روزبزرگداشت خواجه نصیرالدین طوسی

پنجم بهمن ماه روزبزرگداشت خواجه نصیرالدین طوسی دانشمند،فیلسوف،متکلم،فقیه، ریاضیدان و سیاست‌مداربزرگ ایرانی سده هفتم است.

           

  ابو جعفر محمد بن محمد بن حسن طوسی (زاده توس بسال ۵۹۸ (قمری)، برابر ۵۸۰ (خورشیدی) و متوفای ۱۸ ذی‌الحجه ۶۷۲ (قمری)، برابر ۱۱ تیر ۶۵۳خورشیدی، در کاظمین) ملقب به خواجه نصیر طوسی یا خواجه نصیرالدین طوسی، فیلسوف، متکلم، فقیه، دانشمند، ریاضیدان و سیاست‌مدار ایرانی شیعه سده هفتم است. وی یکی از سرشناس‌ترین و متنفدترین شخصیت‌های تاریخ جریان‌های فکری اسلامیست. علوم دینی و عقلی را زیر نظر پدرش، و منطق و حکمت طبیعی را نزد دایی‌اش آموخت. تحصیلاتش را در نیشابور به اتمام رساند و در آنجا به عنوان دانشمندی برجسته شهرت یافت.

پدر خواجه نصیر، شیخ وجیه الدین محمدابن حسن ازبزرگان شهرقم بوده ودر روستای «جهرود» از توابع قم زندگی میکرد به همراه خانواده و به شوق زیارت امام هشتم شیعیان به مشهد عازم شد و پس از زیارت، در هنگام بازگشت به علت بیماری همسرش، در یکی از محله‌های شهر طوس مسکن گزید.

خواجه نصیرالدین طوسی در زمان حمله مغول به ایران در پیش ناصرالدین، محتشم قهستان، به کارهای علمی خویش مشغول شد. در همین زمان کتاب اخلاق ناصری را نوشت. پس از مدتی به نزد اسماعیلیان در دژ الموت نقل مکان کرد، اما پس از حمله هلاکوی مغول و پایان یافتن فرمانروایی اسماعیلیان(۶۳۵ ه.خ) هلاکو ،نصیرالدین را مشاور و وزیر خود ساخت، تا جایی که وی هلاکو را به تازش به بغداد و سرنگونی عباسیان یاری نمود.

زندگی او بر پایه دو هدف اخلاقی و علمی بنا نهاده شده بود. او در بیشتر زمینه‌های دانش و فلسفه، تالیفات و رسالاتی از خود به یادگار گذاشته که بیشتر عربی هستند، اما ۲۵٪ نوشته‌های وی به زبان پارسی بوده‌اند. از معروفترین آثار او به پارسی، «اساس الاقتباس» و «اخلاق ناصری» را می‌توان یاد کرد. وی در اخلاق ناصری رستگاری راستین انسان‌ها را در «سعادت نفسانی»، «سعادت بدنی» و «سعادت مدنی» می‌داند و این نکته نشان می‌دهد که خواجه در مسائل مربوط به بهداشت جسمانی و روانی هم کارشناس بوده‌است. 

خواجه نصیرالدین طوسی در دوران حیات ارزشمند خویش، به رغم آشوب و حوادث مخاطره انگیز و فشارهای سیاسی، اجتماعی و نظامی آن عصر، توانست حدود یکصد و نود کتاب و رسالة علمی در موضوعات متفاوت به رشتة تحریر درآورد.

مهمترین آثاراین دانشمندبزرگ عبارتنداز:

۱. تجریدالعقاید
۲. شرح اشارت بو علی سینا
۳. قواعد العقاید
۴. اخلاق ناصری یا اخلاق طوسی
۵. آغاز و انجام
۶. تحریر مجسطی
۷. تحریر اقلیدس
۸. تجریدالمنطق
۹. اساس الاقتباس
۱۰. زیج ایلخانی
۱۱. آداب البحث
۱۲. آداب المتعلمین
۱۳. روضةالقلوب
۱۴. اثبات بقاء نفس
۱۵. تجرید الهندسه
۱۶. اثبات جوهر
۱۷. جامع الحساب
۱۸. اثبات عقل
۱۹. جام گیتی نما
۲۰. اثبات واجب الوجود
۲۱. الجبر و الاختیار
۲۲. استخراج تقویم
۲۳. خلافت نامه
۲۴. اختیارات نجوم
۲۵. رساله در کلیات طب
۲۶. ایام و لیالی
۲۷. علم المثلث
۲۸. الاعتقادات
۲۹. شرح اصول کافی
۳۰. کتاب الکل
۳۱. صور الکواکب

شهادت امام حسن عسکری(ع)

4 اسفندماه برابربا8ربیع الاول سالروزشهادت امام حسن عسکری(ع) است.

امام حسن عسکرى، یازدهمین پیشواى شیعیان، در سال 232 ه. ق چشم به جهان گشود. پدرش امام دهم، حضرت هادى(ع) و مادرش بانوى پارسا و شایسته، "حدیثه‏" ، است که برخى، از او بنام"سوسن" یاد کرده‏اند. این بانوى گرامى، از زنان نیکوکار و داراى بینش اسلامى بود و در فضیلت او همین بس که پس از شهادت امام حسن عسکرى(ع) پناهگاه و نقطه اتکاى شیعیان در آن مقطع زمانى بسیار بحرانى و پر اضطراب بود^.  

از آنجا که پیشواى یازدهم به دستور خلیفه عباسى در"سامراء" ، در محله "عسکر" سکونت (اجبارى) داشت، به همین جهت"عسکرى" نامیده مى‏شود. از مشهورترین القاب دیگر حضرت، "نقى‏" و"زکى‏"و کینه‏اش "ابو محمد" است. او 22 ساله بود که پدر ارجمندش به شهادت رسید. مدت امامتش 6 سال و عمر شریفش 28 سال بود، در سال 260 هجری قمری به شهادت رسید و در خانه خود در سامراء در کنار مرقد پدرش به خاک سپرده شد.

امام عسکرى، با وجود همه فشارها و کنترلها و مراقبتهاى بى وقفه حکومت عباسى، یک سلسله فعالیتهاى سیاسى و اجتماعى و علمى در جهت‏حفظ اسلام و مبارزه با افکار ضد اسلامى انجام مى‏داد که مى‏توان آنها را بدین گونه خلاصه کرد:

1-کوششهاى علمى در دفاع از آیین اسلام و رد اشکالها و شبهات مخالفان، و نیز تبیین اندیشه صحیح اسلامى.

2-ایجاد شبکه ارتباطى با شیعیان مناطق مختلف از طریق تعیین نمایندگان‏و اعزام پیکها و ارسال پیامها.

3-فعالیتهاى سرى سیاسى بر رغم تمامى کنترلها و مراقبتهاى حکومت عباسى.

4-حمایت و پشتیبانى مالى از شیعیان، بویژه یاران خاص خود.

5-تقویت و توجیه سیاسى رجال و عناصر مهم شیعه در برابر مشکلات.

6-استفاده گسترده از آگاهى غیبى براى جلب منکران امامت و دلگرمى شیعیان.

7-آماده‏سازى شیعیان براى دوران غیبت فرزند خود امام دوازدهم.

شهادت آن بزرگوار برهمه شیعیان تسلیت باد.

شهادت میرزاتقی خان امیرکبیر

بیستم دیماه سالروزشهادت میرزاتقی خان امیرکبیر است. میرزا تقی‌خان فراهانی (متولد ۱۱۸۶ – درگذشتهٔ ۲۰ دی ۱۲۳۰) مشهور به امیرکبیر، صدراعظم مشهور دورهٔ ناصرالدین شاه قاجار است. محمد تقی پسر کربلایی قربان،( آشپز میرزا عیسی قائم مقام اول) بود که در خانه قائم مقام تربیت یافت و در اوایل جوانی به سمت منشی قائم مقام اول به خدمت مشغول گشت و مورد عنایت این مردسیاسی دانشمند قرار گرفت و بعداٌ در دستگاه قائم مقام دوم نیز مورد توجه واقع شد تا جایی که وی را همراه هیاتی سیاسی به روسیه فرستاد.نام اصلی میرزا تقی خان ، "محمد تقی" ، زادگاهش "هزاوه" از محال فراهان اراک است. هنوز هم در آنجا محله ای بنام "محله میرزا تقی خانی" معروف است، و خانه پدریش نزدیک تپه "یال قاضی" شناخته می باشد.

امیرکبیر از نظراخلاقی مردی بسیارمستحکم ، فساد ناپذیر ، صاحب اصالت رأی وعزم ثابت بود. درستی و راست کرداری از مظاهر استحکام اخلاقی اوبود."به رشوه و عشوهً  کسی فریفته نمی شد". آنچه را به صلاح مملکت می دانست انجام می داد.بسیاردلیر و جسور بود.امیرکبیر رفتاری متین و سنگین داشت. او را به مناعت طبع می شناختند که از مظاهر غرور نفسانی اش بود، و به خواری تن در نمی داد. به شخصیت خویش مغرور بود و نسبت به کاردانی و صفات برجسته اش آگاه. اما نامجو و شهرت خواه نبود. دلیلش هم این است که هر چه به حکام ولایات و نمایندگان سیاسی بیگانه در اصلاح امور مملکت نگاشته، همه را به نام شاه و امر او قلمداد کرده است. مهمتر اینکه در سرتاسر روزنامه وقایع اتفاقیه زمان صدارتش، از تجلیل میرزا تقی خان خبری نیست. فقط چهار جا اسمش آمده و آن هم به حکم ضرورت. امیرکبیر از بزرگترین پیشگامان پیشرفت و توسعه ایران است .در مدت کوتاه صدارتش خدمات بسیاری به ایران نمود.اهم کارهای بزرگی که دراین کشورصورت دادبطورخلاصه بشرح زیراست:

تأسیس مدرسه دارالفنون .

انتشار روزنامه وقایع اتفاقیه.

رسیدگی به وضع مالیه کشور.

انجام اصلاحات اجتماعی .

سر و سامان دادن به ارتش .

اصلاح سیاست خارجی .

انجام اصلاحات مذهبی .

ایجاد امنیت و استقرار دولت .

تأسیس چاپارخانه.
نشر علوم جدید.
ترویج ترجمه و انتشار کتب علمی.
ایجاد روزنامه و انتشار کتب.
مرمت ابنیه تاریخی.
تقویت بنیه اقتصادی کشور.
استخراج معادن.
بسط کشاورزی و آبیاری.
توسعه تجارت داخلی و خارجی.
کوتاه کردن دست اجانب از امور کشور.

بنای بیمارستان و رواج تلقیح عمومی آبله.

ترویج ساده نویسی وحذف القاب وعناوین زاید .

اصلاح امورقضایی وجرح وتعدیل محاضرشرع.

مبارزه با فساد و ارتشاء

(که چون مرضی مزمن در همه شئون زندگانی ایران رخنه کرده بود).

ترویج صنایع جدید وفرستادن صنعتگر به روسیه و مقابله صنعتی با

روسیه توسط دست توانای استاد کاران اصفهانی.

استخدام استادان خارجی و تصمیم به جایگزینی آنها با ایرانیان.

وفرستادن ایرانیان به خارج برای تحصیلات وتدریس در ایران.

حضور امیرکبیر در دربار ناصرالدین‌شاه همواره مورد مخالفت تعدادی از نزدیکان  

شاه از جمله مهد علیا مادر شاه، میرزا آقاخان نوری(اعتمادالدوله) وظاهرا" میرزا یوسف مستوفی الممالک قرار داشت؛ چنان که تلاش‌های این عده سرانجام منجر به صدور حکم عزل امیرکبیر از مقام خود وتبعید او به باغ فین کاشان  گردید.ناصرالدین شاه پس از عزل امیرکبیر به یاد وزیرش می گریست. چون از دیدارش شرمنده می گشت، از او پرهیز می جست. به او می گفت: «قلب من آرزوی شما را می کند»، تا هستم و هستی دوستت دارم، اگر کسی بد شما را بگوید «پدرسوخته ام اگر او را جلو توپ نگذارم»؛ بیا «من و شما یکی باشیم و با هم کار کنیم»! شمشیر خود و حمایل گردنش را باز کرد وبه او فرستاد که: «برای خدا آنها را قبول کنید و فردا بیائید مرا ببینید». این بیان به عواطف شاه و وزیر نمی ماند، اما سخنانی است که شاه نوشته. معلوم است در درونش خلجانی بود زاده جنگ شور و عاطفه و ادراک با سیاست و تلقینات ذهنی درباریان. اینکه می نویسد: « ای کاش هرگز پادشاه نبودم... که چنین کاری بکنم »، نشانه ای است از ناتوانی نفسانی شاه که نمی توانست اراده خود را بر اطرافیانش تحمیل کند.

پس از عزل امیر ، میرزا آقاخان نوری( اعتمادالدوله )این مرد (حسود قدرت طلب )به سمت صدارت منصوب شد. این انتصاب در 22 محرم 1268 (17 نوامبر 1851) چهار روز  

پس از عزل میرزاتقی خان انجام گرفت.دشمنان امیر برای اینکه از شرّ او راحت شوند پیوسته ازاونزدشاه بدگویی کردند تااینکه حکم قتل این مرد بزرگ را ازشاه گرفتند. 

سرانجام جنایت بزرگ تاریخ یعنی قتل امیرکبیر روز جمعه هفدهم ربیع الاول 1268 (دهم ژانویه 1852) (۲۰ دی ۱۲۳۰هجری شمسی )در حمام فین کاشان اتفاق افتاد. جسد امیرکبیر ابتدا در کاشان دفن شد ولی چند ماه بعد با تلاش عزت‌الدوله( همسرش) به کربلا منتقل گردید. رفتار عزت الدوله نسبت به شوهرش بزرگوارانه بود. خوی و منش این شاهزاده خانم هجده ساله ، هیچ شباهتی به اخلاق پست مادر افسونگر(مهدعلیا)، و برادر درمانده اش(ناصرالدین شاه) نداشت. از آغاز تباهی کار امیر سپر بلای او بود، و تا دم آخر در وفاداری پایدار ماند. بر خلاف میل شاه و مهدعلیا، با امیر به تبعید گاه رفت؛ همه جا همراه او بود و از شوهرش جدا نمی گشت. 

روح این رادمردبزرگ شاد و یادش تا ابد زنده  و امثال او روزافزون باد.

بزرگداشت شیخ مفید

نهم آذرماه روز بزرگداشت شیخ مفید است.او یکی از بزرگان علمای تشیع است. شیخ مفید که نامش محمد بن محمد بن نعمان بن عبدالسلام و کنیه اش ابو عبدالله است دریازدهم ذیقعده (سالروز میلاد حضرت ثامن الحجج علی بن موسی الرضا علیه السلام)درسال 336 ه .ق.درنزدیکی بغداد(کشورعراق) دیده به جهان گشود. او در کلیه فنون و علوم اسلامی تألیف و تصنیف دارد، و تقریباً از همه موضوعات علمی و دینی سخن به میان آورده و به تجزیه و تحلیل و نقض و ابرام و تخطئه و تصویب آنها پرداخته است. که اغلب آنها پاسخ سوالات گوناگون علمی بوده که از شهرها و کشورهای اسلامی از وی نموده اند، و ردّ عقاید و نظریات دانشمندان نامی عصر از فرقه های غیرشیعه بوده است. گفته‌اند لقب « مفید» را علی بن عیسی معتزلی در عهد جوانی، در نتیجه مباحثه با وی به او داد. شیخ مفید در شب جمعه ۳ رمضان ۴۱۳ در بغداد، در سن ۷۵ سالگی درگذشت.

او دارای شاگردان بسیاری بود که معروفترین آنان عبارت‌اند از:

• سید مرتضی علم الهدی برادر سید رضی
• سید رضی(گردآورنده کتاب نهج البلاغه)
• شیخ طوسی(یکی ازبزرگان تشیع)
• شیخ نجاشی
• ابوالفتح کراجکی
• ابویعلی جعفر بن سالار‏
• "امیر پرنیانی"

او آثارزیادی درزمینه های  علم کلام و عقاید، درعلم فقه،اخلاق اسلامی وحدیث وسایرعلوم اسلامی تألیف نموده است.یاداین روحانی شیعی گرامی باد.

وفات حضرت خدیجه کبری(ع) ام الموءمنین

روز نهم شهریورماه 1388 برابر با دهم رمضان سالروز وفات حضرت خدیجه(س) همسر گرامی پیامبر بزرگ اسلام است. حضرت خدیجه(ع) در68 سال قبل از هجرت پیامبراسلام(ص) متولد شد.پدرش خوَیلِد نام داشت. خدیجه(ع) ، اولین بانویی است که دعوت رسول گرانقدراسلام ‏(ص) را لبیک گفت، به پیام آسمانی اش پاسخ مثبت داد و در کنار رسول خدا (ص) با همه نیرو و توانی که داشت در مقابل مشرکان ایستاد و مقاومت کرد.

خدیجه کبری (ع) و ابوطالب، دو پشتیبان بزرگ و کمک کار نیرومند و با وفا برای پیشرفت اسلام و دلگرم کردن رسول خدا(ص) بودند. ابوطالب با نفوذ سیاسی و سیادتی که در میان قریش داشت، و خدیجه (ع) با نثار ثروت فراوان و تقویت روحیه، پناهگاه و حامی مؤثری در برابر آزار دشمنان به شمار می‏آمدند.

خدیجه (ع) زنی با کمال و ثروتمند، و از نظر اخلاقی، پرهیزکار بود. این بانوی خردمند، در همه حال از پیامبر خدا پیروی و مال خود را در راه تحکیم پایه‏های اسلام صرف کرد. خدیجه (ع) اسلام خویش را با هدیه ثروت هنگفت و قدرت‏های مالی فراوان خود در راه اسلام، و تحت تصرف پیامبر اسلام دنبال نمود.

دهم رمضان (سال ده بعثت) نقطه پایان بر ۲۵ سال همراهی خدیجه (ع) ، بانوی آسمانی با رسول خدا (ص) بود; بانویی مبارکه،طاهره، راضیه، مرضیه، زکیه، صدیقه، کبری،شامخه،فاضله، کامله  و عفیفه  که ۵۵ سال قبل از بعثت چشم به جهان گشوده و از سال ۱۵ قبل از بعثت (دهم ربیع‏الاول) در کنار برگزیده الهی قرار گرفته بود و سرانجام بعد از قریب ۲۵ سال همراهی و همگامی، در ۶۵ سالگی چشم از جهان فرو بست و رسول الهی را در فراقی جانسوز تنها گذاشت.

سالروزشهادت امام علی النقی(امام هادی)

پنجم تیرماه برابرباسوم ماه رجب سالروز شهادت حضرت امام علی النقی(امام هادی) 

علیه السلام امام دهم شیعیان جهان برپیروان اهل بیت رسول الله تسلیت باد. 

 

تولد امام‌ دهم‌ شیعیان‌ حضرت‌ امام‌ على‌ النقى‌ (ع‌) را پانزدهم ذیحجه‌ سال‌ 212هجرى‌ قمرى‌ نوشته‌اند .امام‌ دهم‌ ، حضرت‌ هادى(ع‌) در سوم ماه رجب سال‌ 254 هجرى‌ به‌ وسیله‌ زهرمعتمدعباسی به‌ شهادت ‌رسید .  

در سامرا در خانه‌اى‌ که‌ تنها فقط فرزندش‌ امام‌ حسن‌عسکرى‌ بر بالین‌ او بود . معتمد عباسى‌ امام‌ دهم‌  را مسموم‌ کرد . از این‌ سال‌ امام‌ حسن‌ عسکرى‌ پیشواى‌ حق‌ شد و بار تعهد امامت‌ را بردوش‌ گرفت‌ .  و در همان‌ خانه‌اى‌ که‌ در آن بیست‌ سال‌ زندانى‌ و تحت‌ نظر بود ، سرانجام‌ به‌ خاک‌ سپرده‌ شد. 

 

 

درباره نویسنده

بسم الله الرحمن الرحیم

           من ســـــید ابـــوالقاســــــــــــم اطیــــــــــــابی فرزندمرحوم میرزا محمـــــــد درشهرستان گلپــــــایگان (وانشـــــــــان)متولدوتحصیلات ابتدایی را دردبستان حافظ وانشــــــان ودوره دبیرستان رادردبیرستانهای فردوسی وپهلوی سابق درشهرســـــتان گلپــــــــایگان وسال آخردبیرستان رادردبیرستان خامنه ای پوردرتهران گذراندم وپس ازاتمام دوره متوسطه وارد دانشکده پلی تکنیک تهران(دانشگاه صنعتی امیرکبیر)فعــلی دررشته مهندسـی معــدن شدم وپس ازاتمام دوره تحصیلات دانشـگاهی وطی خدمت نظـام وظیـفه دربانک صنعت ومعدن بعنوان کارشـــــناس فنی مشغول بکارگردیدم.

سوابق کاری دربانک صنعت ومعدن بشرح زیراست

بررسی طرحهای مختلف صنعتی ومعدنی متقاضیان احداث واحدهای تولیدی

نظارت برطرحهای مختلف صنعتی ومعدنی متقاضیان احداث واحدهای تولیدی

  نظارت براداره شرکتهای مشارکتی وسرمایه گذاری بانک که مدیریت آنهابرعهده بانک قرارداشت

نظارت براداره طرحهای کوچک صنعتی ومعدنی

عضویت درهیئت مدیره شرکتهای مختلف صنعتی ومعدنی بانک

ریاست برخی ازادارات تخصصی بانک

مدیریت عاملی برخی ازشرکتهای بانک

بررسی طرحهای تهیه شده توسط مهندسان مشاورمنتخب بانک برای متقاضیان درمرحله پذیرش طرحها

تهیه طرخهای توجیهی وامکانپذیری اجرای طرحهای مختلف صنعتی  ومعدنی وغیره