زیارتنامه امام رضا(ع)

زیاتنامه حضرت امام رضا(ع)

کیفیت زیارت حضرت امام رضا علیه السلام

پس بدانکه از براى آن بزرگوار زیارات چندى نقل شده و زیارت مشهور آن حضرت زیارتى است که در کتب معتبره مذکور است

 و به شیخ جلیل القدر محمّد بن الحسن بن الولید که از مشایخ جناب صدوق است منسوب گردانیده اند و از مزار ابن قولویه (ره)

 معلوم مى شود که از ائمّه علیهم السلام مروى بوده باشد و کیفیت آن موافق کتاب من لایحضره الفقیه چنانست که چون اراده نمایى

 زیارت کنى قبر امام رضا علیه السلام را در طوس پس غسل کن پیش از آنکه از خانه بیرون روى و بگو در وقتى که غسل مى کنى :

اَللّهُمَّ طَهِّرْنى وَطَهِّرْ لى قَلْبى وَاشْرَحْ لى
خدایا پاکم کن و پاک کن دلم را و بگشا

صَدْرى وَاَجْرِ عَلى لِسانى مِدْحَتَک وَالثَّنآءَ عَلَیک فَاِنَّهُ لا
سینه ام را و مدح و ثناى خود را بر زبانم جارى کن زیرا که

قُوَّةَ اِلاّ بِک اَللّهُمَّ اجْعَلْهُ لى طَهُورا وَشِفآءً
نیروئى نیست جز بوسیله تو خدایا این غسل را برایم پاک کننده و درمان ( درد هایم ) قرار ده

و مى گوئى در وقت بیرون رفتن :

بِسْمِ اللَّهِ وَبِاللَّهِ وَاِلَى اللَّهِ وَاِلَى ابْنِ رَسُولِ اللَّهِ حَسْبِىَ اللَّهُ تَوَکلْتُ عَلَى
به نام خدا و به ( یارى ) خدا و بسوى خدا و بسوى فرزند رسول خدا بس است مرا خدا و توکل کردم بر

اللَّهِ اَللّهُمَّ اِلَیک تَوَجَّهْتُ وَاِلَیک قَصَدْتُ وَما عِنْدَک اَرَدْتُ
خدا خدایا به درگاه تو رو کنم و به سوى تو آهنگ دارم و آنچه در پیش تو است ( از فضل و احسان ) مى خواهم

پس چون بیرون روى بر در خانه خود بایست و بگو :

اَللّهُمَّ اِلَیک وَجَّهْتُ وَجْهى وَعَلَیک
خدایا رویم را بدرگاه تو کردم و به امید تو

خَلَّفْتُ اَهْلى وَمالى وَما خَوَّلْتَنى وَبِک وَثِقْتُ فَلا تُخَیبْنى یا مَنْ لا
جا گذاشتم خانواده و دارائیم ونیز آنچه را تو به من ارزانى داشتى و به تو اعتماد کردم پس نومیدم مکن اى که

یخَیبُ مَنْ اَرادَهُ وَلا یضَیعُ مَنْ حَفِظَهُ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ
نومید نکند هر که او را قصد کند و تباه نسازد هر که را نگهدارى کند درود فرست بر محمد و آل محمد

وَاحْفَظْنى بِحِفْظِک فَاِنَّهُ لا یضیعُ مَنْ حَفِظْتَ
و نگهداریم کن به نگهدارى خود که براستى تو ضایع نکنى هر که را نگهدارى کنى

پس هر گاه رسیدى بسلامت ان شاء اللَّه پس هرگاه خواهى به زیارت بروى غسل بکن و بگو در وقتى که غسل مى کنى :

اَللّهُمَّ طَهِّرْنى وَطَهِّرْ لى قَلْبى وَاشْرَحْ لى صَدْرى وَاَجْرِ عَلى
خدایا پاکم کن و پاک کن دلم را و بگشا سینه ام را و مدح و دوستى و ثناى خود را بر

لِسانى مِدْحَتَک وَمَحَبَّتَک وَالثَّنآءَ عَلَیک فَاِنَّهُ لا قُوَّةَ اِلاّ بِک وَقَدْ
زبانم جارى کن که براستى نیروئى نیست جز به تو و این را

عَلِمْتُ اَنَّ قِوامَ دینىِ التَّسْلیمُ لاَِمْرِک وَالاِْتِّباعُ لِسُنَّةِ نَبِیک
بخوبى دانسته ام که آنچه موجب ماندن و قوام دین من است همان تسلیم در برابر فرمان تو و متابعت از سنت پیامبرت

وَالشَّهاَدَةُ عَلى جَمیعِ خَلْقِک اَللّهُمَّ اجْعَلْهُ لى شِفآءً وَنُوراً اِنَّک
و گواهى دادن به این مطلب براى همه خلق تو است خدایا این غسل را براى من شفا و نورى قرار ده که

عَلى کلِّ شَىْءٍ قَدیرٌ
تو بر هر چیز توانائى

پس بپوش پاکیزه ترین جامه هاى خود را و برو با پاى برهنه به آرامى و وقار و دلت بیاد خدا باشد و

اَللَّهُ اَکبَرُ و لا اِلهَ اِلا اللَّهُ و سُبْحانَ اللَّهِ و الْحَمْدُلِلَّهِ
خدا بزرگ تر است معبودى جز خدا نیست ، منزه است خدا ، ستایش خاص خدا است

بگو و گام هاى خود را کوتاه بردار و چون داخل روضه مقدّسه شوى بگو :

بِسْمِ اللَّهِ وَبِاللَّهِ وَعَلى مِلَّةِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیهِ وَآلِهِ اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ
به نام خدا و به ( یارى ) خدا و بر کیش رسول خدا صلى اللّه علیه و آله گواهى دهم که معبودى نیست جز

اِلاّ اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَریک لَهُ وَاَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ وَاَنَّ
خداى یگانه اى که شریک ندارد و گواهى دهم که همانا محمد بنده و رسول او است و

عَلِیاً وَلِىُّ اللَّهِ
على ولى ( و نماینده ) خدا است

پس برو بنزد ضریح و قبله را در پشت خود بگیر و روبروى آنحضرت بایست و بگو :

اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَریک لَهُ وَاَشْهَدُ اَنَّ
گواهى دهم که معبودى جز خداى یگانه نیست که شریک ندارد و گواهى دهم که همانا

مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ وَاَنَّهُ سَیدُ الاَْوَّلینَ وَالاْ خِرینَ وَاَنَّهُ سَیدُ
محمد بنده و رسول او است و او آقاى اولین و آخرین است و او است آقاى

الاَْنْبِیآءِ وَالْمُرْسَلینَ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ عَبْدِک وَرَسُولِک
پیمبران و رسولان خدایا درود فرست بر محمد بنده و رسول

وَنَبِیک وَسَیدِ خَلْقِک اَجْمَعینَ صَلوةً لا یقْوى عَلى اِحْصآئِها غَیرُک
و پیامبر و بزرگ و آقاى آفریدگانت همگى درودى که نیروى شماره آن را کسى جز تو نداشته باشد

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى اَمیرِ الْمُؤ مِنینَ عَلِىِّ بْنِ اَبیطالِبٍ عَبْدِک
خدایا درود فرست بر امیر مؤمنان على بن ابیطالب بنده

وَاَخى رَسُولِک الَّذِى انْتَجَبْتَهُ بِعِلْمِک وَجَعَلْتَهُ هادِیاً لِمَنْ شِئْتَ مِنْ
و برادر رسولت آن بزرگوارى که او را برگزیدى به علم خود و راهنمائیش کردى براى هر که خواستى از

خَلْقِک وَالدَّلیلَ عَلى مَنْ بَعَثْتَهُ بِرِسالاتِک وَدَیانَِ الدّینِ بِعَدْ لِک
خلق خود و دلیلش ساختى بر آنکس که برانگیختى او را به رسالت هاى خود و داور دین قرارش دادى از روى عدالت

وَفَصْلَِ قَضاَّئِک بَینَ خَلْقِک وَالْمُهَیمِنَِ عَلى ذلِک کلِّهِ وَالسَّلامُ عَلَیهِ
و فیصله دهنده حکم خود گرداندى او را در میان خلقت و مسلطش کردى بر همه اینها و سلام باد بر او

وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَکاتُهُ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى فاطِمَةَ بِنْتِ نَبِیک وَزَوْجَةِ
و رحمت خدا و برکاتش خدایا درود فرست بر فاطمه دختر پیامبرت و همسر

وَلِیک وَاُمِّ السِّبْطَینِ الْحَسَنِ وَالْحُسَینِ سَیدَىْ شَبابِ اَهْلِ الْجَنَّةِ
ولى و نماینده ات و مادر دو سبط ( این امت ) حسن و حسین دو آقاى جوانان اهل بهشت

الطُّهْرَةِ الطّاهِرَةِ الْمُطَهَّرَةِ التَّقِیةِ النَّقِیةِ الرَّضِیةِ الزَّکیةِ سَیدَةِ نِسآءِ
آن بانوى پاک پاکیزه طاهره پرهیزکار زبده پسندیده تزکیه شده بانوى زنان

اَهْلِ الْجَنَّةِ اَجْمَعینَ صَلوةً لا یقْوى عَلى اِحْصاَّئِها غَیرُک اَللّهُمَّ
اهل بهشت همه شان درودى بر او فرست که کسى نیروى شماره اش را جز تو نداشته باشد خدایا

صَلِّ عَلَى الْحَسَنِ وَالْحُسَینِ سِبْطَىْ نَبِیک وَسَیدَىْ شَبابِ اَهْلِ
درود فرست بر حسن و حسین دو نوه پیغمبرت و دو آقاى جوانان اهل

الْجَنَّةِ الْقاَّئِمَینِ فى خَلْقِک وَالدَّلیلَینِ عَلى مَنْ بَعَثْتَ بِرِسالاتِک
بهشت که بپا خواستند در میان خلقت و دو نشانه بر آن کس که او را به رسالات خود مبعوث داشتى

وَدَیانَىِ الدّینِ بِعَدْلِک وَفَصْلَىْ قَضآئِک بَینَ خَلْقِک اَللّهُمَّ صَلِّ
و دو داور در دینت از روى عدل تو و دو فیصله دهنده حکم تو در میان خلقت خدایا درود فرست

عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَینِ عَبْدِک الْقآئِمِ فى خَلْقِک وَالدَّلیلِ عَلى مَنْ
بر على بن الحسین بنده ات که قیام کرد در میان خلق تو و دلیل بود بر آنکس که

بَعَثْتَ بِرِسالاتِک وَدَیانِ الدّینِ بِعَدْلِک وَفَصْلِ قَضآئِک بَینَ خَلْقِک
به رسالت مبعوثش داشتى و داور در دین بود به عدل و داد تو و فیصله دهنده حکم تو بود در میان خلقت

سَیدِ الْعابِدینَ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدِ بْنِ عَلِی عَبْدِک وَخَلیفَتِک فى
آقاى عبادت کنندگان خدایا درود فرست بر محمد بن على بنده ات و جانشینت در

اَرْضِک باقِرِ عِلْمِ النَّبِیینَ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الصّادِقِ
روى زمین شکافنده علم پیمبران خدایا درود فرست بر جعفر بن محمد صادق

عَبْدِک وَوَلِىِّ دینِک وَ حُجَّتِک عَلى خَلْقِک اَجْمَعینَ الصّادِقِ الْبآرِّ
بنده و سرپرست دینت و حجت تو بر همه خلقت آن امام راستگوى نیکوکار

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ عَبْدِک الصّالِحِ وَلِسانِک فى
خدایا درود فرست بر موسى بن جعفر بنده شایسته ات و زبان گویاى تو در میان

خَلْقِک النّاطِقِ بِحُکمِک وَالْحُجَّةِ عَلى بَرِیتِک اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى عَلىِّ
خلقت آنکه به حکم تو گویا بود و حجتى بر خلق تو بود خدایا درود فرست بر على

بْنِ مُوسَى الرِّضَا الْمُرْتَضى عَبْدِک وَوَلِىِّ دینِک الْقآئِمِ بِعَدْلِک
بن موسى الرضا آن آقاى پسندیده و بنده تو و سرپرست دینت و قیام کننده به عدل و داد تو

وَالدّاعى اِلى دینِک وَدینِ آبائِهِ الصّادِقینَ صَلوةً لا یقْوى عَلى
و دعوت کننده به آئین تو و آئین پدران راستگویش درودى فرست که نیروى

اِحْصآئِها غَیرُک اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدِ بْنِ عَلِی عَبْدِک وَوَلِیک
شماره اش را کسى جز تو نداشته باشد خدایا درود فرست بر محمد بن على بنده و نماینده ات

الْقآئِمِ بِاَمْرِک وَالدّاعى اِلى سَبیلِک اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى عَلىِّ بْنِ مُحَمَّدٍ
که قیام کرد به فرمان تو و دعوت کرد به راه تو خدایا درود فرست بر على بن محمد

عَبْدِک وَوَلِىِّ دینِک اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَى الْحَسَنِ بْنِ عَلِی الْعامِلِ
بنده تو و سرپرست آئین تو خدایا درود فرست بر حسن بن على آن بزرگوارى که بدستورت

بِاَمْرِک الْقآئِمِ فى خَلْقِک وَحُجَّتِک الْمُؤَدّى عَنْ نَبِیک وَشاهِدِک
عمل کرد و در میان خلقت بپاخواست و آن حجت عالی مقام تو که پرداخت ( آنچه را بعهده داشت ) از طرف پیامبرت و گواه تو

عَلى خَلْقِک الْمَخْصُوصِ بِکرامَتِک الدّاعى اِلى طاعَتِک وَطاعَةِ
بر خلقت آنکه مخصوص گشت به کرامتت و دعوت کننده بود بسوى فرمانبردارى تو و فرمانبردارى

رَسُولِک صَلَواتُک عَلَیهِمْ اَجْمَعینَ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى حُجَّتِک وَوَلِیک
رسول تو و درود هاى تو بر همگى ایشان باد خدایا درود فرست بر حجتت و نماینده ات

الْقآئِمِ فى خَلْقِک صَلوةً تآمَّةً نامِیةً باقِیةً تُعَجِّلُ بِها فَرَجَهُ وَتَنْصُرُهُ
که قیام کننده است در میان خلق تو درودى کامل و روینده و ماندنى که شتاب کنى بدان وسیله در فرج او و بدان یاریش

بِها وَتَجْعَلُنا مَعَهُ فِى الدُّنْیا وَالاْخِرَةِ اَللّهُمَّ اِنّى اَتَقَرَّبُ اِلَیک بِحُبِّهِمْ
کنى و قرار دهى ما را با آن حضرت در دنیا و آخرت خدایا من تقرب جویم به درگاه تو بوسیله دوستى ایشان

وَاُوالى وَلِیهُمْ وَاُعادى عَدُوَّهُمْ فَارْزُقْنى بِهِمْ خَیرَ الدُّنْیا وَالاْخِرَةِ
و دوست دارم دوستشان را و دشمن دارم دشمنشان را پس روزى من گردان بوسیله ایشان خوبى دنیا و آخرت را

وَاصْرِفْ عَنّى بِهِمْ شَرَّ الدُّنْیا والاْخِرَةِ وَاَهْوالَ یوْمِ الْقِیامَةِ
و بگردان از من به برکت ایشان شر دنیا و آخرت و دهشت هاى قیامت را

پس مى نشینى نزد سر آنحضرت و مى گوئى :

اَلسَّلامُ عَلَیک یا وَلِىَّ اللَّهِ اَلسَّلامُ
سلام بر تو اى ولى خدا سلام

عَلَیک یا حُجَّةَ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَیک یا نُورَ اللَّهِ فى ظُلُماتِ الاَْرْضِ
بر تو اى حجت خدا سلام بر تو اى نور خدا در تاریکی هاى زمین

اَلسَّلامُ عَلَیک یا عَمُودَ الدّینِ اَلسَّلامُ عَلَیک یا وارِثَ آدَمَ صَِفْوَةِ
سلام بر تو اى استوانه دین سلام بر تو اى وارث حضرت آدم برگزیده

اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَیک یا وارِثَ نُوحٍ نَبِىِّ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَیک یا وارِثَ
خدا سلام بر تو اى وارث نوح پیغمبر خدا سلام بر تو اى وارث

اِبْراهیمَ خَلیلِ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَیک یا وارِثَ اِسْماعیلَ ذَبیحِ اللَّهِ اَلسَّلامُ
ابراهیم خلیل خدا سلام برتو اى وارث اسماعیل قربانى خدا سلام

عَلَیک یا وارِثَ مُوسى کلیمِ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَیک یا وارِثَ عیسى
بر تو اى وارث موسى هم سخن خدا سلام بر تو اى وارث عیسى

رُوحِ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَیک یا وارِثَ مُحَمَّدٍ رَسُولِ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَیک یا
روح خدا سلام بر تو اى وارث محمد رسول خدا سلام بر تو اى

وارِثَ اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ عَلِی وَلِىِّ اللَّهِ وَوَصِىِّ رَسُولِ رَبِّ الْعالَمینَ
وارث امیر مؤ منان على (ع) ولى خدا و وصى رسول پروردگار جهانیان

اَلسَّلامُ عَلَیک یا وارِثَ فاطِمَةَ الزَّهْرآءِ اَلسَّلامُ عَلَیک یا وارِثَ
سلام بر تو اى وارث فاطمه زهرا سلام بر تو اى وارث

الْحَسَنِ وَالْحُسَینِ سَیدَىْ شَبابِ اَهْلِ الجَنَّةِ اَلسَّلامُ عَلَیک یا وارِثَ
حسن و حسین دو آقاى جوانان اهل بهشت سلام بر تو اى وارث

عَلىِّ بْنِ الْحُسَینِ زَینِ الْعابِدینَ اَلسَّلامُعَلَیک یا وارِثَ مُحَمَّدِ بْنِ
على بن الحسین زیور عبادت کنندگان سلام بر تو اى وارث محمد بن

عَلِی باقِرِ عِلْمِ الاَْوَّلینَ وَالاْ خِرینَ اَلسَّلامُ عَلَیک یا وارِثَ جَعْفَرِ بْنِ
على شکافنده علم اولین و آخرین سلام بر تو اى وارث جعفر بن

مُحَمَّدٍ الصّادِقِ الْبآرِّ اَلسَّلامُعَلَیک یا وارِثَ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ
محمد آن راستگوى نیکوکار سلام بر تو اى وارث موسى بن جعفر

اَلسَّلامُ عَلَیک اَیهَا الصِّدّیقُ الشَّهیدُ اَلسَّلامُ عَلَیک اَیهَا الْوَصِىُّ
سلام بر تو اى راستى پیشه شهید سلام بر تو اى وصى

الْبآرُّ التَّقِىُّ اَشْهَدُ اَنَّک قَدْ اَقَمْتَ الصَّلوةَ وَآتَیتَ الزَّکوةَ وَاَمَرْتَ
نیک رفتار با تقوى گواهى دهم که براستى تو برپاداشتى نماز را و بدادى زکات را و امر کردى

بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَیتَ عَنِ الْمُنْکرِ وَعَبَدْتَ اللَّهَ مُخْلِصاً حَتّى اَتیک الْیقینُ
به معروف ( کار نیک ) و نهى کردى از کار زشت و پرستش کردى خدا را از روى اخلاص تا مرگت فرا رسید

اَلسَّلامُ عَلَیک یا اَبَا الْحَسَنِ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَکاتُهُ
سلام بر تو اى ابا الحسن و رحمت خدا و برکاتش

پس خود را بر ضریح مى چسبانى و مى گوئى :

اَللّهُمَّ اِلَیک صَمَدْتُ مِنْ اَرْضى وَقَطَعْتُ الْبِلادَ
خدایا به آهنگ دربار تو کوچ کردم از سرزمینم

رَجاءَ رَحْمَتِک فَلا تُخَیبْنى وَلا تَرُدَّنى بِغَیرِ قَضآءِ حاجَتى وَارْحَمْ
به امید رحمت تو شهر ها را درنوردیدم پس نومیدم مکن و بازم مگردان بدون برآوردن حاجتم و رحم کن

تَقَلُّبى عَلى قَبْرِ ابْنِ اَخى رَسُولِک صَلَواتُک عَلَیهِ وَآلِهِ بِاَبى اَنْتَ
به این رفت و آمد و روى آوردنم بر سَرِ قبر برادر زاده پیغمبرت که درود هاى تو بر او و آلش باد پدر

وَاُمّى یا مَوْلاىَ اَتَیتُک زآئِراً وافِداً عآئِذاً مِمّا جَنَیتُ عَلى نَفْسى
و مادرم به فدایت اى سرور من آمده ام براى زیارتت و واردم بر تو و پناهنده ام به تو از آن جنایاتى که بر خود کردم

وَاحْتَطَبْتُ عَلى ظَهْرى فَکنْ لى شافِعاً اِلَى اللَّهِ یوْمَ فَقْرى وَفاقَتى
و بار گناهى که بر دوش کشیدم پس تو شفیع من باش در پیشگاه خداوند در روز نیاز و نداریم

فَلَک عِنْدَ اللَّهِ مَقامٌ مَحْمُودٌ وَاَنْتَ عِنْدَهُ وَجیهٌ
زیرا که تو در پیشگاه خداوند مقامى شایسته دارى و در نزد او آبرومندى

پس دست راست را بلند مى کنى و دست چپ را بر قبر مى گشائى و مى گوئى :

اَللّهُمَّ اِنّى اَتَقَرَّبُ اِلَیک
خدایا من به تو تقرب جویم بوسیله

بِحُبِّهِمْ وَبِوِلایتِهِمْ اَتَوَلّى آخِرَهُمْ بِما تَوَلَّیتُ بِهِ اَوَّلَهُمْ وَاَبْرَءُ مِنْ کلِّ
دوستى و ولایت این خاندان دوست دارم آخرین آنها را به همان نحو که دوست داشتم اولین نفرشان را و بیزارى جویم از

وَلیجَةٍ دُونَهُمْ اَللّهُمَّ الْعَنِ الَّذینَ بَدَّلُوا نِعْمَتَک وَاتَّهَمُوا نَبیک
هرهمدمى غیر از ایشان خدایا لعنت کن کسانى که دگرگون کردند نعمت تو را و متهم کردند ( در امر خلافت ) پیامبرت را

وَجَحَدُوا بِآیاتِک وَسَخِرُوا بِاِمامِک وَحَمَلُوا النّاسَ عَلى اَکتافِ آلِ
و منکر شدند آیات تو را و به مسخره گرفتند امام تو را و سوار کردند مردم را بر دوش آل

مُحَمَّدٍ اَللّهُمَّ اِنّى اَتَقَرَّبُ اِلَیک بِالْلَّعْنَةِ عَلَیهِمْ وَالْبَرآئَةِ مِنْهُمْ فِى
محمد ( و بر علیه آنان تحریک شان کردند ) خدایا من به تو تقرب جویم بوسیله لعنت کردن بر ایشان و بیزارى جستن از آنها در

الدُّنْیا وَالاْخِرَةِ یا رَحْمنُ
دنیا و آخرت اى خداى بخشاینده

پس برمى گردى و بنزد پاى آن حضرت مى روى و مى گوئى :

صَلَّى اللَّهُ عَلَیک یا اَبَا الْحَسَنِ صَلَّى اللَّهُ عَلى رُوحِک وَبَدَنِک
درود خدا بر تو اى اباالحسن ، درود خدا بر روان تو و بر پیکرت باد

صَبَرْتَ وَاَنْتَالصّادِقُ الْمُصَدَّقُ قَتَلَ اللَّهُ مَنْ قَتَلَک بِالاَْیدى وَالاَْلْسُنِ
بردبارى کردى با اینکه تو راستگوئى بودى تصدیق شده خدا بکشد کسانى که تو را کشتند بدست و زبان

پس تضرع و مبالغه کن در لعنت کردن بر کشنده امیرالمؤ منین و قاتلان حسن و حسین علیه السلام و قاتلان جمیع اهل بیت رسول خدا

 صلى الله علیه و آله پس از پشت قبر برو و نزد سر آن حضرت دو رکعت نماز بکن در رکعت اوّل سوره یسَّ و در رکعت دویم سوره الرّحمن

بخوان و جهد کن در دعا و تضرّع و بسیار دعا کن از براى خود و پدر و مادر خود و جمیع برادران مؤمن خود و آنچه خواهى نزد سر آن

حضرت بمان و باید که نماز هاى خود را نزد قبر بکنى .

مؤلّف گوید که این زیارت بهترین زیارات آن حضرت است و در فقیه و عیون و کتب علاّمه مجلسى و غیره وَسَخِرُوا بِاِمامِک که در آخر

 زیارتست با دو میم است یعنى و لعنت کن خداوندا کسانى را که استهزاء نمودند به امامى که تو از جهت ایشان مقرّر فرمودى ولکن در

 مصباح الزّائر سَخِرُوا بِاَیامِک است و این نیز درست بلکه شاید از جهتى اولى باشد چه آنکه مراد از ایام ائمّه علیهم السلام است چنانکه

 در خبر صفربن ابى دُلَف در فصل پنجم از باب اوّل معلوم شد و بدان نیز که لعنت کردن بر قاتلان ائمّه علیهم السلام به هر زبانى که کرده شود

 خوبست و اگر این عبارت را که از بعضى ادعیه اخذ شده بخواند شاید مناسب تر باشد :

اَللّهُمَّ الْعَنْ قَتَلَةَ اَمیرِ
خدایا لعنت کن کشندگان امیر

الْمُؤْمِنینَ وَقَتَلَةَ الْحَسَنِ وَالْحُسَینِ عَلَیهِمُ السَّلامُ وَقَتَلَةَ اَهْلِ بَیتِ
مؤمنان را و کشندگان حسن و حسین علیهم السلام را و کشندگان خاندان

نَبِیک اَللّهُمَّ الْعَنْ اَعْدآءَ آلِ مُحَمَّدٍ وَقَتَلَتَهُمْ وَزِدْهُمْ عَذابا فَوْقَ
پیامبرت را خدایا لعنت کن دشمنان آل محمد و کشندگانشان را و بیفزا بر آنها

الْعَذابِ وَهَوانا فَوْقَ هَوانٍ وَذُلاّ فَوْقَ ذُلٍّ وَخِزْیا فَوْقَ خِزْىٍ اَللّهُمَّ
عذابى روى عذابى و خوارى بر روى خوارى و زبونى بر روى زبونى و رسوائى بر روى رسوائى خدایا

دُعَّهُمْ اِلَى النّارِ دَعّا وَاَرْکسْهُمْ فى اَلیمِ عَذابِک رَکسا وَاحْشُرْهُمْ
بیفکن آنها را بدوزخ به سختى و سرنگونشان کن در عذاب دردناک یک باره و آنان را با پیروانشان

وَاَتْباعَهُمْ اِلى جَهَنَّمَ زُمَرا
گروه گروه بسوى جهنم محشور فرما

دعاى بعد از زیارت آن حضرت
و در تحفة الزّائر است که شیخ مفید ذکر کرده که مستحب است که بعد از نماز زیارت امام رضا علیه السلام این دعا بخوانند :

اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُک
خدایا از تو خواهم

یا اَللَّهُ الدّآئِمُ فى مُلْکهِ الْقآئِمُ فى عِزِّهِ الْمُطاعُ فى سُلْطانِهِ الْمُتَفَرِّدُ
اى خدائى که فرمانروائیش همیشگى و عزتش پایدار است و در سلطنتش ( همه موجودات ) فرمانبردار اویند ، یکتا است

فى کبْرِیائِهِ الْمُتَوَحِّدُ فى دَیمُومِیةِ بَقآئِهِ الْعادِلُ فى بَرِیتِهِ الْعالِمُ فى
در عظمت و بزرگوارى و یگانه است در بقاى همیشگى در میان مخلوقاتش به عدالت رفتار کند و دانا است در

قَضِیتِهِ الْکریمُ فى تَاءْخیرِ عُقُوبَتِهِ اِلهى حاجاتى مَصْرُوفَةٌ اِلَیک
قضاوت و بزرگوار است در پس انداختن کیفر ، خدایا حاجت هاى من بسوى تو بازگردد

وَآمالى مَوْقُوفَةٌ لَدَیک وَکلَّما وَفَّقْتَنى مِنْ خَیرٍ فَاَنْتَ دَلیلى عَلَیهِ
و آرزو هایم در پیشگاه تو باز ایستاده و هرگاه مرا به کار نیکى موفق کرده اى راهنماى من بر آن کار

وَطَریقى اِلَیهِ یا قَدیراً لا تَؤُدُهُ الْمَطالِبُ یا مَلِیاً یلْجَاءُ اِلَیهِ کلُّ راغِبٍ
و طریق من بسوى آن تو بودى اى توانائى که ( زیادى ) خواسته ها درمانده اش نکند اى دارائى که به او پناه آرد هر مشتاق ،

ما زِلْتُ مَصْحُوباً مِنْک بِالنِّعَمِ جارِیاً عَلى عاداتِ الاِْحْسانِ وَالْکرَمِ
همواره با نعمت هاى تو قرین بوده ام و بر شیوه هاى احسان و کرمت ( که نسبت به من داشتى ) گام بر مى داشتم

اَسْئَلُک بِالْقُدْرَةِالنّافِذَةِ فى جَمیعِ الاَْشْیآءِ وَقَضآئِک الْمُبْرَمِ الَّذى
از تو خواهم بدان نیروى نافذت در همه چیز ها و بدان حکم مسلمت که با کوچک ترین درخواستى

تَحْجُبُهُ بِاَیسَرِ الدُّعآءِ وَبِالنَّظْرَةِ الَّتى نَظَرْتَ بِها اِلَى الْجِبالِ
آن را جلوگیرى کنى و بدان نظرى که از روى عنایت به کوه ها کردى

فَتَشامَخَتْ وَاِلىَ الاَْرَضینَ فَتَسَطَّحَتْ وَاِلَى السَّمواتِ فَارْتَفَعَتْ
و آنها بلندى گرفتند و به زمین ها افکندى هموار شدند و به آسمان ها نگریستى و آنها مرتفع گشتند

وَاِلَى الْبِحارِ فَتَفَجَّرَتْ یا مَنْ جَلَّ عَنْ اَدَواتِ لَحَظاتِ الْبَشَرِ وَلَطُفَ
و به دریا ها آن نظر را کردى آنها روان گردیدند اى که والا ترى از ابزار و آلات دید بشر و لطیف ترى

عَنْ دَقآئِقِ خَطَراتِ الْفِکرِ لا تُحْمَدُ یا سَیدى اِلاّ بِتَوْفیقٍ مِنْک
از ریزه کاری هائى که در افکار خطور کند ستایش نشوى اى آقاى من جز به توفیق خودت که خود آن

یقْتَضى حَمْداً وَلا تُشْکرُ عَلى اَصْغَرِ مِنَّةٍ اِلا اسْتَوْجَبْتَ بِها شُکراً
نیز موجب ستایش دیگرى است و سپاسگزاریت نشود بر کوچک ترین نعمتى جز آنکه سزاوار گردى بدان سپاسگزارى

فَمَتى تُحْصى نَعْمآؤُک یا اِلهى وَتُجازى آلاَّؤُک ی ا مَوْلا ىَ وَتُک افَئُ
دیگرى را پس چه زمان نعمت هایت بشماره در آید اى معبود من و سپاسگزارى شود به عطا هایت اى سرور من و پاداش داده شود

صَنایعُک یا سَیدى وَمِنْ نِعَمِک یحْمَدُ الْحامِدُونَ وَمِنْ شُکرِک
به داده هایت اى آقاى من و آن هم از نعمت هاى تو است که ستایشت کنند ستایش کنندگان و از سپاس تو است

یشْکرُ الشّاکرُونَ وَاَنْتَ الْمُعْتَمَدُ لِلذُّنُوبِ فى عَفْوِک وَالنّاشِرُ عَلَى
که سپاسگزاریت کنند سپاسگزاران و توئى که مورد اعتمادى در گذشتت از گناهان و گستراننده بر

الْخاطِئینَ جَناحَ سَِتْرِک وَاَنْتَ الْکاشِفُ لِلضُّرِّ بِیدِک فَکمْ مِنْ سَیئَةٍ
خطا کاران بال هاى پرده پوشیت را و توئى برطرف کننده سختى به قدرتت چه بسیار گناهى که

اَخْفاها حِلْمُک حَتّى دَخِلَتْ وَحَسَنَةٍ ضاعَفَها فَضْلُک حَتّى عَظُمَتْ
پوشاند آن را بردباریت تا اینکه از بین رفت و کار نیکى که چند برابرش کرد فضل تو تا بزرگ گردید

عَلَیها مُجازاتُک جَلَلْتَ اَنْ یخافَ مِنْک اِلا الْعَدْلُ وَاَنْ یرْجى مِنْک
براى آن پاداش تو ، تو برترى از آنکه از تو بترسند جز از عدالتت و از اینکه

اِلا الاِْحْسانُ وَالْفَضْلُ فَامْنُنْ عَلَىَّ بِما اَوْجَبَهُ فَضْلُک وَلا تَخْذُلْنى
جز احسان و فضل چیز دیگرى از تو امید رود ، منت بنه بر من بدانچه لازمه فضل تو است و زبونم مکن

بِما یحْکمُ بِهِ عَدْلُک سَیدى لَوْ عَلِمَتِ الاَْرْضُ بِذُنُوبى لَساخَتْ بى
بدانچه عدالتت بدان حکم کند اى آقاى من اگر براستى زمین از گناهان من آگاه بود حتماً مرا در خود فرو برده بود

اَوْ الْجِبالُ لَهَدَّتْنى اَوِ السَّمواتُ لاَخْتَطَفَتْنى اَوِ الْبِحارُ لاََغْرَقَتْنى
یا اگر کوه ها بدانها اطلاع داشت مرا درهم مى شکست یا اگر آسمان ها مى دانستند مرار بوده بودند یا اگر دریا ها مى دانست مرا در امواج خود

سَیدى سَیدى سَیدى مَوْلاىَ مَوْلاىَ مَوْلاىَ قَدْ تَکرَّرَ وُقُوفى
غرق مى کرد اى آقاى من ... و اى مولا و سرور من ... براستى بارها شد

لضِیافَتِک فَلا تَحْرِمْنى ما وَعَدْتَ الْمُتَعَرِّضینَ لِمَسْئَلَتِک یا
که به مهمانیت آمدم پس محرومم مکن از آنچه به درخواست کنندگانت وعده فرمودى اى

مَعْرُوفَ الْعارِفینَ یا مَعْبُودَ الْعابِدینَ یا مَشْکورَ الشّاکرینَ یا
مورد شناسائى براى عارفان و اى معبود عبادت کنندگان و اى مورد سپاس سپاسگزاران و اى

جَلیسَ الذّاکرینَ یا مَحْمُودَ مَنْ حَمِدَهُ یا مَوْجُودَ مَنْ طَلَبَهُ یا
همنشین اهل ذکر اى ستوده ستایش کنندگان اى حاضر نزد آن کس که تو را جوید اى

مَوْصُوفَ مَنْ وَحَّدَهُ یا مَحْبُوبَ مَنْ اَحَبَّهُ یا غَوْثَ مَنْ اَرادَهُ یا
توصیف شده کسى که بیگانگى او را بپرستد اى محبوب دوستدارش اى فریادرس هر که آهنگش کند اى

مَقْصُودَ مَنْ اَنابَ اِلَیهِ یا مَنْ لا یعْلَمُ الْغَیبَ اِلاّ هُوَ یا مَنْ لا یصْرِفُ
مقصد کسى که بسویش بازگردد اى که نداند غیب را جز او اى که نگرداند بدى

السُّوَّءَ اِلاّ هُوَ یا مَنْ لا یدَبِّرُ الاَْمْرَ اِلاّ هُوَ ی ا مَنْ لا یغْفِرُ الذَّنْبَ اِلاّ هُوَ
( و بلاء ) را جز او اى که تدبیر کار را نکند جز او اى که نیامرزد گناه را جز او

یا مَنْ لا یخْلُقُ الْخَلْقَ اِلاّ هُوَ یا مَنْ لا ینَزِّلُ الْغَیثَ اِلاّ هُوَ صَلِّ عَلى
اى که نیافریند خلق را جز او که فرو نفرستد باران را جز او درود فرست بر

مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاغْفِرْ لى یا خَیرَ الْغافِرینَ رَبِّ اِنّى اَسْتَغْفِرُک
محمد و آل محمد و بیامرز مرا اى بهترین آمرزندگان پروردگارا از تو آمرزش خواهم

اسْتِغْفارَ حَیآءٍ وَاَسْتَغْفِرُک اسْتِغْفارَ رَجآءٍ وَاَسْتَغْفِرُک اسْتِغْفارَ اِنابَةٍ
آمرزش شرمسارى و حیاء و از تو آمرزش خواهم آمرزش امیدوارى و از تو آمرزش خواهم آمرزش توبه جوئى و بازگشت

وَاَسْتَغْفِرُک اسْتِغْفارَ رَغْبَةٍ وَاَسْتَغْفِرُک اسْتِغْفارَ رَهْبَةٍ وَاَسْتَغْفِرُک
و از تو آمرزش خواهم آمرزش از روى اشتیاق و از تو آمرزش خواهم آمرزش از روى بیم و هراس و از تو آمرزش خواهم

اسْتِغْفارَ طاعَةٍ وَاَسْتَغْفِرُک اسْتِغْفارَ ایمانٍ وَاَسْتَغْفِرُک اسْتِغْفارَ اِقْرارٍ
آمرزش از روى طاعت و فرمانبردارى و از تو آمرزش خواهم آمرزش از روى ایمان و از تو آمرزش خواهم از روى اقرار ( بگناه )

وَاَسْتَغْفِرُک اسْتِغْفارَ اِخْلاصٍ وَاَسْتَغْفِرُک اسْتِغْفارَ تَقْوى وَاَسْتَغْفِرُک
و از تو آمرزش خواهم آمرزش از روى اخلاص و از تو آمرزش خواهم آمرزش تقوى و پرهیزکارى و از تو آمرزش خواهم

اسْتِغْفارَ تَوَکلٍ وَاَسْتَغْفِرُک اسْتِغْفارَ ذِلَّةٍ وَاَسْتَغْفِرُک اسْتِغْفارَ عامِلٍ
آمرزش از روى توکل و از تو آمرزش خواهم آمرزش از روى خوارى و از تو آمرزش خواهم آمرزش کسى که برایت کار

لَک هارِبٍ مِنْک اِلَیک فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَتُبْ عَلَىَّ
کرده و از ( ترس ) تو بسوى خودت گریخته پس درود فرست بر محمد و آل محمد و توجه کن بر من

وَعَلى والِدَىَّ بِماتُبْتَ وَتَتُوبُ عَلى جَمیعِ خَلْقِک یا اَرْحَمَ
و بر پدر و مادرم بدانچه توجه کرده و بازگردى بر همه خلق خود اى مهربان ترین

الرّاحِمینَ یا مَنْ یسَمّى بِالْغَفوُرِ الرَّحیمِ یا مَنْ یسَمّى بِالْغَفُورِ
مهربانان اى که نامور گشتى به آمرزنده مهربان اى که نامور گشتى به آمرزنده

الرَّحیمِ یا مَنْ یسَمّى بِالْغَفُورِ الرَّحیمِ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ
مهربان اى که نامور گشتى به آمرزنده مهربان درود فرست بر محمد و آل محمد

وَاقْبَلْ تَوْبَتى وَزَک عَمَلى وَاشْکرْ سَعْیى وَارْحَمْ ضَراعَتى وَلا
و بپذیر توبه ام را و پاک کن کردارم را و قدردانى کن از سعى و کوششم و رحم کن به تضرع و زاریم

تَحْجُبْ صَوْتى وَلا تُخَیبْ مَسْئَلَتى یا غَوْثَ الْمُسْتَغیثینَ وَاَبْلِغْ
و در پرده ( بى توجهى خود ) قرار مده آوازم را و نومید مکن درخواستم را اى فریادرس فریادخواهان و برسان

اَئِمَّتى سَلامى وَدُعآئى وَشَفِّعْهُمْ فى جَمیعِ ما سَئَلْتُک وَاَوْصِلْ
به امامان و پیشوایانم سلام و دعاى مرا و شفیع ساز آنها را براى من در تمام آنچه از تو درخواست کردم و برسان

هَدِیتى اِلَیهِمْ کما ینْبَغى لَهُمْ و زِدْهُمْ مِنْ ذلِک ما ینْبَغى لَک
هدیه مرا به ایشان بدانسان که شایسته مقام آنها است و بیفزا براى آنها آنچه را تو سزاوار آنى

بِاَضْعافٍ لا یحْصیها غَیرُک وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللَّهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ
به چندین برابر که شماره اش نتواند جز تو و جنبش و نیروئى نیست جز به خداى والاى بزرگ

وَصَلَّى اللَّهُ عَلى اَطْیبِ الْمُرْسَلینَ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطّاهِرینَ
و درود خدا بر پاکیزه ترین فرستادگان محمد و آل پاکش

مؤلّف گوید که علاّمه مجلسى در بحار از بعض مؤلّفات قدماى اصحاب زیارتى براى حضرت امام رضا علیه السلام نقل کرده که معروف است

 به جوادیه و در آخر آن زیارت است که نماز زیارت بجا آور و تسبیح کن و هدیه نما آنرا به آن حضرت پس بگو :

 " اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُک یا اَللَّهُ الدّآئِمُ " و این دعا را تا به آخر نقل کرده پس هرگاه در آن مشهد مقدس آن زیارت را خواندى این دعا را ترک

 مکن زیارت دیگر زیارتى است که ابن قولویه از بعض ائمه علیهم السلام روایت کرده که فرمودند چون به نزد قبر امام رضا علیه السلام بروى بگو :

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى عَلِىِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا
خدایا درود فرست بر على بن موسى الرضا

الْمُرْتَضَى الاِْمامِ التَّقِىِّ النَّقِىِّ وَحُجَّتِک عَلى مَنْ فَوْقَ الاَْرْضِ وَمَنْ
آن امام پسندیده با تقواى پاک و حجت تو بر هر که روى زمین و هر که

تَحْتَ الثَّرى الصِّدّیقِ الشَّهیدِ صَلوةً کثیرَةً تآمَّةً زاکیةً مُتَواصِلَةً
در زیر زمین است آن راستگوى شهید درودى بسیار و تام و تمام و پاکیزه و پیوسته

مُتَواتِرَةً مُتَرادِفَةً کاَفْضَلِ ما صَلَّیتَ عَلى اَحَدٍ مِنْ اَوْلِیآئِک
و پى در پى و دنبال هم مانند بهترین درودى که مى فرستى بر یکى از دوستانت

زیارت دیگر زیارتى است که شیخ مفید در مُقنِعه نقل کرده فرموده مى ایستى نزد قبر آنحضرت بعد از آنکه غُسل زیارت کرده باشى

 و پاکیزه ترین جامه هاى خود را پوشیده باشى و مى گوئى :

اَلسَّلامُ عَلَیک یا وَلِىَّ اللَّهِ وَابْنَ وَلِیهِ اَلسَّلامُ عَلَیک یا حُجَّةَ اللَّهِ وَابْنَ
سلام بر تو اى ولى ( و نماینده ) خدا و فرزند ولى او سلام بر تو اى حجت خدا و فرزند

حُجَّتِهِ اَلسَّلامُ عَلَیک یا اِمامَ الْهُدى وَالْعُرْوَةَ الْوُثْقى وَرَحْمَةُ اللَّهِ
حجت او سلام بر تو اى پیشواى هدایت و رشته محکم حق ، و رحمت خدا

وَبَرَکاتُهُ اَشْهَدُ اَنَّک مَضَیتَ عَلى ما مَضى عَلَیهِ آبآؤُک الطّاهِرُونَ
و برکاتش نیز بر تو باد گواهى دهم که تو به همان راهى رفتى که پدران پاکت بدان راه رفتند

صَلَواتُ اللَّهِ عَلَیهِمْ لَمْ تُؤْثِرْ عَمىً عَلى هُدىً وَلَمْ تَمِلْ مِنْ حَقٍّ اِلى
درود هاى خدا بر ایشان باد اختیار نکردى کورى ( گمراهى ) را بر هدایت و تمایل نگشتى از حق بسوى

باطِلٍ وَاَنَّک نَصَحْتَ لِلَّهِ وَلِرَسُولِهِ وَاَدَّیتَ الاَْمانَةَ فَجَزاک اللَّهُ عَنِ
باطل و تو براستى خیرخواهى کردى براى خدا و پیامبرش و پرداختى امانت را پس خداوند پاداشت دهد از

الاِْسْلامِ وَاَهْلِهِ خَیرَ الْجَزآءِ اَتَیتُک بِاَبى وَ اُمّى زآئراً عارِفاً بِحَقِّک
دین اسلام و مسلمانان به بهترین پاداش ، آمده ام پدرم و مادرم به فدایت به درگاه تو براى زیارت با معرفت به حق تو

مُوالِیاً لاَِوْلِیآئِک مُعادِیاً لاَِعْدآئِک فَاشْفَعْ لى عِنْدَ رَبِّک
و دوستدارم دوستانت را و دشمنم با دشمنانت پس شفاعت کن از من در نزد پروردگارت

پس بچسبان خود را به قبر و ببوس آنرا و بگذار دو طرف روى خود را بر آن پس بگرد به جانب سر و بگو :

اَلسَّلامُ عَلَیک یا مَوْلاىَ یا بْنَ رَسُولِ اللَّهِ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَکاتُهُ اَشْهَدُ
سلام بر تو اى مولا و سرور من اى فرزند رسول خدا و رحمت خدا و برکاتش بر تو باد گواهى دهم

اَنَّک الاِْمامُ الْهادى وَالْوَلِىُّ الْمُرْشِدُ اَبْرَءُ اِلَى اللَّهِ مِنْ اَعْدآئِک
که توئى امام راهنما و سرپرست با رشد و هدایت بیزارى جویم بدرگاه خداوند از دشمنانت

وَاَتَقَرَّبُ اِلَى اللَّهِ بِوِلایتِک صَلَّى اللَّهُ عَلَیک وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَکاتُهُ
و تقرب جویم بدرگاه خدا بوسیله دوستى تو درود خدا و رحمت خدا و برکاتش بر تو باد

پس دو رکعت نماز زیارت بجا آور و بعد از آن هرچه خواستى نماز کن و بگرد به طرف پا پس دعا کن به آنچه مى خواهى انشاءاللّه .

مؤلّف گوید که زیارت آن حضرت در ایام و اوقات شریفه مختصّه به آن حضرت فضیلت بسیار دارد . خصوصا در ماه رجب و بیست و سوّم ذى القعده

 و بیست و پنجم آن و ششم ماه رمضان چنانکه در محلّ خود در اعمال ماه ها ذکر شد و غیر این روز ها از ایام دیگر که به آن حضرت اختصاصى دارد .

وداع حضرت رضا علیه السلام
و چون خواستى وداع کنى آن حضرت را پس بگو آنچه را که در وداع حضرت رسول صلى الله علیه و آله مى گفتى :

لا جَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ تَسْلیمى عَلَیک
قرار ندهد خداوند این سلام را آخرین سلام من بر تو

َو اگر خواستى بگو :

اَلسَّلامُ عَلَیک یا وَلِىَّ اللَّهِ وَرَحْمَةُ اللَّهِ
سلام بر تو اى نماینده خدا و رحمت خدا

وَبَرَکاتُهُ اَللّهُمَّ لا تَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ زِیارَتى اِبْنَ نَبِیک
و برکاتش نیز بر تو باد خدایا قرار مده این بار را آخرین بار زیارت من از فرزند پیامبرت

وَحُجَّتِک عَلى خَلْقِک وَاجْمَعْنى وَاِیاهُ فى جَنَّتِک وَاحْشُرْنى مَعَهُ
و حجت تو بر خلقت و گرد آور من و او را در بهشتت و محشورم کن با او در

وَفى حِزْبِهِ مَعَ الشُّهَدآءِ وَالصّالِحینَ وَحَسُنَ اُولَّئِک رَفیقاً
زمره حزب او با شهیدان و مردان شایسته و آنها نیکو رفیقانى هستند

وَاَسْتَوْدِعُک اللَّهَ وَاَسْتَرْعیک وَاَقْرَءُ عَلَیک اَلسَّلامَ آمَنّا بِاللَّهِ
و تو را به خدا مى سپارم و رعایتت را نسبت به خود خواهانم و سلام بر تو مى رسانم ، ایمان داریم به خدا

وَبِالرَّسوُلِ وَبِما جِئْتَ بِهِ وَدَلَلْتَ عَلَیهِ فَاکتُبْنا مَعَ الشّاهِدینَ
و به رسول خدا و بدانچه تو آوردى و بدان راهنمائى کردى پس نام ما را در زمره گواهان ثبت فرما

مؤلّف گوید که در اینجا چند مطلب است که شایسته و مناسب است ذکرش :

* اوّل بسند معتبر از حضرت امام على نقى علیه السلام منقول است که هر که را بسوى خدا حاجتى بوده باشد پس زیارت کند قبر جدّم حضرت

امام رضا علیه السلام را در شهر طوس و حال آنکه غسل کرده باشد و نزد سر آن حضرت دو رکعت نماز بکند و در قنوت نماز حاجت خود را

 بطلبد پس بدرستی که مستجاب مى شود مگر آنکه از براى گناهى یا قطع رحمى سؤال کند بدرستی که موضع قبر آن حضرت بقعه اى است از

 بقعه هاى بهشت و هیچ مؤمنى او را زیارت نمى کند مگر آنکه حق تعالى او را از آتش جهنّم آزاد مى کند و داخل بهشت مى گرداند .

فضیلت نماز جعفر در حرم امام رضا علیه السلام
* دوّم علاّمه مجلسى نقل کرده از خطّ شیخ جلیل شیخ حسین بن عبد الصّمد والد شیخ بهایى که شیخ ابوالطّیب حسین بن احمد فقیه رازى ره ذکر

 نموده که هر کس زیارت کند حضرت امام رضا یا دیگر از ائمه علیهم السلام را پس در نزد آن امام به جاى آورد نماز جعفر را براى او نوشته

شود به هر رکعتى ثواب کسى که هزار حجّ و هزار عمره بجا آورده باشد و هزار بنده در راه خدا آزاد کرده باشد و هزار مرتبه به جهاد ایستاده

 باشد با پیغمبر مرسل و براى اوست به هر گامى که برمى دارد ثواب صد حجّ و صد عمره و صد بنده آزاد کردن در راه خداى تعالى و نوشته شود .

 براى او صد حسنه و محو شود از او صد سیئه و کیفیت نماز جعفر در اعمال روز جمعه گذشت .

منبع : برگرفته ازسایت راسخون به نشانی : http://www.rasekhoon.net/Forum/ThreadShow-14887-1.aspx