و آسودگیم عنایت کن و زندگى‏من به رنج میامیز و دعاى من اجابت ناکرده بر سر من مزن که من تو راهمتایى نشناسم و با وجود تو از دیگرى چیزى نخواهم.

بار خدایا،درود بفرست بر محمد و خاندانش و مرا از اسرافکارى‏باز دار و روزى من از تلف و تباهى برهان و بر دارایى من به برکت بیفزاى‏و چون انفاق مى‏کنم راه درست را به من بنماى.

بار خدایا،درود بفرست بر محمد و خاندانش و مرا از رنج تحصیل‏معاش بى‏نیازى ده و بى حساب روزى‏ام ده،تا از عبادت تو به طلب‏روزى نپردازم و بار گران عواقب کسب و کار بر دوش نگیرم .

اى خداوند،آنچه را از تو طلب مى‏کنم به قدرت خود روا گردان واز هر چه بیمناکم به عزت خویش پناه ده.

بار خدایا،درود بفرست بر محمد و خاندانش و آبرویم به توانگرى‏مصون دار و جاه و منزلتم را به بینوایى مکاه،آن سان که از دیگرروزى خوارانت روزى بطلبم و دست پیش بندگان شریر تو دراز کنم،آنگاه به ستایش کسى که به من بخشیده است فریفته شوم و به نکوهش‏کسى که دست منع فرا روى من داشته مبتلى گردم،و حال آنکه کسى که‏توان بخشیدن و منعش هست تنها تویى و بس.

بار خدایا،درود بفرست بر محمد و خاندانش و مرا تندرستى ده که تورا پرستش کنم و آسایش عطا کن تا دامن از جهان در چینم و علم مرا باعمل همراه فرماى و پرهیزگاریم را با میانه‏روى قرین نماى.

اى خداوند،عمر من با عفو خود به پایان بر و آرزویم را با امید به‏رحمت خویش مقرون دار و راه مرا در رسیدن به خشنودیت آسان‏گردان و در هر حال که هستم کار من نیکو کن.

بار خدایا،درود بفرست بر محمد و خاندانش و در اوقات غفلتم به یادخود آگاهى ده و در ایام فرصتم به طاعت خود برگمار و براى وصول به آستان محبت خود راهى هموار پیش پاى من گشاى و در آن راه خیر دنیاو آخرت را به تمامى ارزانیم دار.

بار خدایا،درود بفرست بر محمد و خاندانش،بهترین درودهایى که‏پیش از او به یکى از آفریدگانت فرستاده‏اى،یا بعد از او به یکى ازآفریدگانت خواهى فرستاد.و ما را در این جهان و هم در آن جهان نیکى‏عطا کن و به حرمت خویش مرا از عذاب آتش نگه‏دار.

منبع: برگرفته ازسایت حوزه به نشانی:

http://www.hawzah.net/per/k/sahi/sahi.htm

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد